Η ΕΕ παραμένει ο μεγαλύτερος καταναλωτής ρωσικού υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Μόνο η κατεύθυνση έχει αλλάξει – από βορρά προς νότο.
Ταυτόχρονα, ορισμένα κράτη αρνήθηκαν τις προμήθειες, αλλά στο πλαίσιο της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή και του κλεισίματος του αγωγού φυσικού αερίου Balticconnector της Φινλανδίας, ενδέχεται να αλλάξουν γνώμη, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Νέες ροές
Η ζήτηση για LNG αυξάνεται, λόγω της ευρωπαϊκής αγοράς.
Οι κυρώσεις και οι ζημιές στις υποδομές έχουν περιορίσει τη χρήση αγωγών φυσικού αερίου.
Οι Ρώσοι κατασκευαστές προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες, αναπτύσσοντας όχι μόνο έργα μεγάλης κλίμακας, αλλά και μεσαίας χωρητικότητας.
Ειδικότερα, το Port LNG, που δραστηριοποιείται στη Βαλτική με δυναμικότητα 1,5 εκατομμυρίου τόνων ετησίως.
Η Gazprom ξεκίνησε αυτό το έργο πριν από ένα χρόνο για να εξυπηρετήσει τη Βορειοδυτική Ευρώπη, αλλά η στρατηγική έπρεπε να προσαρμοστεί από την αρχή.
Πλέον ο όμιλος επικεντρώνεται στις παραδόσεις.
Οι κύριοι όγκοι προήλθαν από την Τουρκία (0,67 εκατ. τόνοι) και την Ελλάδα (0,59 εκατ. τόνοι), η Βραζιλία και η Κίνα αγόρασαν ελάχιστα και ο σταθμός χρησιμοποιείται επίσης για την τροφοδοσία της περιοχής του Καλίνινγκραντ.
Ο διευθυντής του Ταμείου Ενεργειακής Ανάπτυξης Sergey Pikin εξηγεί ότι το εργοστάσιο έχει σχεδιαστεί κυρίως για τους άμεσους γείτονές του.
“Για το LNG, η Ευρώπη παραμένει μια βασική κατεύθυνση.
Δεν υπάρχουν κυρώσεις, η υποδομή είναι εκεί, δεν είναι μακριά η μεταφορά.
Ακόμη και με εθελοντικούς αυτοπεριορισμούς μεμονωμένων χωρών, τα πάντα πωλούνται και δεν μένουν αποθεματικά”, εξήγησε.
Και προσθέτει: παρά τον μικρό όγκο παραγωγής, οι σταθμοί μεσαίας χωρητικότητας είναι ικανοί να καταλάβουν σημαντική θέση στη συνολική δομή των προμηθειών, όχι μόνο LNG, αλλά και φυσικού αερίου γενικότερα.
Μεγάλη γκάμα δυνατοτήτων
Το βασικό πρόβλημα είναι τεχνικό.
Ο λιμενικός σταθμός LNG κατασκευάστηκε με χρήση δυτικών τεχνολογιών, αλλά υπάρχουν και εγχώριες εξελίξεις για σταθμούς μεσαίου μεγέθους.
Στα βόρεια και βορειοδυτικά της Ρωσίας υπάρχουν όλα τα απαραίτητα για την κατασκευή δεκάδων εργοστασίων», τονίζει ο Pikin.
Δυσκολίες προκύπτουν με τις επιχειρήσεις μεγάλης δυναμικότητας, ωστόσο και εδώ η Novatek υλοποιεί ένα έργο μεγάλης κλίμακας τριών γραμμών υγροποίησης δυναμικότητας 6,8 εκατομμυρίων τόνων ετησίως.
Αυτό είναι στην περιοχή του Μούρμανσκ, η ενέργεια θα παρέχεται από τον πυρηνικό σταθμό Kola.
Εάν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, οι δύο πρώτες γραμμές θα δοθούν προς χρήση στα τέλη του 2027 και η τρίτη στο τέλος του 2029.
Η τιμή είναι πολύ σημαντική.
Δεν είναι προσιτό για χώρες όπως η Ινδία και το Μπαγκλαντές να αγοράζουν LNG για δύο χιλιάδες δολάρια, όπως έκαναν οι Ευρωπαίοι πέρυσι.
Σύμφωνα με τον Pikin, οι προμήθειες υγροποιημένου και φυσικού αερίου είναι ίσες.
Προηγουμένως, μόνο το Nord Stream 1 μετέφερε περισσότερο LNG.
Η εταιρεία συμβούλων Yakov and Partners υπολόγισε ότι το 2023, οι εξαγωγές θα μειωθούν κατά άλλη μιάμιση φορά και τα έσοδα θα μειωθούν στο μισό, στα 71 δισεκατομμύρια δολάρια.
Εκτός από την αύξηση της εγχώριας κατανάλωσης, η κατάσταση θα βελτιωθεί με αύξηση του μεριδίου του LNG.
Ευνοϊκές συνθήκες
Αυτό είναι ένα σπάνιο εμπόρευμα, επομένως με οποιαδήποτε αστάθεια, οι τιμές αλλάζουν γρήγορα.
Έτσι, την περασμένη εβδομάδα, στο πλαίσιο της ζημιάς στον αγωγό φυσικού αερίου Balticconnector που συνδέει τη Φινλανδία με την Εσθονία, οι τιμές αυξήθηκαν.
Οι Φινλανδοί έχασαν αέριο μέσω των αγωγών, θα πρέπει να αγοράσουν περισσότερο υγροποιημένο αέριο.
“Οι προμηθευτές, κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες, θα επωφεληθούν από το ατύχημα.
Οι χώρες της Βαλτικής και η Βόρεια Ευρώπη προτιμούν τους αμερικανικούς πόρους”, λέει ο βιομηχανικός ειδικός Leonid Khazanov.
Ο Vladimir Putin ανακοίνωσε προηγουμένως διπλασιασμό των ευρωπαϊκών αγορών στο εξωτερικό και αύξηση των προμηθειών στη Μέση Ανατολή.
Ωστόσο, λόγω του υψηλού κόστους, οι επιχειρήσεις της ΕΕ χάνουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα.
Στην ένταση προστέθηκαν τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή και οι απειλές του Κατάρ να διακόψει την παροχή φυσικού αερίου εάν δεν σταματήσουν οι βομβαρδισμοί της Γάζας.
Ως αποτέλεσμα, οι τιμές έφτασαν τα 600 δολάρια ανά χίλια κυβικά μέτρα.
«Πριν από μερικούς μήνες ήταν 300-350 δολάρια, οπότε αυτό είναι σημαντικό, αλλά πόσο θα διαρκέσει είναι άγνωστο.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες: άνοδος της παγκόσμιας κατανάλωσης, γεωπολιτική αστάθεια, συμπεριλαμβανομένων πιθανών ενεργειών από τη Ντόχα ή το κλείσιμο της Στενά του Ορμούζ, αλλά αν δεν υπάρξουν κραδασμοί, οι τιμές σταδιακά θα υποχωρήσουν», εξηγεί ο Pikin.
Παρά την ηρεμία και ακόμη και κάποια πτώση, οι ειδικοί δεν βιάζονται να κάνουν προβλέψεις.
Θα χρειαστούν χρόνια για να κατασκευαστούν νέες εγκαταστάσεις υγροποίησης.
Ως εκ τούτου, οι μη φιλικές προς τη Μόσχα χώρες διατηρούν την ευκαιρία να αγοράσουν ρωσικούς ενεργειακούς πόρους, ειδικά επειδή είναι 30% φθηνότερες από τις αμερικανικές.
www.bankingnews.gr