1.200.000 views το κεντρικό σποτ της ΝΔ στο youtube, 32.000 views το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ. Παιδιά, εκεί στο επικοινωνιακό επιτελείο (αν υπάρχει), κλείστε το το μαγαζί, εκθέτετε και τον Τσίπρα.
του Νίκου Μωραΐτη
Οι αριθμοί μιλούν. Όχι, δε θα πούμε για το ποιος χρεοκόπησε τη χώρα, αυτό το ξέρουν όλοι όσοι έχουν μνήμη (δηλαδή λίγοι απ’ ό,τι φαίνεται). Μέσα στη μαυρίλα της παλινόρθωσης που έρχεται, ας μιλήσουμε για κάποιους άλλους αριθμούς:
1.200.000 views το κεντρικό σποτ της ΝΔ στο youtube, 32.000 views το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ. Στην επίσημη σελίδα! Παιδιά, εκεί στο επικοινωνιακό επιτελείο (αν υπάρχει), κλείστε το το μαγαζί, εκθέτετε και τον Τσίπρα.
Μα δε χορηγούν τα σποτ που φτιάχνουν ώστε να τα δει κάποιος κόσμος; Ή είναι τόσο αποτυχημένα που δεν τα βλέπει κανείς; Ή και τα δύο; Γιατί άλλο η αισθητική, άλλο το πολιτικό μήνυμα. Εκτός αν ο ΣΥΡΙΖΑ πάει για την Tate Modern και όχι για την εξουσία.
Το πρόβλημα όταν χάνεις με 9 μονάδες είναι ένα: Εσύ μιλάς. Ποιος όμως σε ακούει; Με την επιλογή του να κάνει τις ευρωεκλογές χωριστά και το θλιβερό αποτέλεσμα που προέκυψε από τις κάλπες, ο Τσίπρας κατάφερε να αντιστρέψει τους όρους: Όλοι ακούν τον Μητσοτάκη σαν πρωθυπουργό και τον Τσίπρα σαν αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ήδη, ενώ κυβερνά.
Αυτή ήταν η χειρότερη εκδοχή της επιλογής για χωριστές ευρωεκλογές από τις εθνικές εκλογές και αυτή είναι που κλήρωσε η μοίρα. Δυστυχώς, μία τέτοια προεκλογική περίοδος θα οδηγήσει σε ήττα με τεράστια διαφορά. Ας ευχόμαστε να είναι μόνο 9 μονάδες.
Η πλειοψηφία ψηφίζει σαν αμνήμονη αγέλη και οι αναποφάσιστοι πηγαίνουν πίσω από το κοπάδι των αμνημόνων. Το αποτέλεσμα, λοιπόν, προδιαγεγραμμένο. Μόνο κάποιοι «μάγοι» της διαφήμισης έχουν ανατρέψει τέτοιες διαφορές ιστορικά, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει όχι μάγους, αλλά ούτε καν στοιχειωδώς ικανό επιτελείο. Κι ο Τσίπρας; Ο Τσίπρας είναι το μεγάλο όπλο, αν του βάλεις μέσα σφαίρες. Αλλιώς τα πυρά του είναι άσφαιρα και αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Ό,τι και να πει είναι, στη συνείδηση της μεγάλης μερίδας του κόσμου, ο «απερχόμενος πρωθυπουργός». Οπότε γιατί να τον ακούσουμε;
Αυτά, αν θέλουμε να πούμε μερικές πικρές αλήθειες επικοινωνιακής φύσεως. Γιατί για την πολιτική αλήθεια τι να πει κανείς; Ότι ένας λαός θα ψηφίσει τους δυνάστες του; Τους ληστές του; Αυτή θα είναι μία συλλογική ντροπή που θα μας κυνηγάει για χρόνια, αλλά κι εκεί θα βρούμε μελλοντικώς ελαφρυντικά. Εδώ οι Αμερικανοί έβγαλαν τον Τραμπ…