Του Γ. Λακόπουλου
Παλιά καλλιεργούσε προφίλ αντικομφορμιστή. Δήλωνε και της, ανανεωτικής, Αριστεράς. Και του έβγαινε.
Έτσι από τις κερκίδες της ΑΕΚ και τις ραδιοσυχνότητες που σταδιοδρομούσε με το χαβαλέ υφάκι, βρέθηκε στην πολιτική. Με τον ΣΥΡΙΖΑ το 2007.
Στην πρώτη διάσπαση ακολούθησε τον Κουβέλη- πριν προλάβει να τον διώξει ο Τσίπρας. Στη δεύτερη δεν ήταν εκεί, τον είχε πάρει ο Σταύρος στο Ποτάμι. Για να τον λέει «ρεπατζή του Καμμένου», ενώ σαλιάριζε με τη Δεξιά στις Πρέσπες.
Ο Γρηγόρης Ψαριανός μπήκε στη Βουλή τέσσερις φορές, αλλά δεν την τίμησε ούτε λεπτό. Θα πρέπει να είναι η απεχθέστερη πολιτική φιγούρα πέρασε από τα έδρανα της- αν εξαιρεθούν οι Χρυσαυγίτες.
Καθώς πέραν της σάχλας και του χαβαλέ δεν είχε άλλο τρόπο δημόσιας παρουσίας ειδικεύτηκε στη χυδαιολογία κατά του ΣΥΡΙΖΑ:
«Οσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τον παίρνουν», έκανε λογοπαίγνια. « Ρούφα τώρα ένα – ένα τα π@@@@@ια « είπε σ ένα βουλευτή του μέσα στη Βουλή. Τα «άπαντα Ψαριανού « είναι η επίσημη γλώσσα των καταγωγίων .
Μοιραία κατέληξε στη ΝΔ και δούλευε για τον Μητσοτάκη με τον τρόπο του. Π.χ. αποκαλώντας την Αχτσιόγλου «γκομενάκι».
Και άλλα αποκρουστικά. Οχετός ύβρεων της Δεξιάς κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα προσωπικά.
Όνειδος του δημοσίου βίου.
Ο Διονύσης Μαρίνος έγραψε στο andro.gr: «Μεταφέρει την πραμάτειά του -γιλέκο εκστρατείας, φανφαρονισμός, μεγαλαυχία, τηγμένο λεξιλόγιο, σεξιστική ωμότητα- από κόμμα σε κόμμα».
«Να μην έρχεσαι στην τηλεόραση, όταν πίνεις» του είπε στον αέρα ο Θαν. Παφίλης του ΚΚΕ.
Οι Νεοδημοκράτες ψηφοφόροι δεν τον άντεξαν και η σταδιοδρομία του στο Κοινοβούλιο τέλειωσε άδοξα. Αλλά όχι και το ελεεινό λεξιλόγιο του για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι τρέχουσες δραματικές συνθήκες δεν αναχαίτισαν τη χυδαιότητα της εκφοράς του:
«Διάφορα Συριζοαπόβλητα επιτίθενται στον Χαρδαλια και τον Τσιόδρα,…πρόκειται για ζώντα σκουπίδια στη μολυσμένη Κουμουνδούρου», τουιτάρισε τη μια μέρα.
Την επόμενη έκανε αποκρουστικό τάμα στον κορονοϊό: «Θα είμαι ευγνώμων προς αυτό το σιχαμερό ιό-μικρόβιο… Θα καθαρίσει κάπως την χώρα και τον πλανήτη από την ηλιθιότητα, τον λαϊκισμό, την συριζίαση…»
Αν είσαι αρχηγός κόμματος και έβαλες στα ψηφοδέλτια του τον Ψαριανό συγχωρείσαι. Μάζευε και ας είναι και ρόγες στην πολιτική. Όλοι κάνουν λάθος.
Όχι όμως και αν είσαι πρωθυπουργός και τον ανέχεσαι ως πολιτευτή σου. Ή τον πετάς έξω με τις κλωτσιές – για να μην μολύνει η μπόχα του λόγου του κόμμα σου- ή τηλεφωνείς στο Δρομοκαΐτειο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκανε τίποτε αυτά. Ένας ευπρεπής αστός πολιτικός, με καλή προσωπική ανατροφή, ανέχεται να περιφέρεται κάποιος με σαλταρισμένη συμπεριφορά και να χυδαιολογεί κατά των αντιπάλων του –προσβάλλοντας και τους νεκρούς από την επιδημία-, με την ταμπέλα του υποψήφιου βουλευτή της ΝΔ.
Να τον χαίρεται…