Από το 539 μ.Χ., το Άγιο Όρος αποτελεί άβατο, δηλαδή ένας τόπος όπου απαγορεύεται η είσοδος γυναικών, μάλιστα, σε δημοσίευμα του BBC, αναφέρεται ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκταση στον κόσμο όπου ισχύει μια τέτοια απαγόρευση. Συνεπώς πρόσβαση ως επισκέπτες έχουν μόνο 100 Ορθόδοξοι και 10 μη ορθόδοξοι κάθε μέρα, ενώ δεν επιτρέπεται να παραμείνει κανείς για περισσότερες από τρεις ημέρες εκεί.
Οι γυναίκες μπορούν να φτάσουν μόνο μέχρι τα λιμάνια που οδηγούν στην ιερή περιοχή ενώ, αν βρίσκονται επιβιβασμένες σε πλοίο, αυτό απαγορεύεται να πλησιάσει σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων από τις ακτές.
Η 22χρονη πόντια από τη Θεσσαλονίκη, Μαρία Ποιμενίδου, παραβίασε το άβατο και στάθηκε μάλιστα η αιτία, δύο μήνες μετά το εγχείρημά της να ψηφιστεί το Νομοθετικό Διάταγμα 2623/1953, το οποίο προέβλεπε ποινή φυλάκισης έως και ενός έτους για ανάλογες περιπτώσεις.
Η Μαρία Ποιμενίδου, ντυμένη αντρικά, «τρύπωσε» στα άδυτα του Αγίου Όρους και παρέμεινε εκεί για τρεις ημέρες, μέχρι που έγινε αντιληπτή. Η άφιξή της καταγράφεται στις 17 Απριλίου του ’53 και η αναχώρησή της στις 19 του ίδιου μήνα, ενώ υποστήριξε ότι στόχος της ήταν να γνωρίσει από κοντά τη μοναστική ζωή.
Χαρακτηριστικό του θορύβου που προκάλεσε η Ποιμενίδου ήταν δημοσίευμα εφημερίδας της εποχής. Ιδού τι αναφέρει σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας Εμπρός:
«Παρά τας επισήμους διαψεύσεις του υπουργού Βορείου Ελλάδος κ. Στράτου, αποκαλύπτομεν σήμερον ότι πράγματι παρεβιάσθη το άβατον του Αγίου Όρους. Τούτο όμως δεν συνέβη ως ανεγράφη υπό γυναικών-συνέδρων του Βυζαντινολογικού Συνεδρίου, αλλά υπό της νεαράς Μαρίας Ποιμενίδου 22 ετών, ήτις εισήλθεν μετά των συνέδρων, ντυμένη ανδρικά, παρέμεινεν επί τριήμερον, από την Παρασκευή 17-4-1953 έως και την Κυριακή 19 Απριλίου, επισκεφθείσα τας περισσοτέρας μονάς. Ως εδήλωσεν, από πολλού χρόνου είχεν σχεδιάσει την “καταπάτησιν του Αγίου Όρους” φλεγομένη υπό της επιθυμίας να ίδη αυτοπροσώπως κατά ποίον τρόπον διάγουν τον βίον οι μοναχοί».