Πώς ένα «λήξαν θέμα» έγινε η μεγαλύτερη ήττα

Η άτακτη οπισθοχώρηση της κυβέρνησης στο ζήτημα του τέως υφυπουργού Εξωτερικών Αντώνη Διαματάρη έμελλε να γίνει το πρώτο σοβαρό ρήγμα στο αφήγημα της «κυβέρνησης των αρίστων», εκθέτοντας σοβαρότατα τον πρωθυπουργό και το επικοινωνιακό του επιτελείο.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες η κυβέρνηση γνώρισε αντίστοιχες επικοινωνιακές ήττες, ενώ στην περίπτωση του τέως υφυπουργού Εξωτερικών Αντώνη Διαματάρη αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει άτακτα και να του δείξει τον δρόμο της εξόδου. Ηταν η πρώτη πολιτική ήττα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και το πρώτο σοβαρό ρήγμα στο αφήγημα της κυβέρνησης των αρίστων.

Αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν -ακόμα και αρθρογράφοι φιλοκυβερνητικών μέσων- πως τα αντανακλαστικά του Μαξίμου αποδείχθηκαν κάτι παραπάνω από νωχελικά στην περίπτωση του πολιτικού της ομογένειας και πως η απομάκρυνση έπρεπε να γίνει από την πρώτη στιγμή που αποδείχθηκε ότι ψεύδεται αναφορικά με τους τίτλους που είχε στο βιογραφικό του.

Η κυβέρνηση -μέσω του εκπροσώπου της, κ. Πέτσα- «συγχώρησε» το ψέμα και θεώρησε το θέμα λήξαν. Στο Μαξίμου πίστεψαν πως η έμμεση παραδοχή του κ. Διαματάρη -πως δεν κατέχει μεταπτυχιακό από το Κολούμπια- ήταν αρκετή προκειμένου να ξεπεράσουν τον σκόπελο της αποκάλυψης. Ο κ. Διαματάρης -ας σημειωθεί- δεν ζήτησε ούτε μια συγγνώμη, αντιθέτως έκανε λόγο για «παρερμηνεία».

Την επόμενη μέρα όμως, όταν αναρτήθηκε στον ιστότοπο της κυβέρνησης το νέο βιογραφικό του κ. Διαματάρη (ενώ ταυτόχρονα στον αντίστοιχο ιστότοπο του ΥΠΕΞ εμφανιζόταν ακόμα το παλιό), το φιάσκο της επικοινωνιακής διαχείρισης του θέματος ολοκληρώθηκε, μιας και πλέον απουσίαζε απ’ αυτό και το πρώτο πτυχίο που υποτίθεται ότι κατείχε, από το Queens College της Νέας Υόρκης. Αυτό ήταν το δεύτερο ψέμα του κ. Διαματάρη, καθώς η δήλωση που είχε κάνει την προηγούμενη μέρα αφορούσε μόνο το μεταπτυχιακό του.

Εδώ υπάρχει ένα βασικό ερώτημα για το επικοινωνιακό επιτελείο του πρωθυπουργού. Εχοντας πρόσφατες τις αντιδράσεις για τους διορισμούς αποτυχημένων πολιτευτών και άλλων παρατρεχάμενων στις διοικήσεις των νοσοκομείων, με αποκορύφωμα την εξώθηση σε παραίτηση του 80χρονου Κώστα Πατέρα από το νοσοκομείο της Καρδίτσας, όφειλε να είναι περισσότερο προσεκτικό. Εκτός και αν εισηγήθηκε σχετικά, αλλά οι συστάσεις του αγνοήθηκαν από τον πρωθυπουργό.

