Το τελευταίο καιρό με την ολοένα και αυξανόμενη ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν ξεφυτρώσει πολλοί τουρκολόγοι του… πουθενά, με ατέλειωτες συζητήσεις στα ελληνόφωνα ανθελληνικά κανάλια και όλοι, λίγο πολύ, πλησιάζουν στην τελική λύση για την κρίση που θα πρέπει να είναι για άλλη μια φορά υποχώρηση στα εθνικά θέματα, στην εθνική μας κυριαρχία και ακόμα χειρότερο, η προσφυγή στο διεθνές νεοταξικό δικαστήριο της Χάγης εκλιπαρώντας την Τουρκία να μας ακολουθήσει για να διαπραγματευτούμε την…εδαφική μας ακεραιότητα.
Κάνεις από όλους αυτούς του ειδήμονες δεν κάθεται κατ’ αρχή να ομολογήσει το πως όλα αυτά τα χρόνια μια εγκληματική εξωτερική πολιτική, που βασίζονταν στο βολικό παραμυθάκι της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας και ότι η Άγκυρα θα συμμορφώνονταν προς τις ευρωπαϊκές υποδείξεις, συν της πολιτικής του κατευνασμού για να αποφύγουμε τον πόλεμο, μας έφερε στο έσχατο σημείο στο χείλος του πολέμου και όλα αυτά από ένα προδοτικό πολιτικό σύστημα.
Το βασικό στοιχείο όλων αυτών των ατέρμονων συζητήσεων, πλην ελαχίστων εξευρέσεων, είναι ότι όλοι αυτοί οι «ειδικοί» έχουν κυριολεχτικά μεσάνυχτα για το τι γίνεται μέσα στην Τουρκία και πως διαμορφώνονται οι κινήσεις της Άγκυρας προς την δική μας πλευρά και όχι μόνο, και αυτό γιατί ελάχιστοι γνωρίζουν την τουρκική πραγματικότητα, έχουν καταδεχτεί να μελετήσουν την χώρα αυτή, την κοινωνία, την πολιτική και τον στρατό της.
Και ένα πρώτο στοιχείο που αγνοείται συστηματικά, είναι για παράδειγμα ότι μετά το αποτυχόν πραξικόπημα έχουν εξολοθρευτεί περίπου το 40 με 50% των στελεχών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Δεν γνωρίζουν ότι ακόμα και οι γνώστες πολεμικές βιομηχανίες, Aselsan, Tübitak, κλπ, έχουν αποδεκατιστεί από τα κυριότερα στελέχη ενώ αλλά έχουν οδηγηθεί στην…«αυτοκτονία», (ειδικά στην Aselsan). Ότι μέχρι σήμερα ο «αγαπητός» και «λατρευτός» στον τουρκικό λαό, Ερντογάν, είχε υποστεί τουλάχιστον…τρεις απόπειρες δολοφονίας και ότι τα εκατομμύρια των Κούρδων στην Κωνσταντινούπολη, (υπολογίζονται στα 4 εκατομμύρια), έχουν ορκιστεί να τον εξοντώσουν, γεγονός που δείχνει πως εκεί ένα καζάνι «βράζει» επικίνδυνα.
Στην πραγματικότητα η σημερινή Τουρκία που μας κουνά συνεχώς το δάχτυλο και μας απειλεί με έντεχνες, καλα μελετημένες μεθόδους ψυχολογικού πολέμου καθώς έχει βρει πρόθυμα «πρόβατα» να εκφοβίζει, είναι η ίδια στα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα που είχε χαρακτηριστεί σαν ο Μεγάλος Ασθενής.
Κάνεις δεν θέλει στην πραγματικότητα τον Ερντογάν, ούτε η Μόσχα, ούτε η Ουάσιγκτον και αυτά που λένε για προσωπικές φιλίες με Πούτιν και Τραμπ, δηλαδή αυτών των δυο με ένα αλλοπρόσαλλο και αλαζόνα Ερντογάν, είναι παραμύθια για ευκολόπιστους. Το πρόβλημα για αυτούς είναι το πρόβλημα που είχαν οι τότε μεγάλες δυναμεις πως θα χειριστούν μια διαδικασία αποσταθεροποίησης και τι κινδύνους έχει αυτή. Και οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι επικεντρώνονται σε μια πραγματικά τεράστια στρατοκρατική μηχανή, που κανείς δεν ξέρει ποιος θα την ελέγχει στην διαδικασία αυτή.
Μας έχουν βάλει την ιδέα όλοι αυτοί οι αιθεροβάμονες ειδικοί, ότι είμαστε μια μικρή χώρα ουσιαστικά ανίκανη να αντιπαρέλθει στην υπερδύναμη της Τουρκίας. Μια υπερδύναμη όμως, με γυάλινα πόδια.
Στην πραγματικότητα η υπερδύναμη αυτή έχει τόσους πολλούς εχθρούς και εντός και εκτός, που σκόπιμα κυρίως τους εσωτερικούς, αγνοούμαι και δεν αξιοποιούμε. Κάποιος γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος είχε γράψει πρόσφατα ότι η Τουρκία κινδυνεύει να διαλυθεί όχι με κάποιο πόλεμο με εξωτερικό εχθρό, αλλά με μια διαδικασία αυτοδιάλυσης, μέσα σε ένα εσωτερικό περιβάλλον με χίλιες δυο αντιθέσεις και εκρηκτικές καταστάσεις. Μια γεύση από αυτό παίρνουμε καθημερινά από τα τουρκικά κανάλια με τις κηδείες των Şehit, από διάφορες περιοχές της χώρας εκεί πέφτει… πολύ κλάμα και πάλι κλάμα..
Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν είναι εθνική, αλλά μια πολιτική που εξυπηρετεί μόνο αυτούς που κάθονται στις μεγάλες καρέκλες και εκτελούν τις εντολές των αφεντάδων τους για να εξακολουθήσουν να κάθονται στις μεγάλες καρέκλες τους.
Τα γεγονότα όμως θα έρθουν, θέλουμε δεν θέλουμε, μας αρέσουν δεν μας αρέσουν, και τότε όλοι αυτοί οι καρεκλοκένταυροι θα είναι οι πρώτοι που θα πληρώσουν το ακριβό τους αντίτιμο.
Ιδωμένη και Αναμένωμεν με…εμπιστοσύνη, προπαντός εμπιστοσύνη!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