Πολλές ταινίες διεκδικούν τον τίτλο ότι ήταν από εκείνες που άλλαξαν την ιστορία του σινεμά. Μια όμως από αυτές ήταν για περισσότερους από έναν λόγους αυτή που ξεχωρίζει και δεν θα μπορούσε να μην ανήκει στην ιδιοφυία που ονομαζόταν Charlie Chaplin.
Αν και η πιο γλυκιά και αγαπητή ταινία του είναι το «City Lights», το «The Great Dictator» ήταν ριζοσπαστικό όχι μόνο για το σινεμά αλλά και για τον ίδιο. Το 1940, πριν οι ΗΠΑ εισέλθουν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Chaplin επέλεξε να σατιρίσει τον Χίτλερ, την στιγμή που εκείνος είχε ξεκινήσει το διαβολικό σχέδιο του για την κατάκτηση του κόσμου. Η σκηνή που ο Adenoide Hynkel (το alter ego του Χίτλερ στην ταινία) δείχνει την μεγαλομανία του παίζοντας με την υδρόγειο, είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική από την δημιουργική σάτιρα.
Η σάτιρα και η απεικόνιση του Χίτλερ στην ταινία είναι πλέον αθάνατη. Η παράλληλη ιστορία ακόμα περισσότερο. Αλλά δεν ήταν μόνο τα κότσια, το ταλέντο και η δημιουργία της που την κάνουν ριζοσπαστική. Ήταν και η πρώτη ομιλούσα ταινία του Chaplin, κάτι που τον έτρωγε χρόνια και ίσως δεν τον άφηνε να είναι όσο δημιουργικός ήθελε.
Παρά την επιτυχία του «City Lights», ο Chaplin είχε πάντα την αμφιβολία ότι οι ταινίες του ήταν ξεπερασμένες. Αν και το σκεφτόταν για χρόνια να γυρίσει μια «talkie», το αποφάσισε για τα καλά για το «The Great Dictator», όπου χρειάστηκε να μιμηθεί κοροϊδευτικά τα γερμανικά του Χίτλερ, μιλώντας φυσικά ακαταλαβίστικα.
Είχε γράψει κάποια λόγια και για το «City Lights», αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ. Οπότε η ταινία δεν ήταν μόνο μια εξαίσια και εύστοχη )και γενναία πολιτική σάτιρα του καιρού της αλλά σηματοδότησε και την μεγάλη αλλαγή σε μια από τις πιο μεγάλες κινηματογραφικές ιδιοφυίες όλων των εποχών. Η ομιλία στο σινεμά μετρούσε ήδη 13 χρόνια. Ο Chaplin θεωρούσε την παντομίμα σαν μια παγκόσμια γλώσσα και δίσταζε να την αποχωριστεί. Αλλά παρόλο που το σινεμά είχε ήδη αλλάξει, σίγουρα χρειαζόταν και το επιστέγασμα του.
Ο θαυμαστής των «βωβών» Chaplin δεν μπορούσε να παρακούσει το κάλεσμα του «The Great Dictator». Η απόφασή του ήταν αυτή που άλλαξε το σινεμά για πάντα. Και το έκανε με τον καλύτερο τρόπο. Με μια σάτιρα, ιδιοφυή και ανεπανάληπτη, που δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτέ…