Καθώς η καραντίνα συνεχίζεται και πλέον ισχύει το μέτρο της απαγόρευσης εξόδου με αρκετούς να εργάζονται από το σπίτι και οι υπόλοιποι απλώς να είναι υποχρεωμένοι να παραμένουν μέσα, οι περισσότεροι περνάμε μεγάλο μέρος της ημέρας μπροστά στο ψυγείο μας ή στα ντουλάπια μας αναζητώντας λιχουδιές. Οι επιλογές είναι κυρίως ανθυγιεινές, πρόχειρες και παχυντικές. Πολλοί είναι οι χρήστες των social media που διαμαρτύρονται ότι αυτές τις ημέρες τρώνε περισσότερο απ’ ό,τι συνήθως. Μιλώντας στη στήλη FEMAIL της Daily Mail, δύο Βρετανίδες διατροφολόγοι εξηγούν ότι η ανάγκη αυτή να μασουλάμε διαρκώς κάτι πηγάζει από τη βαρεμάρα μας, τον πανικό μας και το άγχος σε συνδυασμό με τον φόβο που επικρατεί σχετικά με την πανδημία. Η Tamara Willne και η Jenny Tschiesche, προσέφεραν συμβουλές ώστε να αναγνωρίσουμε το πρόβλημά μας και να διαχειριστούμε τη διατροφή μας μακροπρόθεσμα.
Όπως επεσήμανε η Tamara: “Το στρες μαζί με την αβεβαιότητα, η εργασία από το σπίτι και η μειωμένη κοινωνική επαφή, μπορεί τις επόμενες ημέρες να οδηγήσουν σε υπερβολικό φαγητό ως συναισθηματική αντίδραση. Η λεγόμενη “συναισθηματική διατροφή” συνηθίζεται όταν το φαγητό υποκαθιστά και αντιμετωπίζει τα αρνητικά συναισθήματα, όπως η απομόνωση, ο θυμός, η βαρεμάρα ή το στρες. Συχνά η διατροφή που γίνεται για παρηγοριά ή βασίζεται σε συναισθηματικούς παράγοντες αγνοεί την αίσθηση της πείνας που προκαλείται από άδειο στομάχι. Τέτοιες περιόδους τρώμε ανθυγιεινά όπως μπισκότα, σοκολάτες, παγωτά, σνακ. Αυτά, επιστημονικά, ικανοποιούν αμέσως τους γευστικούς κάλυκες και μαζί την αίσθηση πληρότητας στον εγκέφαλό μας. Oι περισσότεροι από εμάς περνάμε διαστήματα συναισθηματικής διατροφής. Όμως όταν αυτή είναι συχνή και το φαγητό γίνεται κυρίαρχος μηχανισμός διαχείρισης μίας στρεσογόνας κατάστασης μπορεί να επηρεαστεί η υγεία μας και ο ψυχισμός μας. Αυτή η διατροφή μπορεί να είναι πιο πιθανή όταν απομονωνόμαστε”.
Η Jenny είπε: “Αυτό το διάστημα άλλοι είναι σε υποχρεωτική καραντίνα και άλλοι σε αυτοαπομόνωση κάτι που σημαίνει ότι πολλοί από εμάς αρχίζουν να έχουν λιγούρες και να καταναλώνουμε φαγητά που δεν χρειαζόμαστε στην ουσία. Για αρκετούς η πείνα είναι στην ουσία μία ανάγκη να καταπολεμήσουν τη βαρεμάρα ή απλώς μέθοδος περίσπασης. Ακόμη, η έλλειψη εξόδου οδηγεί στην ελλιπή έκθεση στο φως της ημέρας που σημαίνει και έλλειψη βιταμίνης D. Αυτό σχετίζεται με το στρες και έτσι αναπτύσσεται η τάση να φάμε κάτι γλυκό ώστε να ανέβει η διάθεσή μας και το χαμηλό μας ζάχαρο”.
