Για την ασπαρτάμη έχουν κατά καιρούς ακουστεί πολλά. Ειδικοί και μη ειδικοί, όλοι έχουν να πουν και κάτι. Ωστόσο, όπως γίνεται για όλα τα τρόφιμα και συστατικά που καθημερινά καταναλώνουμε, το λόγο πρέπει να έχει η επιστήμη.
Ο αναμφισβήτητος κριτής είναι η επιστημονική έρευνα, με σωστή και έγκυρη μεθοδολογία και τα συμπεράσματά της. Εκεί βασίζονται ή θα πρέπει να βασίζονται και όλες οι συστάσεις των ειδικών προς τους καταναλωτές. Ας δούμε λοιπόν τι λένε οι επιστήμονες για την ασπαρτάμη.
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, που αποτελεί μια νέα μεγάλη ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και των ερευνών που έχουν γίνει μέχρι σήμερα και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Food and Chemical Toxicology η ασπαρτάμη κρίνεται ως ασφαλής. Οι ερευνητές αξιολόγησαν τα δεδομένα από δημοσιευμένες επιδημιολογικές μελέτες των τελευταίων 22 ετών (από το 1990, λίγα χρόνια αφότου έγινε συνήθης η χρήση της ασπαρτάμης σε πολλά είδη διατροφής, μέχρι και το 2012) που αφορούν στην πιθανή σχέση ανάμεσα στα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά, και ιδιαίτερα την ασπαρτάμη, με ανεπιθύμητες επιπτώσεις στην υγεία.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα επιστημονικά δεδομένα από τις υπάρχουσες επιδημιολογικές μελέτες δεν υποστηρίζουν την ύπαρξη σχέσης ανάμεσα στα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά – και ειδικά την ασπαρτάμη- και τον κίνδυνο εμφάνισης διάφορων μορφών νεοπλασμάτων, τον καρκίνο του εγκεφάλου, του γαστρεντερικού, του μαστού και του προστάτη, ούτε ότι συνδέονται με αγγειακά επεισόδια και πρόωρο τοκετό.
Η ασπαρτάμη κατά την πέψη της από τον ανθρώπινο οργανισμό αποικοδομείται στα αμινοξέα ασπαρτικό οξύ και φαινυλαλανίνη από τα οποία αποτελείται, ενώ παράγεται και μία μικρή ποσότητα μεθανόλης. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι ερευνητές: «οι μεταβολίτες της ασπαρτάμης δεν συσσωρεύονται στο σώμα και ο οργανισμός τους διαχειρίζεται με τον ίδιο τρόπο όπως εκείνους που προέρχονται από τα υπόλοιπα τρόφιμα». Άλλωστε, τόσο η φαινυλαλανίνη όσο και το ασπαρτικό οξύ βρίσκονται σε πολλά συνηθισμένα τρόφιμα όπως το κρέας, το ψάρι, τα αυγά, το τυρί, το γάλα χαμηλών λιπαρών κ.α.
Μάλιστα, μία τυπική ημερήσια δίαιτα περιέχει 35 φορές περισσότερη φαινυλαλανίνη και 60 φορές περισσότερο ασπαρτικό οξύ σε σχέση με τις ποσότητες που προέρχονται από τα τρόφιμα που περιέχουν ασπαρτάμη. Αντίστοιχα, και η μεθανόλη αποτελεί κοινό συστατικό πολλών τροφίμων και ροφημάτων όπως τα φρούτα, τα λαχανικά και οι χυμοί τους, και χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο χυμός ντομάτας που παρέχει φυσικά 6 φορές περισσότερη μεθανόλη σε σχέση με την αντίστοιχη ποσότητα light αναψυκτικού.
Η ασπαρτάμη, όπως και τα υπόλοιπα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά, περνούν από αυστηρότατους και επαναλαμβανόμενους ελέγχους από τους αρμόδιους φορείς, όπως ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων FDA και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων EFSA.
Συνεπώς, όπως αναφέρουν και οι ερευνητές, μόνο όταν αξιολογηθούν όλοι οι πιθανοί κίνδυνοι και επιβεβαιωθεί ότι δεν προκαλούν καμία βραχυχρόνια ή μακροχρόνια παρενέργεια στον άνθρωπο εγκρίνεται η χρήση τους σε τρόφιμα και ροφήματα. Επιπλέον, οι ρυθμιστικές αρχές έχουν ορίσει για την ασπαρτάμη την τιμή ADI (Αποδεκτή Ημερήσια Πρόσληψη), η οποία αντιστοιχεί στη μέγιστη ποσότητα που μπορεί κανείς να καταναλώνει καθημερινά εφόρου ζωής, χωρίς κανένα κίνδυνο για την υγεία του.
Συμπερασματικά, στα σημερινά επίπεδα κατανάλωσης, τα οποία είναι πολύ χαμηλότερα από την τιμή ADI, η ασπαρτάμη είναι ασφαλής για κατανάλωση από όλες τις ομάδες του πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, των ατόμων με διαβήτη, τις έγκυες γυναίκες και τις γυναίκες που θηλάζουν. Μοναδική εξαίρεση αποτελούν τα άτομα με το σπάνιο γενετικό νόσημα φαινυλκετονουρία (PKU) τα οποία δεν μπορούν να μεταβολίσουν το αμινοξύ φαινυλαλανίνη και για αυτό πρέπει να αποφεύγουν τα τρόφιμα που την περιέχουν όπως το κρέας και τα γαλακτοκομικά, καθώς και την ασπαρτάμη.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr