O Γιώργος Γεραπετρίτης λέει ότι ο επόμενος Πρόεδρος πρέπει να είναι πολιτικό πρόσωπο («με την ευρύτερη έννοια»), να γνωρίζει διεθνές δίκαιο και να μπορεί να υπερασπιστεί τα εθνικά μας θέματα, και τα… προεδρικά καλλιστεία ξαναπαίρνουν φωτιά: Κάποιοι στέλνουν ήδη στην Ηρώδου Αττικού τον πρώην πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου – και στενό πολιτικό φίλο του Κώστα Σημίτη – Βασίλη Σκουρή, κάποιοι ποντάρουν στον Νίκο Αλιβιζάτο – καίτοι «ελέγχεται» για υψηλού βαθμού πολιτική ανεξαρτησία – και κάποιοι τρίτοι επαναφέρουν στο προσκήνιο το σενάριο της πρώην προέδρου του ΣτΕ Αικατερίνης Σακελλαροπούλου.
Ο Νικήτας Κακλαμάνης λέει ότι η μη επανεκλογή Παυλόπουλου «θα είναι μεγάλο πολιτικό λάθος για την χώρα και την παράταξη», και η καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ ανασυντάσσεται: Οι πλέον… ρομαντικοί διαγιγνώσκουν (ξανά) ενισχυμένες πιθανότητες ανανέωσης της θητείας του νυν Προέδρου και οι τακτικιστές διακρίνουν ευκαιρία κλιμάκωσης της πίεσης προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη εν μέσω και του χαμηλού βαρομετρικού στα εθνικά θέματα.
Παραπλεύρως το ΚΙΝΑΛ – αφού «έκαψε» με συνοπτικές και… τιμητικές διαδικασίες Σημίτη, Παπανδρέου και Βενιζέλου – υποδεικνύει, διά του αναπληρωτή εκπροσώπου του, Μαρία Δαμανάκη ως «πρόσωπο προερχόμενο από την κεντροαριστερά». Και, κυρίως, ως πρόσωπο που θα «στριμώξει» τον ΣΥΡΙΖΑ, μια προσέγγιση που είναι ιδιαιτέρως δημοφιλής και σε συγκεκριμένους κύκλους του Μαξίμου.
Εν ολίγοις, μία ημέρα πριν από τις συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς, η προεδρική πασαρέλα καλά κρατεί και παρέχει χρήσιμες υπηρεσίες σε εσωκομματικούς τακτικισμούς και πάσης φύσεως προσωπικές ατζέντες. Και, παραπλεύρως, καλύπτει και την μοναδική, και προφανή, έως τώρα βεβαιότητα – ότι για τον Κυριάκο Μητσοτάκη το κεφάλαιο Παυλόπουλου έχει κλείσει οριστικά.
Είτε ο πρωθυπουργός έχει πάρει την τελική απόφασή του είτε όχι – που, κατά τις πληροφορίες, την έχει πάρει -, ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται να προτείνει επανεκλογή του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας για τέσσερις λόγους. Ο πρώτος είναι πως, σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες πληροφορίες, έχει πειστεί από όσους υποστηρίζουν ότι μια στροφή του υπέρ της ανανέωσης της θητείας Παυλόπουλου, έστω και υπό το βάρος της έντασης στα εθνικά θέματα, θα σήμαινε πολιτική αυτό -ακύρωση για τον ίδιο και την στάση που είχε κρατήσει στην προεδρική εκλογή του 2015. Τότε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ο μόνος βουλευτής της ΝΔ που δεν είχε ψηφίσει υπέρ Παυλόπουλου καταλογίζοντας στον νυν Πρόεδρο ότι «δεν αντιστάθηκε στις “σειρήνες” του πελατειακού κράτους, χειρίστηκε με ανεπάρκεια μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας, τον ∆εκέμβριο του 2008, δεν εκφράζει τη θέση της Ελλάδας στη ενωμένη Ευρώπη με τον τρόπο που εγώ θα επιθυμούσα».
Ο δεύτερος λόγος είναι πως μια επανεκλογή Παυλόπουλου θα ήταν εσωκομματικό casus belli για την ομάδα Σαμαρά κι ο τρίτος πως – όπως τουλάχιστον επιμένουν κυβερνητικοί επιτελείς – θα έστελνε μήνυμα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης σύρεται στην ατζέντα Τσίπρα και «συνθηκολογεί με την καραμανλική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ».
Και ο τέταρτος, και κυρίαρχος λόγος, είναι η πολιτική στρατηγική Μητσοτάκη για «άνοιγμα» προς το κέντρο – μια στρατηγική, που στην παρούσα φάση περνάει μέσα από την προσέγγιση, ή και την αποψίλωση, του ΚΙΝΑΛ. Είναι η στρατηγική η οποία έχει ως απώτερο στόχο τον πλήρη απεγκλωβισμό του Κυριάκου Μητσοτάκη από τις «βαρονίες» του κόμματός του και τους δύο πρώην πρωθυπουργούς και την απόκτηση προσωπικής κομματικής κυριαρχίας και εκλογικής επιρροής. Όπερ, ο σχεδιασμός του Μαξίμου αυτή την στιγμή προβλέπει ψήφιση Προέδρου από κοινού με το ΚΙΝΑΛ, άρα υποψηφιότητα προερχόμενη από τον χώρο της κεντροαριστεράς – έστω και «με την ευρύτερη έννοια» -, και ψήφιση του εκλογικού νόμου μόνον από την κυβερνητική πλειοψηφία διότι έτσι θα διευκολυνθεί η αυτοδυναμία της ΝΔ σε διπλές εκλογές, όποτε κι εάν γίνουν αυτές.
Όλα αυτά, βεβαίως, δεν αναιρούν την πίεση που θα δεχθεί ο πρωθυπουργός να εξηγήσει γιατί αρνείται την ανανέωση της θητείας ενός επιτυχημένου Προέδρου προερχόμενου από την παράταξή του – μια πίεση, που είναι δεδομένο ότι θα ασκήσει μέχρι τέλους ο Αλέξης Τσίπρας. Και η οποία, ανεξαρτήτως των άμεσων εξελίξεων, μπορεί να λειτουργήσει σωρευτικά και αθροιστικά στο μέλλον και σε εσωκομματικό επίπεδο στην ΝΔ…