Ο τρόμος που σκόρπισε στον Λίβανο η επίθεση με τους βομβητές της Χεζμπολάχ αποδεικνύει μια πικρή αλήθεια.
Πόσο εύκολο μπορεί να είναι σε έναν αποφασισμένο αντίπαλο να διεισδύσει στην εφοδιαστική αλυσίδα.
Αν και το Ισραήλ δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τις επιθέσεις με τους βομβητές και τους φορητούς ασυρμάτους των στελεχών της Χεζμπολάχ, δεν υπάρχει σχεδόν καμία αμφιβολία για το τι μπορεί να έχει συμβεί.
Οι ειδικοί χαρακτηρίζουν την επίθεση απαράμιλλη στην ιστορία της κατασκοπείας ως προς την κλίμακα και τον αριθμό των θυμάτων και πιστεύουν ότι ο κίνδυνος να ακολουθήσουν το παράδειγμα και άλλες κυβερνήσεις και να παγιδεύσουν με αυτόν τον τρόπο τα ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Όσο και αν το Ισραήλ έχει βρεθεί σε πλεονεκτική θέση έναντι της Χεζμπολάχ, εξουδετερώνοντας εκατοντάδες στελέχη της και διαλύοντας έστω και για μικρό χρονικό διάστημα τις γραμμές επικοινωνίας της, παραμένει εγκλωβισμένο σε έναν πόλεμο τριβής, πόλεμο φθοράς, τόσο με την σιιτική οργάνωση στον Λίβανο όσο και με την Χαμάς στην Γάζα.
Η επίθεση στο δίκτυο επικοινωνιών της Χεζμπολάχ έδωσε μια τακτική νίκη στο Ισραήλ. Ωστόσο, υπάρχει ένα δυνητικά σοβαρό στρατηγικό μειονέκτημα για το Ισραήλ: Ενώ ταπεινώνει την ισχυρή λιβανέζικη πολιτοφυλακή, δεν την αποτρέπει. Ούτε πλησιάζει περισσότερο στον στρατηγικό στόχο του, που είναι να σταματήσει τις επιθέσεις της Χεζμπολάχ και να επιτρέψει στους περισσότερους από 60.000 Ισραηλινούς στα βόρεια σύνορα που δεν έχουν μπει στα σπίτια τους εδώ και σχεδόν ένα χρόνο να επιστρέψουν στις εστίες τους.
Επίσης δεν είναι απολύτως σίγουρο ότι χρησιμοποίησε το συγκεκριμένο του όπλο, τις συσκευές επικοινωνίες της λιβανέζικης πολιτοφυλακής με απόλυτη επιτυχία, όπως το σχεδίαζε.
Οι αναφορές στο Al Monitor, ένα σεβαστό ενημερωτικό δελτίο για τη Μέση Ανατολή, λένε ότι το Ισραήλ δεν μπόρεσε να χρησιμοποιήσει τις συσκευές με τον τρόπο που ήλπιζε. Το αρχικό σχέδιο, λέει, ήταν το Ισραήλ να συνεχίσει με καταστροφικές επιθέσεις ενώ η Χεζμπολάχ ήταν ακόμα αναστατωμένη. Η επίθεση με τους βομβητές, λένε οι αναφορές, επρόκειτο να είναι το εναρκτήριο σάλπισμα μιας μεγάλης κλιμάκωσης – στο πλαίσιο μιας επίθεσης ή ίσως μιας εισβολής στο νότιο Λίβανο. Οι εν λόγω επιλογές βεβαίως δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι θα σημειωθούν τις επόμενες ημέρες.
Σημασία έχει ότι αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται προοπτική αποκλιμάκωσης, κυρίως στην Γάζα, όπου είναι η πηγή της κρίσης. Όσο συνεχίζεται εκεί ο πόλεμος, τίποτα δεν θα αποκλιμακωθεί.
Η Χεζμπολάχ έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση χωρίς αμφιβολία, αλλά θα ανασυγκροτηθεί γρήγορα ως οργάνωση και θα βρει άλλους τρόπους επικοινωνίας. Οπότε το ερώτημα παραμένει: Μήπως οι επιθέσεις με τις συσκευές επικοινωνίας ήταν μήνυμα για το τι μπορεί να ακολουθήσει; Μήπως ήταν προετοιμασία για μια μεγαλύτερη στρατιωτική επέμβαση, όπως μια εισβολή;
Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Γιοάβ Γκαλάντ δήλωσε ότι ο χρόνος για διπλωματία με τη Χεζμπολάχ έχει παρέλθει και η στρατιωτική ισχύς θα μπορούσε να τεθεί στο επίκεντρο. Κυριολεκτικά λίγες ώρες αργότερα, ολόκληρη η επικοινωνιακή υποδομή του εχθρού τους χτυπήθηκε με μια επίθεση που χρειαζόταν χρόνος και μεγάλη προετοιμασία για να πραγματοποιηθεί.
Η Χεζμπολάχ δείχνει αδύναμη ήδη από την καθυστέρησή της να απαντήσει στην δολοφονία του ανώτερου διοικητή της Fu’ad Shukr τον Αύγουστο. Σταδιακά γίνεται σαφές ότι η σιιτική πολιτοφυλακή του Λιβάνου δεν έχει τον ενθουσιασμό για μπει σε μια ευρύτερη σύγκρουση.
Επίσης σίγουρο είναι ότι η αξιοπιστία της Χεζμπολάχ εξαρτάται από την απάντησή της. Προς το παρόν δείχνει αδύναμη. Ποτέ η ομάδα δεν φαινόταν να είναι τόσο ευάλωτη και εκτεθειμένη.
Οι αξιωματικοί των μυστικών υπηρεσιών της Χεζμπολάχ πρέπει να προσπαθούν απεγνωσμένα να καταλάβουν πώς συνέβησαν όλα αυτά. Ακόμη και αν ληφθεί απόφαση για αντίποινα κατά του Ισραήλ, πώς θα μεταβιβαστεί η εντολή στη γραμμή και ποιος θα την εκτελέσει -ή ακόμη και ποιος μπορεί- να την εκτελέσει; Ήδη η σύγκρουση στα σύνορα έχει κοστίσει πολύ ακριβά στη Χεζμπολάχ, η οποία παραδέχεται ότι έχει χάσει περισσότερους από 400 μαχητές από τον Οκτώβριο του περασμένου έτους, σε σύγκριση με περίπου 250 νεκρούς στον πολύ πιο έντονο πόλεμο 34 ημερών με το Ισραήλ το 2006.
Η Χεζμπολάχ μοιάζει να βρίσκεται στριμωγμένη στη γωνία. Από την άλλη το Ισραήλ μοιάζει να θέλει να τελειώνει τον πόλεμο φθοράς που έχει χρόνια τώρα στα βόρεια σύνορά του.
Έτσι καταφεύγει σε όλο και πιο ακραία και δυνητικά κλιμακούμενα μέτρα.
Η Χεζμπολάχ δεν μπορεί να κάνει πολλά για να σταματήσει το Ισραήλ. Απομένει να δούμε αν και πώς θα ανταποδώσει τα πλήγματα.