Οι δύο χώρες έχουν πολλά κοινά σημεία. Με τον ίδιο περίπου πληθυσμό και Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, απαλλάχθηκαν το 1974 από τα δικτατορικά καθεστώτα, μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση με λίγα χρόνια διαφορά (η Ελλάδα το 1980, η Πορτογαλία το 1986) και βρέθηκαν τις επόμενες δεκαετίες να απο-βιομηχανοποιούνται και να καταφεύγουν στην τουριστική καλλιέργεια. Xαμένες από την υιοθέτηση του ευρώ, βρέθηκαν στη δίνη της οικονομικής κρίσης του 2008 και στα χέρια της τρόικας τα επόμενα χρόνια.
Αν και ξεκίνησε φτωχότερη το 1974, η Πορτογαλία έχει ξεπεράσει την Ελλάδα σε οικονομική ανάπτυξη. Τα δύο κόμματα εξουσίας δεν πυροβόλησαν τη χώρα τους, καταγγέλοντας στην Ευρώπη την προηγούμενη κυβέρνηση για greek statistics και διαφθορά: η Πορτογαλία μπήκε με μικρότερο χρέος και λιγότερο επαχθείς όρους στο μνημόνιο και βγήκε γρηγορότερα από αυτό.
Μια βασική διαφορά τους είναι το πολιτικό σύστημα. Στις δημοκρατικές αλλαγές του 1974, στην Ελλάδα επανήλθε το παλιό πολιτικό προσωπικό που κυβερνούσε τη χώρα πριν τη δικτατορία και είχε συμβάλει στην πολιτική κρίση που οδήγησε στην ανατροπή της δημοκρατίας. Στην Πορτογαλία, όπου η δικτατορία κράτησε δεκαετίες, η επανάσταση των γαριφάλων έφερε στην εξουσία ένα νέο πολιτικό προσωπικό.
Στην Πορτογαλία η βασιλεία καταργήθηκε το 1910, στην Ελλάδα το 1974. Στη πρώτη πολιτικές οικογένειες δεν υπάρχουν. Η δεύτερη κυβερνάται από πρίγκιπες, ελέω ονόματος. Με την εξαίρεση των κυβερνήσεων Σημίτη και Τσίπρα, τρεις πολιτικές οικογένειες κυβερνούν τη χώρα, σχεδόν μισό αιώνα τώρα.
Οι προηγούμενες διαφορές εκφράστηκαν στην περιόδο μετά την πανδημική κρίση, την οποία και οι δύο αντιμετώπισαν ικανοποιητικά (πολλοί μίλησαν για «πορτογαλικό θαύμα» λόγω της γειτνίασης με την Ισπανία).
Στη διάρκεια της καραντίνας, η κυβέρνηση στη Λισσαβόνα αποφάσισε να παραχωρηθούν, προσωρινά, πλήρη δικαιώματα πολίτη της χώρας, σε όλους τους μετανάστες καθώς και τους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο. Αυτό έγινε ώστε να έχουν όλοι πρόσβαση στο σύστημα υγείας και να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού από ομάδες όπως αυτές των προσφύγων/μεταναστών, που δεν θα μπορούσαν να ελεγχθούν ιατρικά.
Στην Ελλάδα τους κλείσαμε σε καταυλισμούς/ωρολογιακές βόμβες και μετά τους πετάξαμε στους δρόμους.
Η πορτογαλική κυβέρνηση πήρε τα διπλάσια σε ύψος μέτρα για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας, από την ελληνική. Ο υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων μαζί με τους ομολόγους του της Ιταλίας και της Ισπανίας, ζητούν την καθιέρωση κατώτατου εγγυημένου εισοδήματος σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι η σωστή απάντηση στην κρίση δεν μπορεί να είναι η λιτότητα. Στην Ελλάδα καθιερώθηκε η εκ περιτροπής εργασία και κόπηκαν μισθοί και δώρο Χρισουγέννων για μεγάλη κατηγορία εργαζομένων.
Στην Πορτογαλία δεν έδωσαν 20 εκατ. στα ΜΜΕ χωρίς λογαριασμό, δεν προχώρησαν σε απευθείας αναθέσεις και δεν είχαν φαινόμενα τύπου σκόιλ ελικίκου.
Για να απαλλαγεί από την τουριστική μονοκαλλιέργεια, η κυβέρνηση Σοσιαλιστών – Αριστεράς ανακοίνωσε το σχέδιό της για την επανα-βιομηχανοποίηση της χώρας. Η στρατηγική για το ξεπέρασμα της κρίσης είναι ο μετασχηματισμός της χώρας σε «ένα δυναμικό πυρήνα βιομηχανοποίησης στην Ευρώπη», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών Αγκούστο Σάντος Σίλβα. Στη πρόταση της κυβέρνησης συμφώνησε και ο τοπικός Σύνδεσμος Βιομηχάνων. Στην Ελλάδα έγινε μια προσπάθεια αύξησης της παραγωγικότητας επιστημονικών κλάδων μέσω του Μούτζη του Νεοκτή, αλλά κατέληξε σε αποτυχία.
Η Λισσαβόνα φιλοδοξεί να πάρει 26,5 δις από το «αντιπανδημικό» πακέτο των 750 δις που έχει προτείνει η Κομισιόν (η Ελλάδα 32). Μόλις προχθές η πορτογαλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι προχωρεί στην ίδρυση κρατικής αναπτυξιακής τράπεζας που θα χειριστεί αυτό το ποσόν. Η νέα τράπεζα θα παρέχει τραπεζικές εγγυήσεις και θα χρηματοδοτεί επιχειρήσεις, θα στηρίζει τις εξαγωγές και θα συμμετέχει σε εταιρείες που έχουν ανάγκη από επενδύσεις, με στόχο την ανάπτυξη της οικονομίας και της χώρας.
Στην Ελλάδα υπουργός Ανάπτυξης είναι ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης.