Ένα ανεξήγητο μυστήριο αποτελεί πλέον, η ρωσική στρατηγική στην Ουκρανία, καθώς κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει ποιος είναι ο αντικειμενικός σκοπός των Ρώσων, ο περιβόητος ΑΝΣΚ, από την «ειδική επιχείρηση», όπως την τιτλοφορεί το Κρεμλίνο.
Το σίγουρο είναι ότι ο ρωσικός «κεραυνοβόλος πόλεμος» των πρώτων έξι εβδομάδων δεν υπάρχει πια, η ρωσική διπλωματία χρεώνεται με το φιάσκο της συμφωνίας της Κωνσταντινούπολης του Μαρτίου του 2022 που προέβλεπε την λύση της πολιορκίας Κιέβου και Χάρκοβου και απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων με επιστροφή τους σε Λευκορωσία και Ρωσία, την ώρα που οι Ουκρανοί, «πάτησαν» την συμφωνία.
Και συνέχισαν τον πόλεμο μετά από αμερικανική απαίτηση, για να κατηγορήσουν τους Ρώσους εν συνεχεία για εγκλήματα πολέμου στην Μπούτσα και σε άλλες περιοχές, να μιλάνε για «εκδίωξη των Ρώσων από το Κίεβο και το Χάρκοβο», ενώ δεν υπάρχει ούτε ένα πλάνο από μάχες ενώ αποχωρούσαν οι Ρώσοι και τελικά να βυθίσουν το καταδρομικό και ναυαρχίδα του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας, «Μόσκβα» στις 14 Απριλίου.
Στα ρωσικά ΜΜΕ αυτό το φιάσκο της ρωσικής διπλωματίας δεν αναφέρεται παρά σπάνια, αλλά δεν παύει να είναι ακριβώς αυτό: Φιάσκο.
Αυτή την στιγμή η Μόσχα δεν δείχνει να διαθέτει επαρκείς δυνάμεις για να αντεπιτεθεί στο νότιο μέτωπο, στα ανατολικά έχει σταματήσει επτά χιλιόμετρα εκτός του Κουπιάνσκ και πιέζονται στο νότιο τομέα του Μπάκχμουτ.
Και όλα αυτά ενώ δεν έχουν κατοχυρώσει ούτε το μείζον που είναι η ασφάλεια του μητροπολιτικού εδάφους.
Έτσι λοιπόν κάποιος μπορεί να διερωτηθεί: Μήπως ενδιαφέρει την Μόσχα απλά να καταστραφεί η υποδομή της Ουκρανίας, όπως και η οικονομία της και να καταστήσουν έτσι το κόστος ανοικοδόμησης της χώρας «βαρίδι» για τις δυτικές οικονομίες;
Αλλά ακόμα και έτσι εξακολουθεί να δημιουργεί εντυπώσεις το γεγονός ότι οι στοχεύσεις τους είναι πολύ περιορισμένες.
Δεν έχουν χτυπήσει μεγάλα κυβερνητικά κτίρια (π.χ. το προεδρικό μέγαρο του Κιέβου) με εξαίρεση κάποια κτίρια της ουκρανικής υπηρεσίας πληροφοριών της SBU.
Αποφεύγουν να το κάνουν, ενώ οι Ουκρανοί προσπάθησαν με drones, να χτυπήσουν το ίδιο το Κρεμλίνο.
Μία αποτυχημένη προσπάθεια σίγουρα, αλλά προσπάθησαν.
Η τακτική των Ρώσων εξακολουθεί να είναι ένα μυστήριο γιατί δεν γίνεται αντιληπτός πουθενά ο ΑΝΣΚ. Δεν μπορεί να τον «μαντέψει» κανείς.
Θέλουν να κατοχυρώσουν αυτά που έχουν; Να καταστρέψουν την Ουκρανία; Να καταλάβουν Χάρκοβο και Οδησσό που είναι τα αυτονόητα για μια τέτοιας έκτασης επιχείρηση;
Δεν είναι ξεκάθαρο.
