Ο χρόνος πιέζει τον νικητή των γερμανικών εκλογών για τη δημιουργία κυβέρνησης πριν από τις γαλλικές εκλογές την άνοιξη
Και τώρα… τρέχουν! Εκείνοι που προέβλεπαν εκλογικό θρίλερ με οριακή νίκη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) δικαιώθηκαν. Τα προγνωστικά επαληθεύθηκαν, το κόμμα του Ολαφ Σολτς, έστω και με μικρή διαφορά, πήρε κεφάλι από τη Χριστιανική Ενωση (CDU/CSU), ο Αρμιν Λάσετ δεν έγινε… Μέρκελ και οι Πράσινοι με τους Φιλελευθέρους είναι τα δύο κόμματα που θα διαδραματίσουν κομβικό ρόλο για τον σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία. Μόνος αντίπαλος; Ο χρόνος!
Ο λόγος έχει να κάνει ασφαλώς και με τις εξελίξεις στη Γαλλία, όπου οι προεδρικές κάλπες της άνοιξης θα κλείσουν την εκλογική ακολουθία, βάζοντας τα νέα δεδομένα -είτε αν επανεκλεγεί είτε αν χάσει ο Μακρόν– για την Ευρώπη την επόμενη μέρα.
Ορόσημο για τους Σοσιαλδημοκράτες και για τους Χριστιανοδημοκράτες είναι πλέον τα Χριστούγεννα και για ακόμη έναν λόγο. «Η Γερμανία θα πάρει την προεδρία του G7 το 2022» υπενθύμιζε με νόημα ο Λάσετ, γι’ αυτό μια νέα κυβέρνηση πρέπει «να έρθει πολύ γρήγορα». Κάτι που επιθυμούν όμως και οι Σοσιαλδημοκράτες.
Ποιοι με ποιους θα αναλάβουν τα κυβερνητικά ηνία του Βερολίνου; Μετά την επικράτησή του ο υποψήφιος καγκελάριος Ολαφ Σολτς θα επιδιώξει μια γρήγορη συμφωνία του κόμματός του με τους Πρασίνους και το Φιλελεύθερο Κόμμα (FDP), προκειμένου να σχηματιστεί κυβερνητικός συνασπισμός, ο οποίος θα μπορεί να είναι βιώσιμος και πέραν αυτής της κοινοβουλευτικής περιόδου. «Πρόκειται για ένα αφήγημα προόδου. Εάν τρία κόμματα, τα οποία έχουν κατά νου την πρόοδο στις αρχές της δεκαετίας του 2020, συνεργαστούν, μπορεί να γίνει κάτι καλό, ακόμα κι αν έχουν διαφορετικές αφετηρίες» δήλωσε χθες ο Σολτς, μετά τη συνεδρίαση του προεδρείου του SPD στο Βερολίνο.
Χαρακτήρισε μάλιστα «εντελώς εντάξει» το ότι το FDP και οι Πράσινοι θέλουν πρώτα να συζητήσουν μεταξύ τους. «Θέλω να χτίσω μια κυβέρνηση βασισμένη στην εμπιστοσύνη» τόνισε με νόημα ο Σολτς, που δεν… αποπήρε κανέναν προσδοκώντας πως με τη στήριξή τους θα είναι ο επόμενος καγκελάριος, ξορκίζοντας συγχρόνως οποιαδήποτε πιθανότητα να πάρουν στα χέρια τους την πρωτοβουλία των κινήσεων οι Χριστιανοδημοκράτες, οι οποίοι επίσης μαζί με τους Πρασίνους και το FDP, δυνητικά, θα μπορούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού.