Η πρώτη “βόμβα”:
Ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε “ιστορικά δικαιωμένη” την επιλογή για τις Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου για το Κυπριακό που είχε υπογράψει το 1959 ως πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με υπουργό Εξωτερικών τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Κάνοντας αυτό το χαρακτηρισμό πρόσθεσε ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική πρέπει να απαλλαγεί από το σύνδρομο περί “προδοτών” που τη χαρακτηρίζει από τότε. Ενδιαφέρον έχει ότι αυτή η αποστροφή προκάλεσε ένα επιφώνημα έκπληξης από την Ντόρα Μπακογιάννη που ήταν επίσης ομιλήτρια στην εκδήλωση.
Η δεύτερη “βόμβα”:
Ο κ. Βενιζέλος διαφοροποιήθηκε εμφανώς, αν και εμμέσως, από το πρόσφατο άρθρο του Κ. Σημίτη ο οποίος υπεραμύνθηκε της Συμφωνίας του Ελσίνκι το 2004, επικρίνοντας την μετέπειτα πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή για την εγκατάλειψή της. Είπε ειδικότερα: “Η στρατηγική του Ελσίνκι είχε νόημα με βάση τα δεδομένα της περιόδου 1996-2004. Τότε η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν υποτίθεται τουρκική επιλογή. Το Ελσίνκι απέδωσε την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν. Δεν οδήγησε όμως ούτε στην λύση του Κυπριακού, ούτε στην επίλυση των διαφορών με την Τουρκία ούτε στη μείωση της τουρκικής παραβατικότητας”.