Με Βασιλικό Διάταγμα της Αντιβασιλείας του Όθωνος την 25η Φεβρουαρίου 1833 καταργείται στο Ελληνικό Κράτος ο μέχρι τότε στρατός των ατάκτων και για πρώτη φορά συγκροτείται Ελληνικός Τακτικός Στρατός, ο οποίος περιλαμβάνει το πεζικό, το ιππικό, το πυροβολικό και το μηχανικό.
Ένας «νέος» στρατός σε συνέχεια των ενδόξων του παρελθόντος, που έμελλε να γράψει παγκόσμιες σελίδες ηρωισμού και δόξας.
Με την κίνηση αυτή και στο γενικότερο πλαίσιο της ανασυγκρότησης του Κράτους την εποχή εκείνη κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα, μπήκε ένα γερό θεμέλιο για διασφάλιση της χώρας αλλά και των επομένων κινήσεων για ανάκτηση πατρώων εδαφών, αφού ήδη είχε ιδρυθεί και η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων από το 1828.
Ο νέος Οργανισμός του Στρατού περιελάμβανε στη σύνθεση του:
– Πεζικό
– Ιππικό
– Πυροβολικό
– Μηχανικό
– Ακροβολιστές
– Χωροφυλακή
– Λόχος Απομάχων
– Ιππικό
– Πυροβολικό
– Μηχανικό
– Ακροβολιστές
– Χωροφυλακή
– Λόχος Απομάχων
Με Βασιλικά Διατάγματα εξάλλου, το ίδιο έτος, καθορίστηκαν τα ακόλουθα θέματα:
– Η οργάνωση της Γραμματείας επί των Στρατιωτικών, η οποία διέθετε δύο τμήματα και είχε ως αποστολή την άμυνα και ασφάλεια της χώρας, καθώς και κάθε θέμα που αφορούσε το στράτευμα και το προσωπικό (στρατιωτικό και πολιτικό).
Επίσης, για την αποτελεσματικότερη διεξαγωγή της επιτελικής εργασίας στη Γραμματεία επί των Στρατιωτικών συστήθηκε, το Δεκέμβριο του 1833, Σώμα Γενικών Επιτελών από τρεις και λίγο αργότερα από έξι αξιωματικούς με επικεφαλής το Σκώτο Συνταγματάρχη Thomas Gordon (Γκόρντον).
– Τα καθήκοντα του Γενικού Επιθεωρητή Στρατού, τα οποία γενικά περιλάμβαναν τον έλεγχο της ετοιμότητας, εκπαιδεύσεως, οπλισμού, υλικού, πειθαρχίας και ηθικού του στρατεύματος και την υποβολή σχετικών προτάσεων στο Γραμματέα επί των Στρατιωτικών.