Δε λένε να κοπάσουν οι αντιδράσεις στους κόλπους των εργαζομένων στις τράπεζες μετά το κύμα απολύσεων των τελευταίων εβδομάδων, καθώς έντονη είναι η ανησυχία σχετικά με τις επικείμενες εξελίξεις με επίκεντρο την επικείμενη «αναδιάρθρωση» στον κλάδο.
Σε κάθε περίπτωση, όσοι παρακολουθούν από κοντά την κατάσταση επισημαίνουν με ιδιαίτερη έμφαση τη σκληρή στάση που τηρούν οι διοικήσεις τόσο της τράπεζας Πειραιώς όσο και της Εθνικής. Έχουν επίσης όμως να λένε για τη στάση «Πόντιου Πιλάτου» που δείχνει πολύ πρόθυμα να υιοθετεί η νέα ηγεσία του υπουργείου Εργασίας υπό τον Γιάννη Βρούτση.
Πρόκειται για μια στάση που τροφοδοτεί έτι περαιτέρω τους φόβους -που είχαν δημιουργηθεί- σχετικά με το πόσο «αναλώσιμοι» θα καταστούν στο άμεσο μέλλον οι εργαζόμενοι ενόψει των πάσης φύσεως «αναδιαρθρώσεων».
«Το υπουργείο Εργασίας υιοθέτησε τις θέσεις της τράπεζας Πειραιώς»
Οι απολύσεις 24 εργαζομένων του πρώην RBU στην τράπεζα Πειραιώς μόνο «κεραυνός εν αιθρία» δεν μπορεί να θεωρηθεί. Κι αυτό γιατί οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι είχαν βρεθεί σε υποχρεωτική άδεια για 10 περίπου εβδομάδες πριν απολυθούν, καθώς αρνήθηκαν την πρόταση της διοίκησης της τράπεζας στη σουηδική εταιρεία Intrum. Σε εξαιρετικά επισφαλή κατάσταση βρίσκονται ακόμη 120 συνάδελφοι τους, οι οποίοι τελούν σε υποχρεωτική άδεια για 13η εβδομάδα, με τους ίδιους και τους εκπροσώπους τους να καταγγέλλουν έντονο κλίμα τρομοκράτησης κι εκβιασμών προκειμένου να εξαναγκαστούν στην υιοθέτηση της «επιθυμητής λύσης».
Από τη μεριά της, η διοίκηση της τράπεζας υποστηρίζει πως εξάντλησε όλα τα διαθέσιμα μέσα καταθέτοντας εναλλακτικές προτάσεις προς τους συγκεκριμένους εργαζόμενους πριν να φτάσει στις απολύσεις ως «έσχατη λύση».
Έντονη ήταν η αντίδραση εκ μέρους της Ομοσπονδίας εργαζομένων, η οποία έχει πραγματοποιήσει ήδη δυο απεργιακές κινητοποιήσεις στην τράπεζα Πειραιώς, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί δυο τριμερείς συναντήσεις για το ζήτημα στο υπουργείο Εργασίας, χωρίς όμως να βρεθεί λύση. Η τρίτη (και τελευταία) είναι προγραμματισμένη για την ερχόμενη Πέμπτη με τις προσδοκίες πάντως να είναι εξαιρετικά χαμηλές. Γι’ αυτό, σύμφωνα με τους εργαζόμενους, η ευθύνη βαραίνει τόσο τη διοίκηση της Πειραιώς αλλά και την ηγεσία του υπουργείου.
«Το υπουργείο Εργασίας υιοθέτησε πλήρως τη θέση της τράπεζας και ουσιαστικά προσπαθεί να πιέσει τα πράγματα και τους εργαζόμενους σε αυτή με την απειλή της απόλυσης προς την Intrum κι έτσι να “ξεκλειδώσει” την ανάκληση των απολύσεων» επισημαίνει χαρακτηριστικά μιλώντας στο tvxs ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στις Υπηρεσίες της Τράπεζας Πειραιώς (ΣΕΥΤΠΕ), Μανόλης Μπεμπένης, και προσθέτει: «Με άλλα λόγια θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλος χορτάτο. Και να μην έχουν πολιτικό κόστος ως κυβέρνηση από τις απολύσεις -γιατί αυτό είναι το μόνο που καίει αυτή τη στιγμή το υπουργείο- και από την άλλη να επαναφέρει το δίλημμα και στους απολυμένους και στους εργαζόμενους, οι οποίοι έχουν 10 φορές αρνηθεί να μετακινηθούν στη συγκεκριμένη εισπρακτική».
Σε ότι αφορά τη στάση της τράπεζας ο κύριος Μπεμπένης επισημαίνει με νόημα: «Η τράπεζα διαπραγματεύεται με το πιστόλι στον κρόταφο και στην ουσία απειλεί και τους υπόλοιπους πως αν δεν πάνε στην Intrum θα τους απολύσει».
Μάλιστα καταγγέλλει τρομοκρατία εκ μέρους της διοίκησης της τράπεζας προς μερίδα εργαζομένων προκειμένου να μη συμμετάσχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις, με την ΟΤΟΕ να στέλνει μάλιστά σχετικό εξώδικο στην Πειραιώς. «Εργαζόμενοι κλήθηκαν σε γραφεία από στελέχη, όπου τους ασκήθηκαν ευθείες απειλές στη λογική “μην κάνετε απεργία, γιατί θα έχετε κι εσείς την τύχη των απολυμένων”» σημειώνει και συνεχίζει τονίζοντας πως σε πείσμα αυτού του κλίματος η συμμετοχή στην απεργία υπήρξε πρωτόγνωρη: «Για πρώτη φορά είχαμε τόσο μεγάλη συμμετοχή, σε μια τράπεζα όπου ο αριθμός των ατόμων που απεργούσαν δεν ήταν καν τριψήφιος, τώρα μιλάμε για χιλιάδες εργαζόμενους που συμπαραστάθηκαν στους απολυμένους συμμετέχοντας στην απεργία».
Αποφάσεις για το μέλλον των κινητοποιήσεων αναμένεται να ληφθούν σήμερα Δευτέρα, με τους συνδικαλιστικούς φορείς να διαμηνύουν ότι δε θα κάνουν ούτε βήμα πίσω αν δεν παρθούν πίσω οι 24 απολύσεις, ενώ για τη συνέχεια θέτουν ως βάση συζήτησης, όπως υπογραμμίζουν, «τη συμφωνία που έχει υπογραφεί και τη οποία καταπάτησε η τράπεζα».
«Μνήμες 2011» για τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους της Εθνικής Τράπεζας
Εξίσου μαζικό είναι το κύμα απολύσεων και στην Εθνική Τράπεζα, καθώς αφορά ενοικιαζόμενους εργαζόμενους. Μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί περίπου 50 απολύσεις, όπως επισημαίνουν όμως εκπρόσωποι σωματείων είναι αδύνατο να καλύψουν όλες τις περιπτώσεις, με συνέπεια ο συγκεκριμένος αριθμός να είναι πιθανότατα αρκετά μεγαλύτερος.
Αξίζει να σημειωθεί όμως ότι κι εδώ έχει «βάλει το χεράκι της» η κυβέρνηση της ΝΔ. Κι αυτό γιατί σε μια από τα πρώτα νομοσχέδια που είχε ψηφίσει στις 8 Αυγούστου είχε φροντίσει να καταργήσει, με την αλήστου μνήμης τροπολογία «στις καθυστερήσεις» των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, τον νόμο περί συνευθύνης αναθέτοντος εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων αλλά και της αιτιολογημένης απόλυσης.
«Από τότε που άλλαξε ο νόμος περί συνευθύνης και τους βάσιμους λόγους απόλυσης, από εκεί έχει ξεκινήσει ένα άνευ προηγουμένου κύμα μαζικών απολύσεων. Κι αυτό γιατί ο εν λόγω νόμος που καταργήθηκε δέσμευε και την εταιρία και τον εργοδότη-εργολήπτη» επισημαίνει στο tvxs ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων ICAP Outsourcing, Γιώργος Καπετανάκης, και συνεχίζει: «Ακόμη και στα χρόνια των μνημονίων δεν είχαμε τέτοιο κύμα μαζικών απολύσεων. Το χειρότερο είναι πως αυτή τη στιγμή δε βλέπουμε να υπάρχει κάποιο κριτήριο, ούτε κοινωνικό ούτε κανένα άλλο. Δηλαδή μεταξύ των εργαζομένων υπάρχουν άτομα με πολλά χρόνια εμπειρίας, υπάρχουν μονογονεϊκές οικογένειες, υπάρχουν πολύτεκνοι, υπάρχουν άνθρωποι με θέματα υγεία».
«Ζούμε τώρα καταστάσεις που ζήσαμε το 2011, όταν ξεκινούσαν τα μνημόνια και η σχεδόν πλήρης κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων» σημειώνει ο κύριος Καπετανάκης. Τονίζει παράλληλα πως έχουμε να κάνουμε με περιπτώσεις ανθρώπων που δουλεύουν υπό το συγκεκριμένο καθεστώς ομηρίας για παρά πολλά χρόνια: «Στις τελευταίες απολύσεις συναντήσαμε ακόμη και περιπτώσεις ατόμων, το οποία εργάζονταν ακόμη και 19 χρόνια ως ενοικιαζόμενοι» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Κάνει δε λόγο για άσκηση αφόρητων πιέσεων στους υπό απόλυση εργαζόμενους. «Απειλές πως αν δεν υπογράψεις τη συγκεκριμένη στιγμή την απόλυση, θα πάρει τη μισή αποζημίωση ή και καθόλου, ή ότι δε θα πάρουν συστατική. Ή σου λένε “υπόγραψε τώρα για να σε έχουμε υπόψη όταν προκύψει ανάγκη» τονίζει, ενώ παράλληλα σημειώνει με νόημα: «Την ώρα όμως που γίνονται απολύσεις, ταυτόχρονα γίνονται και προσλήψεις, χωρίς όμως να γίνεται πρόταση στους εργαζόμενους που απολύονται να αναλάβουν τη νέα θέση».
.
Σε ό,τι αφορά το τις εταιρίες εργολαβίας είναι σαφής: «Μιλάμε για εικονικές εργολαβίες. Στην ουσία απλά μεταβιβάζεται το εργοδοτικό δικαίωμα της απόλυσης σε έναν τρίτο, εννοείται με κάποιο κέρδος για τον ίδιο κάποια προμήθεια. Οι συγκεκριμένες εταιρίες είναι υπάλληλοι των τραπεζών ουσιαστικά. Θέλουν κι αυτοί να έχουν ένα καλό πρόσωπο απέναντι τους εργοδότες-εργολήπτες. Άλλωστε, δε μιλάμε για μία, αλλά για πολλές εργολαβικές εταιρίες, η καθεμιά από τις οποίες έχει διαφορετικά στάνταρ».
Ταυτόχρονα, ο κύριος Καπετανάκης αφήνει σαφείς αιχμές για τη σημερινή ηγεσία του υπουργείου Εργασίας: «Έχουμε προσπαθήσει και τώρα και στο παρελθόν να απευθυνθούμε στο υπουργείο Εργασίας. Πρέπει να επισημάνω πως παλιότερα βρίσκαμε και πιο ευήκοα ώτα και βρίσκονταν και λύσεις. Με τη νέα ηγεσία του υπουργείου τα πράγματα είναι δυσκολότερα για εμάς». Σε σχέση με τις επικείμενες εξελίξεις δε φαίνεται ιδιαίτερα αισιόδοξος: «Δυστυχώς ο δρόμος που έχουν διαλέξει οι τραπεζίτες, όπως φαίνεται κι από τις απολύσεις μόνιμων υπαλλήλων, είναι δύσκολος» καταλήγει.
«Στην ουσία άφησαν τις τράπεζες “να κάνουν τη δουλειά τους”»
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται μιλώντας στο tvxs και η Πρόεδρος του Συλλόγου Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα, Βασιλική Χριστοπούλου.
«Με το που τελειώνουν με το ζήτημα της συνευθύνης και του βάσιμου λόγου απόλυσης αμέσως αρχίζουν μαζικές απολύσεις. Ουσιαστικά μπορεί να πει κανείς πως τους άφησαν να “κάνουν τη δουλειά τους”. Ουσιαστικά μιλάμε για 50 επιπλέον απολύσεις εκτός από εκείνες που αφορούν λήξη σύμβασης» επισημαίνει και διευκρινίζει: «Αναφορικά με τις απολύσεις δεν έχει τηρηθεί κανένα απολύτως κοινωνικό κριτήριο. Μέσα στις απολύσεις είχαμε οικογένειες τρίτεκνες, υπήρχαν άνθρωποι που είχαν τον σύντροφό τους άνεργο, υπήρχαν άνθρωποι με σοβαρές ασθένειες. Υπάρχει συγκεκριμένη περίπτωση απόλυσης ανθρώπου, που προσέφυγε μάλιστα στην Επιθεώρηση Εργασίας, και για τον οποίο ήταν γνωστό πως έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας».
Παράλληλα, εκτιμά ότι «η υπόθεση δε θα τελειώσει δυστυχώς εδώ. Αυτό που έχουν πει τα στελέχη της Εθνική τράπεζας σε συνάντηση που είχαμε είναι πως θα υπάρξουν κι άλλες απολύσεις. Ακόμη χειρότερα, στους απολυμένους που πήγαιναν να πάρουν τις απολύσεις τους έλεγαν “υπογράψτε τώρα να κάνουμε Χριστούγεννα και μετά τις γιορτές έχουμε συνέχεια…”». Επιπλέον, κάνει λόγο για καθεστώς τρομοκρατίας επισημαίνοντας: «Μας λέγανε “βάλτε πλάτη, μη μιλάτε”, ενώ υπήρχαν και ατάκες του στυλ “αν δεν είσαι καλό παιδί, θα χάσεις τη δουλειά σου”».
«Η τρομοκρατία που ασκείται στους συγκεκριμένους εργαζόμενους είναι δυσανάλογη, καθώς προέρχεται από δυο μεριές, τόσο από τον άμεσο όσο και από τον έμμεσο εργοδότη» προσθέτει, ενώ κάνει λόγο για παρεμπόδιση του συνδικαλιστικού δικαιώματος. «Η τράπεζα δε μας αναγνωρίζει συνδικαλιστικό δικαίωμα με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να μπούμε στους χώρους εργασίας προκειμένου να ενημερώσουμε τον κόσμο. Μπορώ να ενημερώσω τους συναδέλφους μου στο διάλειμμά μου ή στο κυλικείο, αλλά δεν μπορώ να μπω πχ στον χώρο των τηλεφωνικών κέντρων» επισημαίνει.