Την αμέσως επόμενη μέρα, Τετάρτη, η αποκάλυψη της «Εφ.Συν.» για τον διορισμό (από τον κ. Διαματάρη) του Τάσου Φιλιππάκου ως μετακλητού υπαλλήλου στο ΥΠΕΞ ήταν μια εξέλιξη που άλλαξε τα δεδομένα. Γιατί ένα ψέμα μπορείς έστω και άκομψα να το καλύψεις, την αποκάλυψη όμως ότι διορίστηκε ένας άνθρωπος με βεβαρημένο παρελθόν από την εποχή που ήταν διοικητής στην ΕΑΒ και πως εκκρεμεί ένα πόρισμα που τον αφορά και το οποίο δεν βρήκε ποτέ τον δρόμο προς τη Δικαιοσύνη δεν είναι λίγο πράγμα.

Το σκηνικό ολοκληρώθηκε με το πρωτοσέλιδο της «Εφ.Συν.» την Πέμπτη αναφορικά με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του κ. Διαματάρη, καθώς εμφανίζεται ως CEO σε δύο εταιρείες στις ΗΠΑ, πράγμα ασυμβίβαστο για την ελληνική νομοθεσία, μια και κατέχει κυβερνητική θέση. Αυτό και ενδεχομένως ο φόβος για νέες αποκαλύψεις σχετικά με τον εκλεκτό του κ. Μητσοτάκη ήταν τα στοιχεία που σφράγισαν το εισιτήριο του κ. Διαματάρη όχι για την επιστροφή του από την Αυστραλία στην οποία μετέβαινε για επίσημη επίσκεψη, αλλά για την έξοδό του από την κυβέρνηση.

Προστατέψτε τον Κυριάκο!

Είναι προφανές πως και στα δύο πρόσφατα ατοπήματα της κυβέρνησης (Πατέρας και Διαματάρης) τη βασική ευθύνη την έχει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Στην πρώτη περίπτωση είχαμε ομολογία του ίδιου του κ. Πατέρα για τη συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και για το μεταξύ τους αλισβερίσι.

Ο κ. Πατέρας υποσχέθηκε ότι θα επιστρέψει στη Ν.Δ. (μαζί με τον κομματικό στρατό του στη Θεσσαλία) και σε αντάλλαγμα ζήτησε τη θέση του διοικητή. Στη δεύτερη περίπτωση, οι στενές σχέσεις της οικογένειας Μητσοτάκη με την οικογένεια Διαματάρη, που πάνε πολύ πίσω, σε συνδυασμό με τα όσα ανέφεραν χθες οι πηγές της κυβέρνησης πως η αποπομπή του υφυπουργού ήταν «μια δύσκολη απόφαση», αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Αν σε αυτά προσθέσουμε και τις καταγγελίες που έρχονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και οι οποίες υποστηρίζουν ότι στο πρόσφατο ταξίδι του εκεί ο πρώην υφυπουργός λειτούργησε περισσότερο ως κομματάρχης της Ν.Δ. και λιγότερο ως κυβερνητικό μέλος, τότε ολοκληρώνεται η μεγάλη εικόνα.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι από τη στιγμή που αποπέμφθηκε ο κ. Διαματάρης, άρχισε να στήνεται από την πλειονότητα των ΜΜΕ ένα τείχος «προστασίας» γύρω από τον πρωθυπουργό ώστε να μην πληγεί η εικόνα του. Παράλληλα, το σύνηθες «λιβάνισμα» αναφορικά με το πόσο «αποφασιστικός» είναι ο πρωθυπουργός, ο οποίος δεν διστάζει να απομακρύνει απ΄ το περιβάλλον του πρόσωπα με τα οποία έχει ιδιαίτερη σχέση, έδινε κι έπαιρνε σε ραδιοσταθμούς και τηλεοράσεις. Μόνο που ο κόσμος έχει άλλη άποψη.

Το αφήγημα της αριστείας και της αξιοκρατίας, μετά από εκείνο της κανονικότητας, έχει αρχίζει να ξεθωριάζει επικίνδυνα για την κυβέρνηση, πέντε μόλις μήνες μετά τις εκλογές. Κι όπως όλα δείχνουν, το ξήλωμα του κουβαριού της επίπλαστης αριστείας και αξιοκρατίας μόλις άρχισε…

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.