Συντάκτης: Παναγιώτης Γεωργουδής
Η παντελής απουσία πολιτικής στρατηγικής από τη Νέα Δημοκρατία την έχει οδηγήσει σε έναν επιδερμικό τακτικισμό επικοινωνιακού τύπου με συνέπεια συνέχεια να ηττάται στην πολιτική σκακιέρα.
Ο κ. Μητσοτάκης και οι σύμβουλοί του πίστεψαν πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛΛ. θα ήταν μια μικρή ευχάριστη παρένθεση και στηριζόμενοι στον έλεγχο του βαθέος κράτους μαζί με την Κεντροαριστερά και στην ισχύ των μέσων μαζικής ενημέρωσης που διαπλέκονταν με το κράτος και τις τράπεζες τα προηγούμενα χρόνια νόμιζαν ότι θα έκαναν πολιτικό περίπατο στην ανατροπή του ενοχλητικού ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν κατανόησαν, προφανώς λόγω της αμετροεπούς εξουσιολαγνείας τους και της ιδιοκτησιακής νοοτροπίας που έχουν αποκτήσει ως προς τους δημόσιους θεσμούς, ότι τα πλήγματα που έχουν επιφέρει στη συνείδηση και στην καθημερινή ζωή του κόσμου απαιτούν αλλαγή στάση ζωής και συγκρότηση θεσμικού στρατηγικού λόγου.
Δηλαδή συνταύτιση κατά το δυνατόν ηθικής και πολιτικής τις οποίες διέσπασαν και κουρέλιασαν υποδειγματικώς. Λεηλάτησαν τη χώρα και την παρέδωσαν αιχμάλωτη στο διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο. Θεώρησαν οι επιτελείς τους πως με ένα επαναλαμβανόμενο τέχνασμα ρηχού λόγου θα ήταν και πάλι θριαμβευτές και κυβερνήτες.
To άγχος που διακατέχει το κεντροδεξιό και κεντροαριστερό κατεστημένο να πέσει άμεσα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛΛ. για να καλυφθούν τα σκάνδαλα και να προστατευτούν πρωτοκλασάτα στελέχη του σάπιου πολιτικού συστήματος πρυτάνευσε ως μοναδική τακτική. Η τελευταία στρατηγική επιλογή που μπορούσε να χρησιμοποιήσει η Νέα Δημοκρατία για να αρχίσει να αποκτά βαθμιαία και μεσοπρόθεσμα την αξιοπιστία της ήταν η σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία της ΠΓΔΜ, που υπήρξε θεμελιώδης θέση της.
Θεώρησε όμως η αφελής ηγεσία της πως θα επέφερε οδυνηρό πλήγμα στην κυβέρνηση αν θυσίαζε τις αρχές της. Η απεμπόληση της δικής της επιλογής και η συνταύτιση με τα ακροδεξιά γιουρούσια, τη Χρυσή Αυγή και την εθνικιστική παρόρμηση τη βούλιαξε ηττημένη σε θολά νερά αντιευρωπαϊκού ανορθολογισμού με τεράστιο πολιτικό κόστος. Ταυτόχρονα την κατέστησε μια πολιτική δύναμη που επιθυμεί τη μείωση του κράτους δικαίου και την αποθεμελίωση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Διότι τι γυρεύει να συμπορεύεται με τη Χρυσή Αυγή και τα άλλα ακροδεξιά μορφώματα; Ωστόσο στρατηγικά ο μεταμοντέρνος νεοφιλελευθερισμός που εκφράζει ο κ. Μητσοτάκης στο ζήτημα της βαθμιαίας κατάργησης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και την αντικατάστασή της από τη μετα-δημοκρατία της αγοράς συμπίπτει με την Ακροδεξιά και τη Χρυσή Αυγή, όπως και ένα μέρος της Κεντροαριστεράς τουλάχιστον σε επίπεδο θεωρητικών αρχών.
Δεν πρέπει να εκπλήσσει λοιπόν η συμμαχία του κ. Μητσοτάκη με τους κ. Γεωργιάδη και Σαμαρά σε αντίθεση και σύγκρουση με τον κ. Καραμανλή. Το συλλαλητήριο για το «Μακεδονικό» υπήρξε σε κοινωνικό επίπεδο η συμμαχία αυτών των δυνάμεων για να πέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛΛ., να κουκουλωθούν τα σκάνδαλα και να φορτώσουν την καταστροφή της χώρας στον ΣΥΡΙΖΑ και μέσω αυτού συλλήβδην στην Αριστερά.
Εχει ιστορικές ευθύνες η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδος, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, για τη συμμετοχή της σε αυτό το ύπουλο πολιτικό αλισβερίσι που επενδύθηκε δήθεν με το όνομα της Μακεδονίας.
Η θέση της Ιεράς Συνόδου θέτει ένα ευρύτερο ζήτημα αναίρεσης θεμελιωδών οικουμενικών αξιών της Ορθοδοξίας και της ηθικής αυτονομίας του ανθρώπινου προσώπου ως υπόβαθρο αυτών των αξιών. Η λιτή δήλωση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου υπονοούσε πολλά. Εβαλαν δηλαδή το πλήθος να διαπαιδαγωγείται από χρυσαυγίτες και ακροδεξιούς που εμφορούνται από μισαλλοδοξία και είναι εναντίον της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, της ειρήνης, της δημοκρατίας κ.λπ., οι οποίες εδράζονται στο ανθρώπινο πρόσωπο.
