Την απόφαση του Ανώτατου Εκλογικού Συμβουλίου (YSK) να υποκύψει στις πιέσεις του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και να κηρύξει εκ νέου εκλογές για το μητροπολιτικό δήμο της Κωνσταντινούπολης, σχολιάζει o Eli Lake, αρθρογράφος του Bloomberg σε άρθρο γνώμης, που στηλιτεύει την εν λόγω κίνηση.
Όπως αναφέρει το άρθρο του Bloomberg: «ο πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan ανακοίνωσε το περίεργο νέο του σχέδιο για την «ενίσχυση της δημοκρατίας». Επειδή ο λαός της Κωνσταντινούπολης ψήφισε το λάθος κόμμα, θα διεξαχθούν νέες εκλογές. Επικαλούμενο νοθεία και ατασθαλίες, το κυβερνών κόμμα AKP προκάλεσε την ακύρωση του αποτελέσματος των εκλογών του Μαρτίου, τις οποίες έχασε, και επανάληψη της διαδικασίας τον Ιούνιο. Η έκβαση των εκλογών στην Κωνσταντινούπολη είναι αφόρητη για το κόμμα του Erdogan, που λειτουργεί μέσω της πατρωνίας που εξασκεί μέσω του ελέγχου των τοπικών αρχών. Η διεξαγωγή νέων εκλογών ωστόσο είναι αφόρητη και για την πλειοψηφία των πολιτών, που ξέσπασαν σε διαμαρτυρίες μετά την ανακοίνωση, ενώ πολλοί Τούρκοι που στο παρελθόν δεν ήταν επικριτικοί προς τον Erdogan, τώρα συντάσσονται με την αντιπολίτευση. Ο Abdullah Gul, πρώην πρόεδρος της χώρας και συνιδρυτής του AKP, τάχθηκε ανοικτά κατά της απόφασης. Τα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι ο Gul, μαζί με τον πρώην υπουργό Οικονομικών Ali Babacan, σχεδιάζουν να εγκαταλείψουν τον Erdogan και να ιδρύσουν νέο κόμμα. Έντονη υπήρξε επίσης η διεθνής καταδίκη της απόφασης εκ μέρους πολλών υπουργών Εξωτερικών ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και από την ΕΕ».
Το άρθρο θέτει και θέμα αντίδρασης του αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ και του τι μέτρα θα πάρει η Ουάσιγκτον. Το άρθρο δεν καλεί τις ΗΠΑ να παρέμβουν, σημειώνει ωστόσο ότι θα έπρεπε να υπάρχει μία σαφής ανακοίνωση, θέτοντας ερωτηματικά για το τι τελικά θέλει πραγματικά ο Τραμπ. Όπως τονίζει ο αρθρογράφος: «Απούσα μέχρι στιγμής είναι η κυβέρνηση του Trump. Η σιωπή της Ουάσινγκτον την κάνει να φαίνεται ότι επιθυμεί «την διαιώνιση της εξουσίας του Erdogan», όπως δήλωσε ο Ilhan Tanir, αρχισυντάκτης της Ahval, που πρόσθεσε πως «ήρθε η στιγμή να προβεί η αμερικανική κυβέρνηση σε μια σθεναρή δήλωση». Η βραδεία αντίδραση της Ουάσινγκτον ίσως αντικατοπτρίζει την ανάγκη να επικεντρωθεί η προσοχή σε άλλα μέτωπα. Από τον Δεκέμβριο, όταν ο Donald Trump ανακοίνωσε την απόσυρση των ΗΠΑ από την Συρία, μετά από τηλεφωνική συνομιλία του με τον Erdogan, οι αμερικανοί διπλωμάτες και στρατηγοί έχουν εστιάσει τις προσπάθειές τους να πείσουν τον Τούρκο πρόεδρο να υποσχεθεί πως δεν θα πλήξει τους Κούρδους της Συρίας, που αποτελούν κρίσιμο σύμμαχο στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους».
Στο άρθρο τονίζεται ότι «μέχρι σήμερα, ο Erdogan δεν έχει αναλάβει καμία τέτοια δέσμευση. Εν τω μεταξύ, το Πεντάγωνο έχει αποδυθεί σε μια, αποτυχημένη μέχρι τώρα, προσπάθεια να πείσει την Τουρκία να μην παραλάβει το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S-400. Μολονότι είναι κατανοητό πως μια εκλογή Δημάρχου δεν μπορεί να βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας των σχέσεων των ΗΠΑ με την Τουρκία, είναι ωστόσο αδικαιολόγητο. Εντός της Τουρκίας υπάρχει μια διάχυτη υποστήριξη προς την ανάγκη να ελεγχθεί η εδραίωση του Erdogan στην εξουσία. Η αμερικανική υποστήριξη προς Τούρκους που είναι αντίθετοι με τις εκλογικές αλχημείες του AKP αποτελεί έξυπνη τακτική. Δεν εξασφαλίζει μόνον την αξιοπιστία έναντι της όποιας κυβέρνησης διαδεχθεί τον Erdogan, αλλά αποδυναμώνει επίσης έναν πρόεδρο που έχει μεταβληθεί σε αναξιόπιστο σύμμαχο. Κατά την περίοδο του Obama, ο Erdogan επέτρεψε να χρησιμοποιηθεί το έδαφος της Τουρκίας από το Ισλαμικό Κράτος για την κατασκευή αγωγών και την στρατολόγηση ανθρώπων από την Ευρώπη για την εγκαθίδρυση του Χαλιφάτου. Ο Τούρκος πρόεδρος φλερτάρει με την Ρωσία, προμηθευόμενος αντιπυραυλικό σύστημα που δεν είναι συμβατό με τα όπλα του ΝΑΤΟ. Και εξακολουθεί να μην υπόσχεται ότι δεν θα σφαγιάσει τους Κούρδους που συνέβαλαν στην κατάλυση του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία».
Ο αρθρογράφος δεν παραλείπει να επισημάνει ότι «μια Τουρκία χωρίς τον Erdogan θα εξακολουθούσε να παρουσιάζει δυσκολίες για την αμερικανική εξωτερική πολιτική, όμως η κυριότερη πηγή εκνευρισμού θα έχει εκλείψει».
Ξεκαθαρίζει τέλος ότι «δεν χρειάζεται οι ΗΠΑ να παρέμβουν στην πολιτική ζωή της χώρας, αλλά απλά να αφουγκραστούν αυτό που λένε εκατομμύρια τούρκοι πολίτες, περιλαμβανομένων πρώην συμμάχων του Erdogan. Πρόκειται για μια περίπτωση που οι αξίες της Αμερικής ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντά της».
…
Πηγή: https://www.tanea.gr