Ακόμη και για κάποιον τόσο «ενωτικό» , όπως ο Τζο Μπάιντεν , το να καταφέρει να επαναφέρει την ενότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα είναι ένα απίστευτα δύσκολο εγχείρημα.
Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία για το ποιος θα είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο Τζο Μπάιντεν, κέρδισε τις εκλογές που διεξήχθησαν σε -άνευ προηγουμένου- συνθήκες. Οι εκλογές, σημαίνουν το τέλος μιας από τις πιο άδοξες εποχές στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αυτήν την εβδομάδα έγινε ξεκάθαρο, πως η εποχή αυτή ανήκει στο παρελθόν.
Ως πρόεδρος, ο Ντόναλντ Τραμπ έκανε τόση ζημιά στην αμερικανική δημοκρατία, όσο κανένας από τους προκατόχους του. Εντελώς ανώριμα, ανακήρυξε νικητή τον εαυτό του και μίλησε για «απάτη», δίχως να έχει την παραμικρή απόδειξη.
Από την άλλη πλευρά, παρά τις ανησυχίες, η καταμέτρηση των ψήφων διεξήχθη ειρηνικά και οργανωμένα όπως φυσικά θα έπρεπε να περιμένει κανείς από μια δημοκρατία όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Τώρα βέβαια, ο Τραμπ, προπαγανδίζει κατά της νίκης του Μπάιντεν, σε μια προσπάθεια να ξεσηκώσει τους οπαδούς του. Είναι λυπηρό, αλλά πιθανότατα, αυτή είναι μια ενδεικτική εικόνα των όσων θα ακολουθήσουν καθώς ο Τραμπ θα κάνει ότι μπορεί ώστε να δυσκολέψει τη «μετακόμιση» του Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο.
Μια χώρα σοβαρά τραυματισμένη
Όταν λοιπόν ο Μπάιντεν αναλάβει την προεδρία τον Ιανουάριο , θα αναλάβει επί της ουσίας μια χώρα η οποία είναι σοβαρά τραυματισμένη από την τετραετία που πέρασε αλλά και από την προεκλογική καμπάνια αυτών των εκλογών.
Ο Μπάιντεν θα θελήσει να επιστρέψει τη χώρα σε μια «κανονικότητα», που υπήρξε πριν από την εποχή Τραμπ. Όμως, έχει μια ιδιαίτερα δύσκολη μάχη να δώσει για να καταφέρει κάτι τέτοιο.
Ο «Τραμπισμός», είναι ιδιαίτερα πιθανό να παραμείνει ως μια «καταστροφική δύναμη» στο εσωτερικό της χώρας. Είναι ενδεικτικό, πως ο Τραμπ έλαβε περισσότερες ψήφους φέτος, σε σχέση με όσες έλαβε το 2016. Σχεδόν οι μισοί Αμερικάνοι τον στήριξαν, παρά το γεγονός πως περισσότεροι από 234.000 άνθρωποι έχουν πεθάνει κατά την πανδημία του κορονοϊού στις ΗΠΑ, με την καταστροφική διαχείριση της πανδημίας από τον πρώην πρόεδρο, να συμβάλλει σημαντικά στον αριθμό αυτό.
Ο Τραμπ ενεργεί, ακολουθώντας το ένστικτο του και αγνοώντας τα πραγματικά δεδομένα. Αυτό ακριβώς αρέσει και στους ψηφόφορους του. Όταν μια κοινωνία είναι τόσο διχασμένη όσο οι ΗΠΑ, η πολιτική πίστη έχει άκρως τοξικό αποτέλεσμα, κάνοντας τους ψηφοφόρους να μετατρέπονται σε οπαδούς που θα ακολουθούν την ομάδα τους ο,τι και να συμβεί. Έτσι, οι δύο πλευρές ψηφοφόρων βλέπουν μεταξύ τους, είτε φίλους, είτε εχθρούς και τίποτα ενδιάμεσο.
Πολωμένη και απρόβλεπτη
Οι Ηνωμένες Πολιτείες του Τραμπ, απαρνήθηκαν τον ρόλο του παγκόσμιου ηγέτη. Ενώ παλαιότερα, ήταν σίγουρο πως όταν η Γερμανία έχει ανάγκη, θα στραφεί στις ΗΠΑ για βοήθεια, κάτι τέτοιο δεν ισχύει πλέον. Τόσο λοιπόν η Γερμανία όσο και η υπόλοιπη Ευρώπη, πρέπει να χρησιμοποιήσουν τον χρόνο μέχρι να ξεκινήσει η θητεία του Μπάιντεν με στόχο να ανασυνταχθούν και να προετοιμαστούν για έναν νέο Κόσμο, στον οποίο θα δείξουν τη δύναμη τους. Πρέπει, η Ευρώπη να μάθει να μιλά με μια φωνή στα σοβαρά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και να σταθεροποιήσουν τη δύναμη τους, με μια κοινή αμυντική πολιτική.
Κάτι τέτοιο είναι επείγον, καθώς οι «Τραμπικές» δυνάμεις, ενδέχεται να επιστρέψουν σε τέσσερα χρόνια.
Ο Μπάιντεν από την άλλη, είναι ενδεχομένως ο Πρόεδρος που διάκειται πιο φιλικά απέναντι στην Ευρώπη, σε σχέση με κάθε άλλον Αμερικανό πρόεδρο που θα μπορούσε να ηγηθεί των ΗΠΑ αυτήν την στιγμή. Και πάλι όμως, οι δυνάμεις του Τραμπ ίσως επιστρέψουν σε τέσσερα χρόνια και η πολωμένη και απρόβλεπτη Αμερική ενδεχομένως να στραφεί και πάλι στον εαυτό της και στην αντιπαλότητα της με την Κίνα.
Ανεξάρτητα όμως από αυτό, κάποιοι θεωρούν πως ο Μπάιντεν θα καταφέρει να μειώσει την επίδραση του λαϊκισμού στη χώρα. Και πως ο νέος πρόεδρος, όχι μόνο θα καταφέρει να ηγηθεί μιας ανταγωνιστικής κυβέρνησης αλλά και ότι θα ενώσει την κοινωνία και θα επιφέρει την ειρήνη στη χώρα. Θα μπορούσε βέβαια κανείς να ισχυριστεί πως χρειάζεται ένα θαύμα για να γίνει κάτι τέτοιο.
Ο Τραμπ, άλλωστε, δεν ήταν από μόνος του η αιτία της αμερικανικής κοινωνίας, αλλά ένα σύμπτωμα της. Σίγουρα, από την άλλη, είναι λάθος να υποτιμάμε τον Τζο Μπάιντεν. Υπάρχουν τόσα πράγματα που λέγονται για τον Μπάιντεν από την αρχή της προεκλογικής εκστρατείας. Ότι δηλαδή είναι βαρετός, μεγάλος σε ηλικία, πως δεν μπορεί να μιλήσει αρκετές φορές και ότι εν πάση περιπτώσει, αποτελεί ένα στοιχείο του παρελθόντος. Είναι λάθος όμως να τον υποτιμάμε, γιατί διατήρησε και κέρδισε πάρα πολλές ψήφους , από ανθρώπους που τον θεώρησαν ως το τέλειο «αντίδοτο» απέναντι στον Τραμπ.
Σε κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται πάντως για ακόμη μια εκλογική αναμέτρηση στις ΗΠΑ , ότι σχεδόν κάθε Αμερικανός πρόεδρος, αντικαθίσταται από ακριβώς το αντίθετο του. Και αυτό, είναι κάθε φορά , μια ευκαιρία για μια καινούρια αρχή.
Πηγή: Spiegel