Οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις εναντίον επιχειρήσεων, οι οποίες εμπλέκονται στην κατασκευή και αξιοποίηση του αγωγού North Stream 2 (Nord Stream II). Πόσο αποτελεσματικές θα είναι οι κυρώσεις;
Οι συντάκτες του νόμου, ο Ρεπουμπλικάνος Τεντ Κρουζ και η Τζέην Σαχίν από τους Δημοκρατικούς, κάνουν λόγο για αυστηρότατες, στοχευμένες κυρώσεις εναντίον των εταιρειών.
Οι κυρώσεις στρέφονται κυρίως εναντίον των διαχειριστών των πλοίων πόντισης σωλήνων. Πρόκειται για εταιρείες κυρίως από την Ελβετία και την Ιταλία. «Η ιταλική εταιρεία είναι ήδη έτοιμη με τις εργασίες της» δηλώνει ο Σάσα Λόμαν, από το Ίδρυμα Επιστήμη και Πολιτική. Έτσι η ελβετική εταιρεία Allseas έρχεται αντιμέτωπη με το ερώτημα εάν θα πρέπει να συνεχίσει με τις εργασίες.
«Οι απειλές αιωρούνται στον αέρα και η Allseas έχει συγκεκριμένα συμφέρονται στην αμερικανική αγορά. Πιο συγκεκριμένα η εταιρεία δραστηριοποιείται στον Κόλπο του Μεξικού» επισημαίνει ο Σάσα Λόμαν, από το Ίδρυμα Επιστήμη και Πολιτική.
Για τον Μίχαελ Χαρμς, τον επικεφαλής της Επιτροπής Ανατολικής Ευρώπης της Γερμανικής Οικονομίας οι αμερικανικές απειλές αποτελούν απειλή για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. «Ο North Stream 2 είναι ένα σημαντικό πρότζεκτ, όχι μόνο για τη Γερμανία και τη Ρωσία αλλά για την Ευρώπη συνολικότερα» δηλώνει, ενώ επισημαίνει πως μακροπρόθεσμα η ευρωπαϊκή βιομηχανία και οι καταναλωτές θα υποστούν τις συνέπειες από τις αμερικανικές κυρώσεις.
Οι κυρώσεις στέλνουν πολλαπλά μηνύματα
Παράλληλα οι αμερικανικές κυρώσεις τορπιλίζουν τις διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία για την μεταφορά του φυσικού αερίου, συμπληρώνει ο Χαρμς. «Αυτό το διάστημα διεξάγονται εντατικές συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας με τη διαμεσολάβηση της Γερμανίας για το πέρασμα του φυσικού αερίου» δηλώνει και τονίζει πως πρόκειται για μια σοβαρή επιβάρυνση των διαπραγματεύσεων «διότι εξαρτάται από την εποικοδομητική στάση της Ρωσίας». Επικριτές του σχεδίου επιρρίπτουν σε Ρωσία και Γερμανία ότι ήθελαν πάντα να παρακάμψουν την Ουκρανία.
Οι ΗΠΑ μόνο φέτος επέβαλλαν κυρώσεις στην Τουρκία, το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα, τη Βενεζουέλα, το Χονγκ Κονγκ, τη Συρία και την Μιανμάρ. Ποιος είναι όμως ο ρόλος των κυρώσεων; Ο στόχος τους δεν είναι μόνο να αλλάξει συμπεριφορά η χώρα στην οποία επιβάλλονται λέει ο Σάσα Λόμαν, από το Ίδρυμα Επιστήμη και Πολιτική και συμπληρώνει: «οι χώρες που επιβάλλουν κυρώσεις ακολουθούν μια σειρά από στόχους. Για παράδειγμα τρίτοι παρεμποδίζονται στο να προχωρήσουν σε δοσοληψίες με τη χώρα στην οποία επιβάλλονται οι κυρώσεις. Επίσης στέλνουν μηνύματα στο εσωτερικό των χωρών τους λέγοντας: κοιτάξτε εγώ κάνω κάτι, υπερασπίζομαι τις αξίες μας».
Ένα από τα κορυφαία παραδείγματα χωρών στις οποίες επιβλήθηκαν κυρώσεις ήταν η Νότιος Αφρική. Τα ΗΕ καταδίκασαν το Απαρντχάιντ ήδη από το 1950, από το 1970 πολλές χώρες δεν ήθελαν πολιτιστικές σχέσεις με τη Νότιο Αφρική και από τη δεκαετία του 1980 της επιβλήθηκαν εμπορικές και οικονομικές κυρώσεις, τόσο από την Ευρώπη όσο και από τις ΗΠΑ. Επιστήμονες πάντως αμφιβάλλουν, εάν ήταν οι κυρώσεις που οδήγησαν στο τέλος του Απαρντχάιντ.
Νότκερ Ομπερχόιζερ
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου
dw