Βανέσα Αρχοντίδου και Χριστίνα Φλαμπούρη. Με την πρώτη ματιά είναι δύο συνηθισμένες γυναίκες με ένα ασυνήθιστο όνειρο. Με τη δεύτερη όμως μπορείς να δεις ξεκάθαρα, δύο δυναμικά κορίτσια με αστείρευτη θέληση να φτάσουν ψηλά, ψηλότερα από ότι έχει φανταστεί κανείς μας. Με βήμα κι ανάσα στοχεύουν στην κορυφή. Κάθε φορά και σε κάποια άλλη.
Το project τους τα μαρτυράει όλα: 7 Summits. Στόχος τους είναι vα υψώσουν την ελληνική σημαία στις υψηλότερες κορυφές των ηπείρων του κόσμου. Έχουν ήδη σκαρφαλώσει και κατακτήσει 5 από αυτές τις 7 κορυφές: Στην Αφρική, τη Νότια και Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Ωκεανία. Τώρα, είναι έτοιμες να επιχειρήσουν την ανάβαση στο Έβερεστ! «Ακολουθούμε τα όνειρα μας και θέλουμε κάθε γυναίκα, ανεξαρτήτου ηλικίας να κάνει το ίδιο!» δηλώνουν χαρακτηριστικά. Η δράση τους γίνεται ένα μοναδικό κίνημα: “a woman can be…”. Φιλοδοξούν να μας εμπνεύσουν και να μας ενθαρρύνουν να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας και τελικά να τα πραγματοποιήσουμε, ή ακόμη καλύτερα να στοχεύσουμε ψηλά και να πάρουμε τα βουνά, προκειμένου να τα πετύχουμε.
Η Βανέσα Αρχοντίδου είναι μαμά δύο αγοριών και διευθύντρια μάρκετινγκ σε πολυεθνική εταιρεία. Η ορειβασία έγινε το πάθος της έτσι ξαφνικά, από ανάγκη να είναι κοντά στη φύση. 15 χρόνια τώρα σκαρφαλώνει σε βουνά και μαθαίνει όλο και περισσότερα πράγματα για τις ανάσες και το οξυγόνο της. «Έχω τριπλό ρόλο να διαχειριστώ. Μαμά, μαρκετίαν αλλά κι αλπινίστρια. Έχω μια τριπλή πρόκληση», λέει με μια μοναδική διαφάνεια στις σκέψεις της.
Η Χριστίνα είναι ένα κορίτσι που δοκιμάζει διαρκώς τα όριά του. Δουλεύει σε πολυεθνική εταιρία και πήρε τα βουνά για να ξεπεράσει το φόβο της με τα ύψη. Πριν ασχοληθεί με την ορειβασία ήταν αθλήτρια ιστιοπλοΐας. Χωρίς να το πολυκαταλάβει, τα βουνά σταμάτησαν να είναι για την ίδια απλώς μια πρόκληση κι έγινε ένας τρόπος ζωής. «Η ορειβασία είναι ο τρόπος που κρατάω ισορροπία στη ζωή μου. Ο τρόπος που αδειάζω το μυαλό μου και γυρνάω καθημερινά με μεγαλύτερη όρεξη στην καθημερινότητα», λέει χαρακτηριστικά στο Bovary.
Κι οι δύο Ελληνίδες έχουν ανέβει στην πλειονότητα των ελληνικών βουνών, έχουν κατακτήσει την κορυφή της Αφρικανικής Ηπείρου, το Kilimanjaro, που είναι στα 5895μ και έχουν συμμετάσχει σε εμπορικές αποστολές στο Νεπάλ, τη Μαλαισία και τις Ελβετικές Άλπεις. Ως μέλοι της γυναίκειας αλπινιστικής ομάδας έχουν ανέβει στο όρος Aconcagua, που είναι στα 6962μ στην Αργεντινή, στο Elbrus, που είναι στα 5642μ στη Ρωσία, στο McKinley/Denali, που είναι στα 6190μ στην Αλάσκα των Η.Π.Α και τέλος στο Carstensz Pyramid, που είναι στα 4884μ στην Παπούα.
Τι σημαίνει 7summits;
Είναι οι 7 κορυφές του κόσμου, τα υψηλότερα βουνά κάθε μιας από τις 7 ηπείρους. Για την ιστορία, η ανάβαση στην κορυφή όλων αυτών των βουνών θεωρείται παγκόσμια ορειβατική πρόκληση και πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στις 30 Απριλίου 1985, από τον Richard Bass. Μέχρι σήμερα καμία γυναίκα Ελληνίδα δεν τα έχει καταφέρει κι αυτά τα δύο φανταστικά κορίτσια θα το δοκιμάσουν σε λίγες ημέρες.
«400 άνθρωποι έχουν ολοκληρώσει μέχρι σήμερα την ανάβαση στο Έβερεστ και μόλις 70 είναι γυναίκες. Καμία όμως Ελληνίδα δεν το έχει ολοκληρώσει κι ευελπιστούμε να το πετύχουμε εμείς», επισημαίνει η Χριστίνα, με μια καθαρή και ελπιδοφόρα ματιά.
«Το Έβερεστ είναι η μεγαλύτερη κορυφή του κόσμου, αλλά και το υψηλότερο challenge μέσα στο project μας», συμπληρώνει με περίσσιο ενθουσιασμό και μια γοητευτική εγκράτεια μαζί η Βανέσα.
Η Βανέσα κι η Χριστίνα δεν είναι απλώς έτοιμες να πατήσουν το πόδι τους στο Έβερεστ, ως οι πρώτες Ελληνίδες, αλλά έχουν μοναδικά σχέδια και μαζί φόβους, που τις μοιράζονται μαζί μας.
