Το έργο αφορά σε ένα αστικό διαμέρισμα σε μνημειώδη άξονα της Θεσσαλονίκης, επί της Πλατείας Αριστοτέλους.
Μετά από διαδοχική διαγραμματική ανάλυση, συμπερασματική προβολή, η κεντρική ιδέα στοιχειοθετήθηκε σε τρεις άξονες καθοδηγούμενη από το φωτισμό, τις προτεινόμενες χρήσεις και τις προκύπτουσες μορφές των αντικειμένων.
Οι φόρμες ως μία καθαρή σύνοψη των παραπάνω οδηγούν στο τελικό αρχιτεκτονικό προϊόν του χώρου. Οι λείες επιφάνειες και οι καθαρές μορφές του εσωτερικού συνδιαλέγονται μέσω της προοπτικής του χώρου και της αίσθησης που παράγεται από τα μεγάλα ανοίγματα με την εκλεκτικιστική αρχιτεκτονική των κτιρίων της Πλατείας Αριστοτέλους που περιβάλλουν το διαμέρισμα.
Ένα κεκλιμένο διάφανο πρίσμα έχει αντικαταστήσει την κάθετη προϋπάρχουσα τοιχοποιία του φωταγωγού, ως ένα κενό ανάμεσα στις πλάκες του κτιρίου, καταλήγοντας στην οροφή του. Μια έντονα σκούρα γωνία ξεδιπλώνει προς την κύρια είσοδο του διαμερίσματος, ενώ ένας αρθρωτός ξύλινος «τοίχος» διαχωρίζει ή ενώνει τους χώρους σύμφωνα με τις ανάγκες του χρήστη.
Προσαρμοζόμενοι αποθηκευτικοί χώροι τοποθετούνται διάστικτα στο διαμέρισμα. Ένας ανεστραμμένος φωταγωγός με προοπτική, δημιουργείται στη δυτική πλευρά του ιστορικού κέντρου της πόλης. Όλα τα παραπάνω οργανώνουν ένα σύγχρονο διαμέρισμα ενσωματωμένο σε μία πρότερη κατασκευή.
ΠΗΓΗ: KTIRIO