Τι να κάνεις για να “τσιμπάς” λιγότερο;
Η Tamara συνέστησε ένα σχέδιο με τέσσερα σημεία που ο καθένας μας μπορεί να ακολουθήσει ώστε να σταματήσει το τσιμπολόγημα λόγω κακής ψυχολογικής κατάστασης στη διάρκεια της καραντίνας:
Βρες τι σε οδηγεί στο τσιμπολόγημα
Γράφοντας κάθε μέρα ένα ημερολόγιο διατροφής όπως τι έφαγες, πόσο έφαγες και τι αισθάνεσαι όταν τρως θα σε βοηθήσει να εντοπίσεις τη ρίζα του “κακού”, δηλαδή τι ενεργοποιεί την ανάγκη σου για τσιμπολόγημα. Για κάποιους είναι το αίσθημα βαρεμάρας ενώ για άλλους είναι το άγχος, η θλίψη, το στρες, η στεναχώρια.
Ξεκίνα νέα απασχόληση
Μόλις γνωρίζεις την αιτία που σε οδηγεί στο να τρως συνέχεια, μπορείς να βρεις απλές δραστηριότητες στο σπίτι τις οποίες θα κάνεις χωρίς να χρειάζεται να φας. Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις ώστε να βγάλεις εντελώς το φαγητό από το μυαλό σου είναι συνειδητές προκλήσεις. Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να βγεις να περπατήσεις, ή να διαλογιστείς ή να κάνεις ένα μπάνιο που θα σε αποσπάσει από την κλεισούρα σου. Ακόμη καλύτερο και πιο αποτελεσματικό που θα κρατά τον εγκέφαλό σου απασχολημένο είναι να λύσεις σταυρόλεξα, σουντόκου, εφαρμογές που απασχολούν το μυαλό, σκάκι ή σκραμπλ, να μιλήσεις με έναν φίλο, ν παίξεις ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, να ακούσεις ένα ραδιοφωνικό πρόγραμμα.
Να είσαι προετοιμασμένος
Μπορείς να είσαι προετοιμασμένος για όταν θα έχεις την ανάγκη να τσιμπολογήσεις, με εναλλακτικά σενάρια. Όπως για παράδειγμα:
– Αν βαριέμαι και αισθάνομαι την ανάγκη να φάω ανθυγιεινά να λύσω ένα σταυρόλεξο για δέκα λεπτά.
– Αν αισθάνομαι μόνος και έχω λιγούρες για σοκολάτα ή μπισκότα, καλώ έναν φίλο να τα πούμε για λίγο.
-Αν έχω άγχος, τότε κάνω μία παύση και διαβάζω το βιβλίο μου για δέκα λεπτά.
Προετοιμαζόμαστε αναλόγως, παράλληλα, αποφεύγοντας να έχουμε στα ντουλάπια ή στα ψυγεία μας λιπαρά και ανθυγιεινά σνακ. Αντιθέτως αγοράζουμε ολικής άλεσης προϊόντα ή με χαμηλά λιπαρά που είναι και πιο υγιεινά και διαιτητικά και έτσι καλύπτουμε και την ανάγκη να φάμε και τη λιγούρα μας.
Μην αισθάνεστε ένοχοι
Είναι σημαντικό να μην αισθανόμαστε ένοχοι όταν ξεσπάμε στο φαγητό. Καλό θα είναι να μην βάζουμε ταμπέλες στο φαγητό όπως “καλό”, “κακό”, “υγιές”, “λιχουδιά” κ.λπ. Έτσι αποφεύγουμε την κακή σχέση με το φαγητό που δημιουργεί έναν αέναο κύκλο. Μπορούμε όμως να ταξινομήσουμε τις τροφές σε κάποιες που τρώμε συχνά και άλλες λιγότερο.
Τι θα έπρεπε να τρώμε
Η Jenny είπε ότι είναι σημαντικό να προσπαθήσουμε και να διατηρήσουμε τη ρουτίνα στα γεύματά μας και να τρώμε φαγητά υγιεινά και θρεπτικά συστατικά.