«Το ταξίδι μας ξεκίνησε 5 χρόνια πριν. Προσπαθούμε να κάνουμε μία κορυφή το χρόνο. Είμαστε μια ομάδα κι η δύναμη αυτής της ομάδας μας έχει φέρει μέχρι εδώ.
Και δεν είμαστε μόνες σ’ αυτό. Μαζί μας έχουμε όλους τους ανθρώπους που μας πίστεψαν και πάνω απ’ όλα τις οικογένειές μας, που στηρίζουν την πορεία μας», επισημαίνει η Βανέσα και συνεχίζει: «Κάποια στιγμή όταν χρειαζόταν να εξηγήσουμε το κομμάτι της προσπάθειάς μας, συμφωνήσαμε με τη Χριστίνα να δώσουμε μια ικανοποιητική απάντηση στο «γιατί το κάνουμε;» Η κατάκτηση κορυφών δεν είναι μια ναρκιστιστική ανάγκη, αλλά μια βαθύτερη ανάγκη να γνωρίσουμε τον κόσμο, τον κάθε στόχο μας και να δοκιμάσουμε τα όριά μας, αλλά και τους φόβους μας. Συνήθως όλοι μας μπαίνουμε σε μια διαδικασία να ολοκληρώσουμε επαγγελματικούς και μετά οικογενειακούς στόχους και οι προσωπικοί μένουν πίσω και δεν εκπληρώνονται. Κι όμως χρειάζεται να κάνεις πολλά πράγματα για να γίνεις αυτό που θέλεις στη ζωή».
Η αποστολή τους λοιπόν για την ανάβαση, προκειμένου να κατακτήσουν τη στέγη του κόσμου θα ξεκινήσει στις 5 Απριλίου, με την ελπίδα όχι απλά να είναι οι πρώτες Ελληνίδες που θα γράψοουν ιστορία, αλλά να καταφέρουν να ανεβάσουν την ελληνική σημαία, εκεί, στην υψηλότερη κορυφή του κόσμου, στα 8.848 μέτρα.
«Δεν θα ανέβουμε με τη μία πάνω γιατί το σώμα μας χρειάζεται να εγκλιματιστεί», εξηγεί η Χριστίνα. «Θα ξεκινήσουμε στα 5.300 μέτρα, όπου θα είναι και το σπίτι μας. Αυτό θα είναι και το στάδιο της προσαρμογής μας. Εκεί, γεμίζοντας μπαταρίες και βρίσκοντας το οξυγόνο, με το μυαλό και τη ματιά τους καρφωμένα στο παράθυρο καιρού θα δοκιμάσουν την ανάβαση και την τύχη τους.
«Τίποτα δεν είναι σίγουρο και κανείς δεν μας εγγυάται ότι ο καιρός θα ανοίξει ότι θα καταφέρουμε να φτάσουμε στη κορυφή» λέει χαρακτηριστικά στο Bovary, η Βανέσα και συνεχίζει: « Η προσπάθεια, όμως, είναι πιο σημαντική και θα καταβάλουμε τη μεγαλύτερη προσπάθεια».
Ό,τι κερδίζεις είναι αυτός ο αγώνας, που ανεβαίνεις και κατεβαίνεις για να βρεις ανάσες κι οξυγόνο που θα δώσουν την ώθηση για την κορυφή.
Και φαντάζει μοναδικό, που αυτό που έχεις κερδίσει τη μία μέρα δεν ξέρεις αν το χάσεις την επόμενη και αντίστροφα. Η προσήλωση στο στόχο, όμως, δεν μπορεί παρά να είναι μαγική.
Η κάθε ανάβαση και δε η συγκεκριμένη απαιτεί πείσμα κι υπομονή. Κι οι δύο Ελληνίδες δείχνουν να έχουν προς μοίρασμα.
Ο κίνδυνος με τις κρεβάς (ρωγμές πάνω στον παγετώνα), οι χιονοστοιβάδες, η ψυχραιμία κι η στιγμή που έχεις να αντιμετωπίσεις μόνο τον ίδιο σου τον εαυτό, όλα αυτά μαζί αποτελούν εργαλεία για να κατακτήσει κανείς την όποια κορυφή.
Κι ακριβώς τη στιγμή που οι λέξεις δένουν συναισθηματικά με την ελπίδα, τους στόχους και τις πεποιθήσεις όλων μας, το μήνυμα που φωτίζει την υπέροχη ιστορία των δύο Ελληνίδων είναι λαμπερό και ξεκάθαρο: Ακολούθησε τα βήματά σου στη φύση, έλα σε επαφή μαζί της, δοκίμασε τα όρια και τους φόβους σου, φτάσε όσο πιο ψηλά μπορείς, βρες ανάσες εκεί που δεν υπάρχουν και μείνε προσηλωμένη στο στόχο.
Δεν ξέρω στα αλήθεια, πόσο εύκολο είναι καθημερινά κορίτσια να πάρουν τα βουνά, αλλά ξέρω ότι υπάρχει ένας σεβασμός μπροστά σε μια τέτοια ιστορία, που δεν είναι απλώς ενδιαφέρουσα, αλλά λειτουργεί σαν κινητήριος δύναμη στα καθημερινά. Είναι ξεσηκωτική η προσπάθεια και η ενέργειά τους. Λίγο ή πολύ σε κινητοποιεί να σηκωθείς από τον καναπέ του σπιτιού σου κι αν όχι να πάρεις τα βουνά, να πάρεις τους δρόμους της πόλης και να κατακτήσεις τις δικές σου κορυφές, προκειμένου να φτάσεις εκεί ακριβώς, που φαντάζει ακατόρθωτο και πολύπλοκο.
Kαλό ταξίδι και καλή επιτυχία Βανέσα και Χριστίνα. Είμαστε μαζί σας!