Ο νεοσουλτάνος της Άγκυρας βρίσκεται σε πραγματικά δύσκολη κατάσταση. Τα χτυπήματα στρατιωτικά, διπλωματικά και εν τέλει πολιτικά είναι πολλά και σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κουρασμένος και απογοητευμένος έχει χάσει την ψυχολογική του ισορροπία. Χαρακτηριστική ήταν η στιγμή όπου τράβηξε από το χέρι τον υπουργό Εξωτερικών ενώ αυτός συνομιλούσε με τον Ρώσο ομόλογό του.

Τριάντα έξι στρατιώτες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, σκοτώθηκαν στις 27 Φεβρουαρίου στο Ιντλίμπ, βορειοανατολικά στα συριοτουρκικά σύνορα, μετά βομβαρδισμό της Ρωσίας και της Συρίας. Ωστόσο άτυπες τοπικές πηγές μιλούν για περισσότερους από 150 νεκρούς. Πολλοί από αυτούς θάφτηκαν στην Τουρκία χωρίς επίσημη κηδεία. «Η πλειοψηφία αυτών των στρατιωτών ήταν νέοι στο στρατό και σύμφωνα με το καταστατικό δεν δικαιούνται επίσημη κηδεία. Με αυτόν τον τρόπο ο στρατός μπορεί να μειώσει και τον επίσημο αριθμό των μαρτύρων», εξηγεί ένας ειδικός σε στρατιωτικά θέματα, ο οποίος φυσικά επιθυμεί να παραμένει ανώνυμος.

Ο Ερντογάν βρίσκεται σε αδιέξοδο: Αφενός θέλει να επωφεληθεί από τους νεκρούς για να προκαλέσει ένα θρησκευτικό, εθνικιστικό και μιλιταριστικό κλίμα, ωστόσο ο μεγάλος αριθμός αυτών που σκοτώθηκαν αποκαλύπτει και τη στρατιωτική αποτυχία, ιδιαίτερα στη συνεργασία του τουρκικού στρατού με τζιχαντιστές μαχητές στην περιοχή. Σύμφωνα με Ρώσους αξιωματούχους, οι Τούρκοι στρατιώτες που σκοτώθηκαν βρίσκονταν μαζί με τζιχαντιστές κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού.

Η προπαγάνδα με επίκληση των «μαρτύρων» έχει αρχίσει να προκαλεί αμφιβολίες στην τουρκική κοινή γνώμη, ειδικά όταν αυξάνεται καθημερινά ο αριθμός των ανθρώπινων απωλειών. «Δεν έχουμε κανένα λόγο να βρισκόμαστε στη Συρία! Γιατί οι νέοι μας να χάνουν τη ζωή τους στο έδαφος μιας ξένης χώρας; Για να υπερασπιστούν τους τζιχαντιστές; Για να υπερασπιστούν τις παράλογες φιλοδοξίες του Παλατιού;», τονίζουν οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ερντογάν.

Την προηγούμενη εβδομάδα, σε ένα άρθρο στο γαλλικό εβδομαδιαίο περιοδικό Le Point, ο Ερντογάν χαρακτηριστικά ως «χρήσιμος ηλίθιος για τον Πούτιν». Ο Ερντογάν επιμένει στο επίπεδο εσωτερικής πολιτικής: «Το βουνό των μαρτύρων δεν θα είναι ποτέ άδειο. Το Ιντλίμπ είναι μέρος της Τουρκίας. Και μια χώρα είναι ένα κενό έδαφος αν δεν ποτίζεται από το αίμα των μαρτύρων της!».

Η πολιτική εκδοχή του Ντράκουλα ενώπιόν μας…  Δύο ακόμη αποτυχίες κάνουν τον νεοσουλτάνο ακόμη πιο θλιβερό. Ο αποτυχημένος εκβιασμός της αποστολής προσφύγων στην Ευρώπη και το «μπλόκο» του Πούτιν στην επιθετικότητα του Ερντογάν την περασμένη Πέμπτη στη Σύνοδο Κορυφής στη Μόσχα. Ενδεχομένως και η άρνηση της Ουάσινγκτον να βοηθήσει την Άγκυρα στην κατάκτηση της Συρίας μπορεί να προστεθεί στον κατάλογο. Οι Βρυξέλλες, αν και έχουν τις δικές τους αδυναμίες, την παθητικότητα και τα λάθη, αντέδρασαν γρήγορα, υποστηρίζοντας την Ελλάδα, και έτσι το σχέδιο του «μεγάλου στρατηγού» Ερντογάν δεν προχώρησε. Επιπλέον πολλοί από τους πρόσφυγες έχουν τελικά συνειδητοποιήσει πως ο Ερντογάν τους μεταχειρίζεται ως «εργαλείο» για την εξυπηρέτηση των πολιτικών του σχεδίων.

Η τελευταία πράξη στα χτυπήματα του Ερντογάν παίχτηκε στο Κρεμλίνο. Η Άγκυρα ήθελε την αποχώρηση του συριακού στρατού από περιοχές που ελέγχουν τζιχαντιστές με την υποστήριξη της Άγκυρας. Ωστόσο ο Πούτιν αποδέχθηκε απλώς μια κατάπαυση του πυρός που ζήτησε ο Ερντογάν, χωρίς όμως να καθοριστεί ούτε η διάρκεια, ούτε οι συνθήκες αυτής της εκεχειρίας. Επιπλέον η μοίρα των 12 τουρκικών στρατιωτικών παρατηρητήριων, που προβλέπονταν στην προηγούμενη συμφωνία του Σότσι, εξακολουθεί να είναι ασαφής. Σχεδόν όλες αυτές οι θέσεις βρίσκονται υπό την πολιορκία του συριακού στρατού. Και είναι η Μόσχα που ελέγχει τον εναέριο χώρο της Συρίας.