Ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών Alexander Grushko δήλωσε ότι η χώρα του θα απαντήσει σύμφωνα με τα εθνικά της συμφέροντα εάν η Φινλανδία κλείσει το σύνολο των κοινών συνόρων της, όπως απείλησε να κάνει ο Φινλανδός υπουργός Εσωτερικών την περασμένη εβδομάδα.
Στο μεταξύ, η ΕΕ είπε ότι είναι έτοιμη να στείλει δυνάμεις σε αυτά τα σύνορα, με τις μέχρι τώρα ενέργειες της Φινλανδίας να δείχνει ξεκάθαρα ότι θέλει να τοποθετηθεί ως κράτος πρώτης γραμμής του ΝΑΤΟ ενάντια στη Ρωσία.
Το καλοκαίρι του 2022 εκτιμήθηκε ότι «η Βόρεια επέκταση του ΝΑΤΟ δεν είναι μια σημαντική ήττα για τη Ρωσία», όπως τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης το παρουσίασαν εσφαλμένα και στη συνέχεια νωρίτερα αυτήν την άνοιξη ότι «η συμμετοχή της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ είναι συμβολικά σημαντική παρά στρατιωτικά».
Αυτά τα συμπεράσματα αντανακλούσαν την κατάσταση των στρατιωτικών-στρατηγικών υποθέσεων εκείνη την εποχή, αλλά βλέποντας πώς οι τελευταίες αλλάζουν ως αποτέλεσμα της υποτιθέμενης μεταναστευτικής κρίσης της Φινλανδίας με τη Ρωσία, πρέπει επίσης να αλλάξουν και αυτές οι εκτιμήσεις αναλόγως.
Οι ενέργειες του ΝΑΤΟ
Η πιο πρόσφατη δυναμική υποδηλώνει ότι το ΝΑΤΟ προσπαθεί να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στη Ρωσία κατά μήκος των συνόρων του νέου φινλανδικού μέλους του μπλοκ, η οποία έχει ως στόχο να προκαλέσει αμοιβαίες στρατιωτικές κινήσεις που μπορούν στη συνέχεια να αποσυνδεθούν ως αποκαλούμενη «απρόκλητη επιθετικότητα» για να δικαιολογήσει έναν αυτοσυντηρούμενο κύκλο της κλιμάκωσης.
Δεν είναι σαφές πόσο μακριά και γρήγορα μπορούν να κινηθούν τα πάντα, αλλά αυτή φαίνεται να είναι η πρόθεση, η οποία έρχεται κυρίως εν μέσω της επανεξέτασης του μπλοκ των χειρισμών του έναντι της Ρωσίας.
Η αντεπίθεση του φετινού καλοκαιριού απέτυχε, η Ρωσία κέρδισε τον «αγώνα υλικοτεχνικής υποστήριξης»/«πόλεμο φθοράς» με το ΝΑΤΟ και ο πρώην Ανώτατος Διοικητής αυτού του μπλοκ υποστήριξε πρόσφατα μια ανακωχή παρόμοια με την Κορέα, που όλα αυτά συμβαίνουν με φόντο την πίεση που φέρεται να ασκεί η Δύση στο Κίεβο να ξαναρχίσει τις ειρηνευτικές συνομιλίες.
Σε περίπτωση που αυτός ο πόλεμος παγώσει, τότε υπάρχει μια συγκεκριμένη λογική που ενυπάρχει στην αντικατάσταση μέρους αυτής της χαμένης πίεσης στη Ρωσία μέσω του ανοίγματος άλλων μετώπων όπως το φινλανδικό.
Ομολογουμένως, η «αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή» (MAD) μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας θέτει πολύ πραγματικά όρια στο πόση πίεση μπορεί να ασκηθεί σε αυτό το νεοανακαλυφθέν μέτωπο, αλλά το άνοιγμα του μπορεί να θεωρηθεί από τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων του μπλοκ καλύτερο από το να το κρατήσουν κλειστό αυτό το σενάριο.
Με άλλα λόγια, «όπου μια πόρτα κλείνει, ανοίγει μια άλλη», ή για να είμαστε πιο άμεσοι, το τέλος του πολέμου του ΝΑΤΟ στη Ρωσία μέσω της Ουκρανίας θα μπορούσε να οδηγήσει στο άνοιγμα ενός λιγότερο υψηλού διακυβεύματος, αλλά ακόμα αποσταθεροποιητικού μετώπου στη Φινλανδία.
Ο ρόλος της Αρκτικής
Αυτό το αποτέλεσμα θα εξυπηρετούσε επίσης τον συμπληρωματικό σκοπό της εκμετάλλευσης ως το «δημόσια εύλογο» πρόσχημα για την επιτάχυνση της στρατιωτικοποίησης της Αρκτικής.
Αυτό το «τελικό σύνορο» του Νέου Ψυχρού Πολέμου πρόκειται σύντομα να γίνει ένα θέατρο ανταγωνισμού μεταξύ της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της Κίνας-Ρωσίας λόγω του αυξανόμενου ρόλου της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής στη διευκόλυνση του εμπορίου Ανατολής-Δύσης.
Επομένως, μπορεί να γίνει δεκτό ότι το ΝΑΤΟ έχει συμπεράνει ότι τα συμφέροντα του μηδενικού αθροίσματος προωθούνται καλύτερα με το άνοιγμα ενός «ελεγχόμενου» φινλανδικού μετώπου εναντίον της Ρωσίας, το οποίο θα μπορούσε να αντισταθμίσει το μερικό κλείσιμο του ουκρανικού και να ωθήσει τα συμφέροντα του μπλοκ στην Αρκτική, την ίδια ώρα.
Για αυτούς τους λόγους, οι ρωσο-φινλανδικές εντάσεις αναμένεται να επιδεινωθούν περαιτέρω και όλες οι κινήσεις που κάνει η Ρωσία για την υπεράσπιση των νόμιμων συμφερόντων της θα χαρακτηρίζονται ως «απρόκλητη επιθετικότητα» για την επιτάχυνση αυτών των διαδικασιών.
www.bankingnews.gr