Η ηγεσία Μακρόν και Σολτς πήρε την Ευρώπη στον λαιμό της: Θα πληρώσει για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, αλλά τα «ασημικά» της θα τα μοιραστούν ΗΠΑ-Ρωσία
Τυπικά, δεν υπάρχει ένας ηγέτης της Ευρώπης. Πρακτικά, στο τιμόνι βρίσκονται δυο χώρες, η Γαλλία, ως η στρατιωτική μεγαλύτερη δύναμη της Ε.Ε., και η Γερμανία, ως η οικονομική της δύναμη.
- Toυ Βασίλη Γαλούπη, εφημερίδα «δημοκρατία»
Οι δύο αρχηγοί τους, Μακρόν και Σολτς, κινούσαν τα νήματα τα τελευταία χρόνια. Οι αποφάσεις τους προσγείωσαν σήμερα την Ε.Ε. και επίσημα στον ρόλο του κορόιδου. Ολοι παρακάμπτουν την Ευρώπη. Και είναι κυρίως ευθύνη των Μακρόν και Σολτς που μια ολόκληρη ήπειρος αφέθηκε ανέτοιμη.
«Αδειασε» από πολύτιμα όπλα για να τα στέλνει στην Ουκρανία, αναποδογύρισε την ενεργειακή της πολιτική, αποβιομηχανοποιήθηκε σε ανησυχητικό βαθμό και επέφερε τεράστια κρίση κόστους ζωής στους πολίτες της, όλα αυτά για να ικανοποιήσει την Αμερική.
Και τώρα η Αμερική δεν τής αναγνωρίζει ούτε καν μια θέση στο τραπέζι. Το ντιλ για την Ουκρανία κλείνεται μεταξύ Ρωσίας – ΗΠΑ, πίσω από την πλάτη της Ε.Ε. Η πρώτη συνάντηση μεταξύ Τραμπ και Πούτιν θα γίνει στη Σαουδική Αραβία.
Η ηγεσία Μακρόν – Σολτς τα τελευταία τρία χρόνια κορυφώνεται στο απόλυτο φιάσκο: Η Ευρώπη θα πληρώσει για τη μεταπολεμική ασφάλεια και ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Αλλά τα «ασημικά» της Ουκρανίας θα τα μοιραστούν ΗΠΑ – Ρωσία.
Το προχθεσινό τηλεφώνημα Τραμπ – Πούτιν και το γεγονός ότι οι αντιπροσωπίες τους θα «άρχιζαν αμέσως διαπραγματεύσεις» για τον τερματισμό του πολέμου σόκαραν την Ευρώπη.
Κανείς δεν ζήτησε από Μακρόν και Σολτς τη συμμετοχή τους στη διαδικασία. Ως και η ταλαίπωρη Ουκρανία παίρνει την Ευρώπη «στο ψιλό»: «Είναι ξεκάθαρο ότι όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες περιμένουν τον Τραμπ να τους πει τι να κάνουν» δήλωσε ανώτερος Ουκρανός αξιωματούχος στους «Financial Times».
Το βράδυ της Τετάρτης έξι ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας, αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσαν κοινή δήλωση: «Θέλουμε να συζητήσουμε την πορεία προς τα εμπρός με τους Αμερικανούς συμμάχους μας. Η Ουκρανία και η Ευρώπη πρέπει να εμπλακούν σε οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις». Με δυο λόγια, η Ευρώπη παρακαλά να ακουστεί.
Ο Γερμανός υπουργός Αμυνας δήλωσε ότι θα ήταν καλύτερα, αν η Ουάσινγκτον δεν είχε δώσει παραχωρήσεις στη Μόσχα προτού καν ξεκινήσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες. Ο Γάλλος υπουργός Αμυνας προειδοποίησε κατά της «ειρήνης μέσω αδυναμίας». Η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. Κάγια Κάλλας είπε ότι «αυτό είναι κατευνασμός. Δεν λειτούργησε ποτέ».
Πράγματι, δεν λειτουργεί ο κατευνασμός, αλλά η Ευρώπη το θυμήθηκε τώρα επιλεκτικά. Παρακολουθεί την Τουρκία να κάνει στην Κύπρο και στο Αιγαίο ό,τι η Ρωσία στην Ουκρανία και δεν αντιδρά. Τώρα η Αμερική δεν αναγνωρίζει ούτε καν ρόλο στην Ευρώπη στο καινούργιο γεωπολιτικό σκηνικό.
Στη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία ο Μακρόν ήταν πρόθυμος να στείλει γαλλικά στρατεύματα. Ο Σολτς αντέστρεψε μια ιστορική πολιτική της Γερμανίας για μη αποστολή όπλων σε ζώνες συγκρούσεων κι άρχισε να προμηθεύει με οπλικά συστήματα το Κίεβο.
Ομως, η ειρηνευτική φόρμουλα θα είναι ουσιαστικά η οικονομική διαίρεση της Ουκρανίας μεταξύ Αμερικής – Ρωσίας. Η Ουκρανία θα παραμείνει κράτος, αν και με σημαντικές εδαφικές απώλειες. Η Ρωσία αποκτά μια ουδέτερη, μη επιθετική και σε μεγάλο βαθμό ελεγχόμενη χώρα. Η Αμερική κερδίζει τα ορυκτά της Ουκρανίας.
Ηδη την Τετάρτη, όσο συνομιλούσαν τηλεφωνικά Τραμπ – Πούτιν, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Σκοτ Μπέσεντ έφτανε στο Κίεβο για να παρουσιάσει στον Ζελένσκι ένα «έγγραφο εταιρικής σχέσης», που θα παραχωρεί στις ΗΠΑ δικαιώματα στους φυσικούς πόρους της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των ορυκτών σπάνιων γαιών.
Και η Ευρώπη; Θα επωμιστεί τα βάρη. Δηλαδή, «θα πρέπει να παράσχει το συντριπτικό μερίδιο της μελλοντικής θανατηφόρου και μη θανατηφόρου βοήθειας στην Ουκρανία (όπλα, εγγυήσεις, λεφτά)» ανακοίνωσε ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ Πιτ Χέγκσεθ. Ενημερώνοντας πως τα ευρωπαϊκά στρατεύματα που θα σταλούν στην Ουκρανία κι όσα ήδη έχουν αναπτυχθεί εκεί «δεν θα καλύπτονται ως μέρος μιας αποστολής του ΝΑΤΟ ούτε θα καλύπτονται από την εγγύηση του άρθρου 5 της συμμαχίας».
Γιατί, εκτός απ’ το Ουκρανικό, οι ΗΠΑ ουσιαστικά ανακοίνωσαν αυτή την εβδομάδα ότι δεν θα είναι πλέον ο κύριος εγγυητής της ασφάλειας στην Ευρώπη. «Η κοινή λογική είναι ότι εσείς οι Ευρωπαίοι υπερασπίζεστε τη γειτονιά σας», είπε ο Χέγκσεθ.
Η Ευρώπη γνώριζε ότι θα έρθει μια τέτοια στιγμή εδώ και χρόνια. Στην πρώτη του θητεία ο Τραμπ «φλέρταρε» ανοιχτά με την ιδέα να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ. Ηταν το 2019, που ο Μακρόν χαρακτήριζε το ΝΑΤΟ «εγκεφαλικά νεκρό». Και η στροφή των ΗΠΑ να επικεντρωθούν στο πώς να περιορίσουν την Κίνα είχε ήδη αρχίσει πολύ πριν από τον Τραμπ κι αποτελεί αμερικανική στρατηγική, ανεξάρτητα από το πρόσωπο του εκάστοτε Αμερικανού προέδρου.
Κι ενώ Μακρόν και Σολτς ήξεραν ότι η Ευρώπη πρέπει να μπορεί να αμυνθεί χωρίς την Αμερική, στην ουσία άφησαν την Ε.Ε. απροετοίμαστη. Ο στρατηγικός σχεδιασμός τους για την ασφάλεια της Ευρώπης συνοψιζόταν σε μία φράση μόνο: Κρατήστε τους Αμερικανούς μέσα στην Ευρώπη. Με αυτή τη λογική έδωσαν τα πάντα στην Αμερική, τόσο που τα τελευταία χρόνια έγινε κυριολεκτικά το παρακολούθημα της κυβέρνησης Μπάιντεν.
Από τους δυο τους μόνο ο Μακρόν πρωτομίλησε για στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης. Η Ε.Ε., όμως, απέχει χρόνια από τον στόχο. Αντίπαλοι και σύμμαχοι θεωρούν την Ευρώπη ικανή μόνο για κούφιες διπλωματικές απειλές, τίποτα παραπάνω.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΟΛΑΦ ΣΟΛΤΣ
Καγκελάριος Γερμανίας
Γεννήθηκε το 1958 και από τον Δεκέμβριο του 2021 είναι καγκελάριος της Γερμανίας. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου και εντάχθηκε στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) από τα 17 του. Από το 2007-09 ήταν υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση συνασπισμού της Μέρκελ. Από το 2018-21 διορίστηκε υπουργός Οικονομικών. Υπηρετεί ως ομοσπονδιακός καγκελάριος της Γερμανίας από τις 8 Δεκεμβρίου 2021.
ΕΜΑΝΟΥΕΛ ΜΑΚΡΟΝ
Γάλλος πρόεδρος
Γεννήθηκε το 1977 στην Αμιάν της Γαλλίας από γονείς γιατρούς. Σπούδασε Διεθνή Πολιτική και Δημόσιες Υπηρεσίες στο Sciences Po, απ’ όπου κι έλαβε μεταπτυχιακό. Ξεκίνησε την πολιτική σταδιοδρομία του το 2004 ως οικονομικός επιθεωρητής στο υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών της Γαλλίας. Το 2017 εξελέγη πρόεδρος της Γαλλίας, ο νεότερος αρχηγός της χώρας από τον Ναπολέοντα Α’. Επανεξελέγη το 2022.