Οι Τούρκοι ζουν σε εδάφη που έχουν αρπάξει από λαούς και φυλές, που κατοικούσαν επί χιλιετίες εκεί. Ειδικά οι Ελληνες και οι Αρμένιοι υπέφεραν τα πάνδεινα από τη μάστιγα της Ασίας. Οι νυν νατοϊκοί «σύμμαχοί» μας αντί να ντρέπονται και να απολογούνται για τα εγκλήματά τους, πανηγυρίζουν.
- Η θέση μας – κυριακάτικη δημοκρατία
Αντί να προσπαθούν να επανορθώσουν, γιορτάζουν τις σφαγές, τις διώξεις και τις γενοκτονίες που έχουν διαπράξει. Τη Δευτέρα, 19 Μαΐου, ο Ελληνισμός απανταχού της γης θα τιμήσει τη μνήμη των Ποντίων αδελφών μας, που έπεσαν θύματα των σφαγέων του Κεμάλ.
Τα κτήνη που η γειτονική χώρα δοξάζει σαν «γενναίους πολεμιστές» έσφαξαν ή θανάτωσαν με εξαντλητικές πορείες και βασανιστήρια 353.000 Ελληνες του Πόντου. Η «γενναιότητα» αυτών των εγκληματιών εξασκήθηκε πάνω σε ανυπεράσπιστα κορμιά βρεφών, γερόντων, αναπήρων, γυναικών και άοπλων ανθρώπων, που δεν είχαν άλλη επιλογή από εκείνη του μαρτυρικού θανάτου.
Στην εισηγητική έκθεση της πρότασης νόμου «Για την καθιέρωση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου ως ημέρας μνήμης», που υπεβλήθη στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 1994, διαβάζουμε τα ακόλουθα:
«Το Οθωμανικό καθεστώς, το κίνημα των Νεότουρκων και μετέπειτα το Κεμαλικό κίνημα απάντησαν στο αίτημα της ιστορίας για εκδημοκρατισμό των πολιτικών θεσμών, για βαθιές κοινωνικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις, με την εξολόθρευση και τον ξεριζωμό αυτοχθόνων αλλοεθνών ομάδων όπως οι Ελληνες Πόντιοι. Το Νεοτουρκικό και Κεμαλικό σχέδιο δημιουργίας ενός ομοιογενούς εθνικά τουρκικού κράτους-έθνους προϋπέθετε την εθνική εκκαθάριση με τη συστηματική γενοκτονία των αυτοχθόνων λαών.
Ενας μεγάλος αριθμός, τριακόσιες πενήντα τρεις χιλιάδες (353.000) Πόντιοι σε ένα σύνολο επτακοσίων πενήντα χιλιάδων (750.000) εξαφανίσθηκαν με τη μέθοδο των διώξεων και των εκτοπίσεων στο χρονικό διάστημα μεταξύ του 1916-1923. Μέσα στα χρόνια αυτά έγιναν μεγάλες σφαγές, πυρπόληση και καταστροφή πόλεων και χωριών, χιλιάδες οι θάνατοι, εξαφανίσεις και αγνοούμενοι στις στρατιές των εκτοπισμένων από τα παράλια του Εύξεινου Πόντου στο εσωτερικό της Ανατολής, το Κουρδιστάν, τη Συρία.
Τα προμελετημένα και προσχεδιασμένα γεγονότα κατέληξαν σε μια αποτελεσματική πολιτική γενοκτονίας. Επρόκειτο για τη δεύτερη γενοκτονία του αιώνα μας, μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων».
Η πρόταση έγινε δεκτή, πήρε τη μορφή του νόμου 2193 και η Βουλή το 1994 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Υποχρέωση όλων μας, να αναγκάσουμε το κράτος-συμμορία να πληρώσει ηθικά, πολιτικά, γεωπολιτικά και οικονομικά για όσα έχει διαπράξει.
Υποχρέωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, να πάψει να προπαγανδίζει τις τουρκικές θέσεις με τις επινοήσεις των «ήρεμων νερών», με τους τεμενάδες Γεραπετρίτη και με το να κάνει ο πρωθυπουργός τα στραβά μάτια στην είσοδο της Τουρκίας στο σύστημα της ευρωπαϊκής άμυνας.
Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου είναι μια ανοιχτή πληγή. Ο πόνος θα απαλύνει μόνο αν κάνουμε το πρέπον απέναντι στην Ιστορία του έθνους μας και τιμωρήσουμε τους γενοκτόνους.