Του Τάκη Ψαρίδη
Η χώρα ζει πρωτοφανείς στιγμές στην μετεμφυλιακή ιστορία της. Κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου ταυτίζονται με την ακροδεξιά και τον ακραίο εθνικισμό και σέρνουν την χώρα στον διχασμό οδηγούμενα από ένα θρασύτατο κομματικό συμφέρον και ένα τυφλό αντισύριζα μένος.
Ακροδεξιοί, αλήτες και τραμπούκοι απειλούν βουλευτές με εκτελέσεις. Αφίσες στους δρόμους και σάιτ με κεφάλια βουλευτών. Τρόμος στις οικογένειες τους. Κεντρικά στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης παροτρύνουν ανοιχτά τους οπαδούς τους να απειλούν βουλευτές. Άνοιξε η καταπακτή και ξεχύθηκαν οι δαίμονες του παρελθόντος.
Βάλλεται όσο ποτέ άλλοτε η ελεύθερη συνείδηση του βουλευτή και ευθέως η Δημοκρατία. Μπροστά στο ιδιοτελές συμφέρον τα εθνικά θέματα καταπατώνται για ανύπαρκτους λόγους, με ψέματα και γελοία «επιχειρήματα». Ποτέ άλλοτε δεν τσαλαπατήθηκε τόσο βάναυσα η λογική, ποτέ δεν διαστρεβλώθηκαν και μουλώθηκαν με τόσο θράσος τα γεγονότα. Αυτοί που λυσσομανούν για την επάνοδο τους στην εξουσία καθημερινά εδώ και τρία χρόνια, σηκώνουν το δάχτυλο κατηγορώντας για εμμονή στην «καρέκλα» τους, αυτούς που αναλαμβάνουν το βαρύτατο πολιτικό κόστος του μακεδονικού σε βάρος της «καρέκλας» τους.
Και όλα αυτά με την εμφανή στήριξη των διαπλεκόμενων κύκλων του κου Μητσοτάκη και της κας Γεννηματά που πρωταγωνιστούν στην μισαλλοδοξία πιστεύοντας ότι ωφελούνται από αυτήν. Και καλά η επάρατος Δεξιά. Αλήθεια, οι φίλοι μας του ΚΙΝΑΛ και του ΚΚΕ, προοδευτικοί, δημοκράτες, αριστεροί και υποτίθεται σοβαροί, που ξέρουν πολύ καλά «τι σημαίνει δεξιά», άραγε συναισθάνονται μια στοιχειώδη ευθύνη για την κατάσταση στην οποία οδηγεί την χώρα η μισαλλοδοξία και το αντισύριζα μένος; Είναι τόσο πολύ ανεύθυνοι ή τόσο πολύ τυφλωμένοι; Ή μήπως ύστερα από μερικά χρόνια θα κάνουν ένα «συνέδριο» και ως συνήθως θα πουν ότι τότε «κάναμε λάθος» και θα έχουν ήσυχη την συνείδηση τους;
Τώρα πια η ενότητα όλου του προοδευτικού κόσμου απέναντι στην επιστροφή στο παρελθόν καθίσταται επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε, τα σκουπίδια ξεβράζονται στην επιφάνεια και κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από παιδαριώδη προσχήματα. Καιρός να ξεκαθαρίσει η «ήρα από το στάρι» και ο καθένας ας αναλάβει την ευθύνη του τουλάχιστον απέναντι στην συνείδηση του.