Η Big Tech έχει μετατραπεί σε στυλοβάτη του σύγχρονου «διπλού κράτους» που αποτελεί ένα δίκτυο ανεξέλεγκτων θεσμών και παρακρατικών συμφερόντων με τεράστια επιρροή στην αμερικανική πολιτική
Η δεύτερη εκλογή του Donald Trump στην προεδρία των ΗΠΑ δεν ήταν απλώς πολιτικό γεγονός.
Ήταν ένα θεαματικό show ισχύος, με παρόντες τεχνολογικούς γίγαντες όπως ο Elon Musk, επιβεβαιώνοντας κάτι βαθύτερο: η Big Tech έχει μετατραπεί σε στυλοβάτη του σύγχρονου «διπλού κράτους» που, σύμφωνα με τον καθηγητή Michael J. Glennon, αποτελεί ένα δίκτυο ανεξέλεγκτων θεσμών και παρακρατικών συμφερόντων με τεράστια επιρροή στην αμερικανική πολιτική.
Η ειρωνεία δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Ο Trump παρουσιάζεται ως ο εκλεκτός που θα διαλύσει το Βαθύ Κράτος (Deep State).
Κι όμως, συμπορεύεται με δυνάμεις που το ενσαρκώνουν — τεχνολογικούς δισεκατομμυριούχους, μυστικές υπηρεσίες, στρατιωτικά συμβόλαια, και μια ολόκληρη μηχανή επιτήρησης και ελέγχου, επισημαίνει ο πολιτικός αναλυτής Uriel Araujo.
Η διπλή φύση της μάχης του Trump με το κατεστημένο
Ενώ ο Trump επιτίθεται ρητορικά στο «σύστημα», καταγγέλλοντας σκοτεινά κυκλώματα, αρχεία για τον JFK, τον Epstein και τους εξωγήινους, η πραγματικότητα δείχνει μια προσπάθεια ελέγχου του βαθιού κράτους, όχι αποδόμησής του. Οι δεσμοί του με τον Musk, τον Palantir και άλλους επιχειρηματίες του τεχνολογικού κατεστημένου δείχνουν σύμπλευση και όχι σύγκρουση.
Η Big Tech, με πολυετείς σχέσεις με την NSA, τη CIA και τον στρατό, λειτουργεί ως τεχνολογικός βραχίονας του κρατικού μηχανισμού ασφαλείας.
Πρόσφατα, εκτελεστικά στελέχη εταιρειών όπως η Meta και η OpenAI διορίστηκαν αντισυνταγματάρχες του Στρατού των ΗΠΑ μέσω του Executive Innovation Corps, ενσωματώνοντας την τεχνητή νοημοσύνη στον πολεμικό σχεδιασμό.
Η εισβολή της Silicon Valley στο Πεντάγωνο είναι πλέον επίσημη πολιτική.
Ο Elon Musk ως επαναστάτης ενώ βρίσκεται στον πυρήνα του συστήματος
Ο ίδιος ο Musk αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του διπλού ρόλου. Από τη μία, επιτίθεται στους θεσμούς —καταγγέλλει δικαστές, πλατφόρμες και κυβερνήσεις— ενώ ταυτόχρονα:
• Η SpaceX και η Starlink τροφοδοτούν το Πεντάγωνο με κρίσιμες υποδομές.
• Έχει υπογράψει συμβόλαια δισεκατομμυρίων με το Υπουργείο Άμυνας.
• Υποστηρίζει αμερικανικές επιχειρήσεις στη Βραζιλία και άλλες περιοχές με γεωπολιτική σημασία.
Η σύγκρουσή του με τον ανώτατο δικαστή Alexandre de Morais στη Βραζιλία, για θέματα «ελευθερίας λόγου», έγινε διεθνές επεισόδιο.
Όμως πίσω από τις καταγγελίες για λογοκρισία, κρύβεται το στρατηγικό συμφέρον για πρόσβαση στην Αμαζόνιο με στόχο τα σπάνια μέταλλα και την πολιτική επιρροή.
Η ίδρυση του «America Party» από τον Musk εντείνει το πολιτικό δράμα.
Παρουσιάζεται ως εναλλακτική λύση, αλλά απειλεί να διασπάσει το συντηρητικό στρατόπεδο.
Αν και μοιάζει να βλάπτει τον Trump, στην πραγματικότητα λειτουργεί ως μοχλός πίεσης, επιβάλλοντας τη διατήρηση των συμφερόντων της Big Tech στην καρδιά της αμερικανικής πολιτικής.
Η απειλή ότι θα «βγάλει στη φόρα άπλυτα» για πολιτικούς —συμπεριλαμβανομένου του Trump— μοιάζει με εκβιασμό υψηλού επιπέδου, εργαλείο εξουσίας σε έναν ακήρυκτο πόλεμο συμφερόντων. Και μην ξεχνάμε: ο Epstein —διαβόητος για το δίκτυο εκβιασμών και σεξουαλικής εκμετάλλευσης— είχε σχέσεις και με τον Τrump και με τον Musk.
Οι σκιές αυτής της υπόθεσης πλανώνται ακόμη.
Η στρατηγική στροφή των ΗΠΑ
Οι παρεμβάσεις σε χώρες όπως η Βραζιλία δείχνουν την επιστροφή στο δόγμα Monroe, με νέα πρόσωπα αλλά ίδιες πρακτικές.
Υποστήριξη στον Bolsonaru «πόλεμος κατά της παραπληροφόρησης», τιμωρία ανεξάρτητων δικαστών — όλα ενορχηστρωμένα υπό τον μανδύα της δημοκρατίας και της ψηφιακής ελευθερίας, μα προς όφελος των τεχνολογικών κολοσσών.
Η υποτιθέμενη σύγκρουση Trump – Musk είναι στην πραγματικότητα σύμπτωμα της διαπλοκής.
Οι προσωπικές τους διαφορές, οι δημόσιοι καβγάδες και οι πολιτικοί ελιγμοί είναι βιτρίνα.
Στον πυρήνα, τους ενώνουν κοινά συμφέροντα: εξουσία, τεχνολογικός έλεγχος, πρόσβαση σε πόρους και επιρροή στις διεθνείς εξελίξεις.
Η «μάχη κατά του deep state» αποδεικνύεται επικοινωνιακή επίφαση.
Αυτό που συμβαίνει είναι αναδιαπραγμάτευση της εξουσίας, με πρωταγωνιστές επιχειρηματίες.
Από την ψηφιακή επανάσταση στο ψηφιακό πραξικόπημα;
Η Αμερική του 21ου αιώνα δεν κυβερνάται μόνο από εκλεγμένους αξιωματούχους.
Κυβερνάται και από λογισμικά, εταιρικά συμφέροντα, τεχνητή νοημοσύνη και τον απόηχο του χρήματος.
Ο Trump δεν είναι εχθρός του deep state —είναι διαχειριστής ενός νέου του μοντέλου.
Ο Musk δεν είναι επαναστάτης —είναι ο τεχνοκράτης που φτιάχνει τον επόμενο χάρτη εξουσίας.
Η σύγκρουση δεν είναι ιδεολογική.
Είναι διαχειριστική. Ποιος θα ελέγχει τα μέσα, τις ροές, τα δίκτυα, την πληροφορία και —κυρίως— τον στρατιωτικό και τεχνολογικό βραχίονα του μέλλοντος;
Το ερώτημα που προκύπτει δεν είναι αν θα σωθεί η δημοκρατία. Είναι:
Ποια δημοκρατία; Ποιος τη διαχειρίζεται; Και ποιος την ελέγχει όταν η τεχνολογία αντικαθιστά το κράτος;