Μηνύματα από τις ΗΠΑ για την εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία. Στο Λευκό Οίκο επιφυλάσσονται για τη δυνατότητα της Ουκρανίας να ανακαταλάβει τα εδάφη που κατέκτησε η Μόσχα μετά την εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου.
Την ίδια ώρα, ο 99χρονος Χένρι Κίσινγκερ επιμένει ότι η Ρωσία πρέπει να ηττηθεί στον πόλεμο αλλά όχι ως κράτος για να είναι δυνατή η επανένταξη της στην Ευρώπη.
Αναλυτικά
Αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου εκμυστηρεύτηκαν ιδιωτικά στο CNN τις αμφιβολίες τους ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να ανακτήσει όχι μόνο το έδαφος των αποσχισμένων δημοκρατιών του Ντονμπάς και της Κριμαίας, αλλά και το έδαφος που κατακτήθηκε από τα ρωσικά στρατεύματα εισβολής από τις 24 Φεβρουαρίου.
Οι σύμβουλοι του Προέδρου Μπάιντεν άρχισαν στη συνέχεια να συζητούν εάν ο Ουκρανός Πρόεδρος Ζελένσκι θα έπρεπε «να μετριάσει τις προσδοκίες του για το τι μπορούν να επιτύχουν ρεαλιστικά οι ουκρανικές δυνάμεις», αποδεχόμενοι πιθανώς την ιδέα ότι το ουκρανικό έδαφος θα μπορούσε να συρρικνωθεί αμετάκλητα.
Το CNN υπενθυμίζει ότι ο Ζελένσκι είπε ότι θα σκεφτόταν «μια νίκη», προς το παρόν, για να αναγκάσει τα ρωσικά στρατεύματα να αποσυρθούν εντός των συνόρων στις 23 Φεβρουαρίου, την παραμονή της εισβολής. Αυτό, ωστόσο, θα άφηνε εκτός ελέγχου του Κιέβου και τα δύο μέρη του Ντονμπάς στα χέρια των δημοκρατιών του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ και της Κριμαίας, που προσαρτήθηκαν στη Ρωσική Ομοσπονδία από το 2014. Όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει τις τελευταίες εβδομάδες, με τις δυνάμεις της Μόσχας να προχωρούν στο Ντονμπάς ενώ οι Ουκρανοί υφίστανται μεγάλες απώλειες, «έως 100 στρατιώτες την ημέρα».
Οι Ουκρανοί χάνουν επίσης στρατιωτικό εξοπλισμό και πυρομαχικά «γρηγορότερα από όσο είναι σε θέση η Δύση να προμηθεύσει νέα οπλικά συστήματα σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ και να παρέχει εκπαίδευση». Για αυτούς τους λόγους, λέει ένας στρατιωτικός αξιωματούχος των ΗΠΑ και μια πηγή προσκείμενη στις δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών, «είναι απίθανο η Ουκρανία να μπορέσει να συγκεντρώσει την απαραίτητη δύναμη για να ανακτήσει όλα τα εδάφη που κατακτήθηκαν από τη Ρωσία κατά τη διάρκεια των μαχών, ειδικά μέσα σε αυτό το «έτος» , ο χρονικός στόχος που έθεσε χθες ο Ζελένσκι.
Κίσινγκερ: «Επανένταξη της Ρωσίας στο ευρωπαϊκό σύστημα, μετά τον πόλεμο»
Τα λόγια του Χένρι Κίσινγκερ έχουν την πνοή της μεγάλης ιστορίας: τώρα 99 ετών, ο αρχιτέκτονας μεγάλου μέρους της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στον εικοστό αιώνα είναι πιθανώς ο μεγαλύτερος εν ζωή πολιτικός. Και επομένως η κρίση του για το τι συμβαίνει στον κόσμο σήμερα πρέπει να ακούγεται προσεκτικά, να εκφωνείται από την αργή και βαθιά φωνή του που δεν έχει χάσει αυτή την αυθεντική γερμανική προφορά.
Αφορμή είναι η κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου, Leadership, στο οποίο ο Κίσινγκερ περιγράφει έξι παραδείγματα πολιτικών ηγετικών ικανοτήτων – από τον Αντενάουερ στον Ντε Γκολ, από τον Νίξον στον Σαντάτ, από τον Λι Κουάν Γιου έως τη Μάργκαρετ Θάτσερ – το οποίο “εικονογράφησε” χθες, μέσω του Zoom, σε ανταποκριτές στη βρετανική πρωτεύουσα. Όλους τους χαρακτήρες που γνώρισε προσωπικά. Ακριβώς όπως είχε άμεση εμπειρία από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος ήταν καλεσμένος -λέει- σε δείπνο στο σπίτι του στην Ουάσιγκτον.
«Σεβάστηκα τη νοημοσύνη του -θυμάται ο Κίσινγκερ για το Ρώσο Πρόεδρο- υπολόγιζε προσεκτικά τα πράγματα από τη σκοπιά μιας κοινωνίας που θεωρούσε ότι ήταν υπό πολιορκία από τον υπόλοιπο κόσμο. Τον βρήκα έναν ευφυή αναλυτή της διεθνούς κατάστασης από τη ρωσική σκοπιά που θα παραμείνει έτσι και θα πρέπει να ληφθεί υπόψη όταν τελειώσει ο πόλεμος».
Γιατί αυτό είναι το κεντρικό σημείο του συλλογισμού του: η εισβολή στην Ουκρανία πρέπει να ηττηθεί, «όχι η Ρωσία ως κράτος και ως ιστορική οντότητα». Και ως εκ τούτου, όταν τελικά σιωπήσουν τα όπλα, «το ζήτημα της σχέσης μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης θα ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψιν».
Η υπόθεση, τονίζει ο Κίσινγκερ, είναι ότι η Ρωσία είναι μέρος της ευρωπαϊκής ιστορίας για πεντακόσια χρόνια, έχει εμπλακεί σε όλες τις μεγάλες κρίσεις και σε «μερικούς από τους μεγάλους θριάμβους της ευρωπαϊκής ιστορίας» και επομένως «θα πρέπει να είναι η αποστολή της δυτικής διπλωματίας και της ρωσικής να επιστρέψει στην ιστορική πορεία σύμφωνα με την οποία η Ρωσία είναι μέρος του ευρωπαϊκού συστήματος. Η Ρωσία πρέπει να παίξει σημαντικό ρόλο».
Με πληροφορίες από corriere.it