Θέλουν να εξαντλήσουν οικονομικά την Δύση στον ενεργειακό τομέα; Αυτό φάνηκε τουλάχιστον με την επιβολή εμπάργκο στις εξαγωγές ντίζελ και βενζίνης από τους Ρώσους και όχι μόνο στα διυλισμένα προϊόντα αλλά και στο πετρέλαιο. Αλλά και πάλι είναι πολύ δύσκολο.
Θέλουν να δημιουργήσουν συνθήκες αποδόμησης των δυτικών κυβερνήσεων; Δεν μπορούν.
Άλλαξαν κυβερνήσεις σε αρκετές χώρες, αλλά τις διαδέχθηκαν το ίδιο εχθρικές ή τουλάχιστον μη φιλικές, όπως έγινε στη Φινλανδία, στην Ιταλία, στην Βουλγαρία κλπ.
Μήπως ο στόχος τους είναι η αποδόμηση του συστήματος Μπάιντεν στις ΗΠΑ; Είναι γνωστό ότι το σύστημα των Δημοκρατικών που συνολικά αφορά 100 ανθρώπους στην Ουάσινγκτον, είναι αυτό το οποίο καθορίζει τις εξελίξεις.
Οι περιορισμοί στις εξαγωγές ντίζελ και βενζίνης και πετρελαίου γενικότερα δείχνουν μία προσπάθεια να εξαντληθούν τα στρατηγικά αποθέματα των Αμερικανών και να κρατήσουν ψηλά τις τιμές των καυσίμων ώστε να εξαθλιωθούν οι δυτικές κοινωνίες και η αμερικανική.
Αυτά όμως είναι πράγματα άσχετα με αυτό καθ’εαυτό το πολεμικό πεδίο.
Δεν έχει δοθεί ικανοποιητική εξήγηση γι’ αυτό που κάνουν, αν κάποιοι στη Μόσχα έχουν πειστεί ότι θα σταματήσει η ροή των όπλων προς την Ουκρανία ή θα τελειώσουν τα δυτικά οπλικά συστήματα, κάνουν λάθος, δεν πρόκειται να τελειώσουν ποτέ.
Τα δυτικά αποθέματα είναι τεράστια, ενώ οι Ρώσοι κατάφεραν να «αναστηθούν» οι δυτικές πολεμικές βιομηχανίες που εργάζονται τριπλοβάρδιες
Αντίστοιχα, βέβαια, το ίδιο συνέβη και με τις ρωσικές αμυντικές βιομηχανίες οι οποίες έχουν εκσυγχρονιστεί όπως εκσυγχρονίστηκαν και τα ρωσικά πολεμικά δόγματα, τα οποία κρατούσαν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ή το πολύ από τους πολέμους της Τσετσενίας.
Υπάρχει βέβαια και το πρόβλημα με τις ανθρώπινες απώλειες.
Οι Ρώσοι δεν μπορούν να έχουν ανθρώπινες απώλειες στην έκταση που συνέβαινε μέχρι το Νοέμβριο του 2022.
Βέβαια δεν μπορούν πάντα να τα αποφεύγουν αυτό όπως έγινε και στην περίπτωση των μαχών της Αντρίιβκα και της Κλισίιβκα.
Δύο οικισμούς έξω από το Μπάκχμουτ και στο νότιο πλευρό του, τους οποίους κατάφεραν να καταλάβουν οι Ουκρανοί προκαλώντας απώλειες 5.000 ανδρών στους Ρώσους.
Επίσης, οι Ουκρανοί λένε πως σκότωσαν 39 ανώτατους αξιωματικούς των Ρώσων στο πρόσφατο πλήγμα τους κατά του Αρχηγείου του ρωσικού Στόλου στη Σεβαστούπολη.
Αυτό ισχυρίζονται βέβαια. Ποια είναι η ρωσική απάντηση όμως σε ένα τέτοιο εντυπωσιακό ομολογουμένως πλήγμα;
Ή ας θυμηθούμε τις πάρα πολλές ουκρανικές επιθέσεις κατά της γέφυρας της Κριμαίας όπου έχουν χρησιμοποιηθεί δυτικά όπλα υψηλής τεχνολογίας.
Καμιά αντίστοιχη…