Facebook, Instagram, Tinder είναι μόνο μερικές από τις εφαρμογές που κατηγορώ για τη νέα τάξη των πραγμάτων στις σχέσεις. Υποτίθεται ότι υπάρχει μία ολόκληρη γενιά εκεί έξω που συνδέεται ερωτικά κυρίως από απόσταση και πίσω από μία οθόνη. Η σχέση ξεκινά με like και καρδούλες, συνεχίζεται με μηνύματα και λίγο sexting και καταλήγει με κλάμα και χωρισμό επειδή κάποιος εξαφανίζεται. Και όλο αυτό είναι μία κανονική (πλέον) σχέση. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις πολύ νεαρές ηλικίες, που όσο να πεις έχει και μια κάποια λογική. Μιλάμε για τους σημερινούς 30 plus που δεν βγαίνουν ραντεβού, δεν φλερτάρουν εκ του σύνεγγυς και φυσικά δεν κάνουν έρωτα (το είπα όσο πιο ευγενικά μπορούσα). Και η σωματική επαφή, η εξοικείωση, οι τσακωμοί και τα φιλιά έχουν περάσει στη σφαίρα της φαντασίας.
Φταίνε στ’αλήθεια οι εφαρμογές και το Internet; Ναι εντάξει, όλοι μας κανονίζουμε συναντήσεις και meetings μέσω του Internet, αλλά είναι αυτός ο λόγος που οι άνθρωποι δεν μπορούν να έρθουν πιο κοντά; Θέλω να πω, ένας άνθρωπος που δεν φοβάται να εκτεθεί και να φάει και τα μούτρα του αν προκύψει, θα σχετιστεί μέσω των social media; Και αντίστροφα, ένας άνθρωπος που ντρέπεται πάρα πολύ και δεν αντέχει τις συγκρούσεις, θα λειτουργούσε διαφορετικά αν δεν υπήρχε το Messenger; Μήπως απλά είναι μία εξαιρετική δικαιολογία που λέμε στους εαυτούς μας προκειμένου να μην αναλάβουμε την ευθύνη; Έλα μεταξύ μας μιλάμε τώρα, πόσο νορμάλ νιώθεις όταν περιμένεις μήνυμα στο Instagram και τελικά συναντάς αυτό το πρόσωπο από σπάνια έως ποτέ;
Τι απέγινε το σεξ; Κάποτε κοροϊδεύαμε τα one night stands γιατί ήταν ωμά, κυνικά και στερούνταν συναισθήματος. Μήπως όμως ήταν προτιμότερο γιατί τουλάχιστον οι άνθρωποι εκτονώνονταν και δεν φοβούνταν να διεκδικήσουν κάποιο, έστω και για μία βραδιά; Σίγουρα θα έχεις βρεθεί σε παρέα όπου το βασικό πρόβλημα είναι γιατί δεν μου έκανε like και ‘χάλασε η κάμερά του και δεν μπορώ να τον δω’. Αν δεν έχεις τέτοιο άτομο στην παρέα σου, μάλλον είσαι εσύ αυτό. Και φυσικά, φτιάχνεις τεράστια σενάρια μέσα στο μυαλό σου, βασισμένα σε ένα like, ένα comment ή ένα poke (ναι υπάρχουν ακόμα!). Η απιστία είναι πλέον μία υπόθεση και συνήθως διαδικτυακή εφόσον δεν προχωρά συνήθως στη σωματική επαφή. Δεν είναι ότι θα βάλουμε ταμπέλες στο τι θεωρείται σχέση γιατί ο καθένας το βιώνει υποκειμενικά. Παρόλα αυτά, πώς μπορούμε να μιλάμε για σύνδεση αν δεν βλέπουμε τον άλλο καθόλου, αν δεν κοιμόμαστε μαζί και αν η επικοινωνία μας περιορίζεται στην ανταλλαγή χαμογελαστών emoticons;
Το τέλος είναι πολύ εύκολο. Προφανώς και είναι! Αν δεν βλέπεις τον άλλο, κατά τη διάρκεια της σχέσης, δεν είναι πιο εφικτό να τον παρατήσεις; Όσο υπάρχει το delete και το μπλοκ στις επιλογές, προχωράς παρακάτω εύκολα και συγυρισμένα. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Παρόλα αυτά, στενοχωριέσαι όπως θα έκανες και με μία κλασική σχέση γιατί είσαι άνθρωπος. Και επενδύεις σε κάποιον, ακόμα κι αν τον έχεις δει μόνο με τα φίλτρα του Instagram. Να μην ακουστώ πολύ γιαγιά, αλλά η ζωή είναι όντως εκεί έξω. Ακόμα κι αν γνωρίζεις έναν άνθρωπο online, δεν σημαίνει ότι αυτή θα είναι και η πορεία της σχέσης. Λειτουργεί σαν διευκολυντής, όχι σαν τη βάση. Βγείτε ραντεβού, πιείτε το ποτό σας, χαλαρώστε και φλερτάρετε. Ακόμα καλύτερα, γνώρισε τον άνθρωπο που σου φτιάχνει κάθε μέρα καφέ απέναντι από τη δουλειά.