Για ποιο λόγο η Ιερά Σύνοδος δεν εμπνέεται από τον αείμνηστο μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης, Διονύσιο Δάφνο, ο οποίος αντιτάχθηκε σφόδρα στους Γερμανούς ναζί και στους εγκληματίες ταγματασφαλίτες να εκτελούνται ΕΑΜίτες πατριώτες, με συνέπεια να τον κλείσουν το 1944 στα μπουντρούμια της Τρίπολης; Κινητοποιήθηκαν μηχανισμοί του βαθέος κράτους που έχουν τις ρίζες τους στον μετεμφυλιακό σκληρό πυρήνα, για να σώσουν την πολιτική σαπίλα και μαζί τη δική τους προνομιακή κατάσταση.
Σημαντικές ευθύνες έχει ο στενός περίγυρος του γέροντα Μίκη Θεοδωράκη που έπρεπε να τον προφυλάξει από τη φθορά του ακροδεξιού εναγκαλισμού και της αναίρεσης της συγκλονιστικής του διαδρομής, χωρίς να αποσείονται οι αυτοτελείς δικές του πολιτικές ευθύνες.
Σε μια τέτοια διαρκή κατρακύλα της Νέας Δημοκρατίας και μιας πλευράς της Κεντροαριστεράς η πολιτική αντιπροσωπευτικότητα και ο θεσμός του Κοινοβουλίου δέχονται σημαντικά πλήγματα και δημιουργούνται συνειδησιακά κενά στον κόσμο που αναζητεί νέα υγιή θεσμικά μορφώματα αντιπροσώπευσης, κυρίως όμως συμμετοχής για να «ακουμπήσει».
Υπάρχει ο κίνδυνος, αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛΛ. δεν κατορθώσει να αποκαθάρει τη σαπίλα του πολιτικού και οικονομικού συστήματος και να αντιστρέψει τη γενικότερη παρακμή, εκπρόσωποι της αστικής τάξης που διοικούν οικονομικά και κοινωνικά μορφώματα με λαϊκό έρεισμα να τα ωθήσουν σε ένα ευρύτερο παιχνίδι αντικατάστασης ή συμπληρωματικού ρόλου των παρηκμασμένων αστικών κομμάτων. Και τέτοια έτοιμα υποκείμενα είναι οι ποδοσφαιρικές ΠΑΕ.
Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως την έντονα πολιτικοποιημένη περίοδο του 1981-82 που κυριαρχούσε το ΠΑΣΟΚ και δεν κουνιόταν φύλλο, η μεγαλύτερη κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε ήταν αυτή των οπαδών του Παναθηναϊκού, που πλημμύρισαν την πλατεία Συντάγματος για να πάρει ελληνικό διαβατήριο ο ποδοσφαιριστής Ρότσα.
Σήμερα είναι ευκολότερο να γίνει αυτό από τους κ. Μαρινάκη, Αλαφούζο, Μελισσανίδη, Σαββίδη κ.λπ. συλλειτουργώντας με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι στην ιδιοκτησία τους, δημιουργώντας μαζί με μηχανισμούς της Εκκλησίας, του βαθέος κράτους, των ακροδεξιών, ό,τι μετείχε δηλαδή στο συλλαλητήριο για το «Μακεδονικό», το όχημα της μετα-δημοκρατίας με έντονο λαϊκό έρεισμα και την πλήρη υποβάθμιση του Κοινοβουλίου.
Η κάθαρση των σκανδάλων με αρχή τη Novartis, το ΚΕΕΛΠΝΟ, τα εξοπλιστικά κ.λπ. είναι οξυγόνο για τη δημοκρατία, τη σύνδεση της ηθικής με την πολιτική, την απόκρουση του μεταμοντέρνου ανορθολογικού ακροδεξιού κύματος με ενοποιημένα μορφώματα που μόνο επιφανειακά έχουν αντιθέσεις.
Η νέα συμμαχία κατά της δημοκρατίας για να ηττηθεί χρειάζεται ένα πολιτιστικό σχέδιο με όραμα ανάπλασης της κοινωνικής συνείδησης και δημιουργίας ενός «Εμείς» πάνω στις οικουμενικές αξίες. Πρέπει το κοιμώμενο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ να ξυπνήσει και να δουλέψει σε αυτήν την απελευθερωτική προοπτική, δίνοντας ώθηση ηθικοπολιτική στην κυβέρνηση. Παράλληλα είναι αναγκαίο ένα συγκροτημένο αναπτυξιακό παραγωγικό μοντέλο υπέρ των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων με υπόβαθρο την οικολογία και την υψηλή τεχνολογία.
Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει χρέος να προωθήσει τη σχέση άμεσης δημοκρατίας – αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας ως τη μόνη λύση για μια συνειδητή κοινωνία των πολιτών που θα στοχεύει στην ευτυχία του καθολικού ανθρώπου. Η δήλωση του κ. Σουλτς, ότι θα καταργηθεί η λιτότητα στην Ευρώπη, είναι νίκη πρωτίστως της αντοχής και των αγώνων του ΣΥΡΙΖΑ και ανοίγει έναν δρόμο για να αντιμετωπιστεί η λαίλαπα του μεταμοντέρνου νεοφιλελευθερισμού, της Ακροδεξιάς, του ρατσισμού και του εθνικισμού.