Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μεταξύ Ρέμου και Ρουβά

Ηταν Αύγουστος του 2013 όταν ο Αντώνης Ρέμος ξέσπασε εναντίον του Γερμανού ΥΠΟΙΚ ενθουσιάζοντας το κοινό του στο Nammos της Μυκόνου. Τέσσερα χρόνια πριν η διάθεσή του, στο ίδιο μέρος και την ίδια ώρα, είχε χαλάσει γιατί μια μουσική βραδιά με πολλές σαμπάνιες και χωρίς αποδείξεις, κάπως χάλασε όταν έγινε έλεγχος και επιβλήθηκε πρόστιμο για φοροδιαφυγή στους διοκτήτες οι οποίοι, τελικά, ξέμπλεξαν αξιοποιώντας τη ρύθμιση των 100 δόσεων μαζί με τους μη έχοντες, για χάρη των οποίων η κυβέρνηση συγκρούστηκε με την τρόικα προκειμένου να την πείσει να αποδεχθεί τη διευκόλυνση.
Ο Αντώνης Ρέμος συναντήθηκε τη Δευτέρα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στα γραφεία του προέδρου της ΝΔ και συζήτησαν για όλα τα θέματα κοινού ενδιαφέροντος σε θερμό κλίμα, όπως μεταδόθηκε. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διακινήθηκαν, το ραντεβού είχε ζητήσει ο τραγουδιστής και θα επαναληφθεί στο μέλλον, ενώ αιρωρούνται φήμες ότι μπορεί να πολιτευτεί στις επόμενες εκλογές. Αν δεν το κάνει ο ίδιος, υπάρχει ο Σάκης Ρουβάς, για την προσέγγιση με τον οποίο έχουν επίσης ενθουσιαστεί στο επιτελείο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τα επιχειρήματα είναι τα προφανή: Κάποιοι νέοι ψηφίζουν ευκολότερα celbrities, οι γυναίκες είναι επιρρεπείς στους δημοφιλείς, όταν ένα κόμμα συνδέεται με την showbiz σημαίνει πως γίνεται μόδα, επομένως ενισχύει τη δυναμική του.
Ο Ρουβάς δεν βοήθησε το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα παρόλο που ήταν εμβληματική φυσιογνωμία στην προεκλογική καμπάνια, ενώ όλο μαζί το Χόλυγουντ δεν μπόρεσε να βγάλει πρόεδρο των ΗΠΑ την Χίλαρυ Κλίντον. Είτε έχει βάση είτε όχι ο αντίλογος, γεγονός είναι ότι η αβάσταχτη ελαφρότητα της ελληνικής δημόσιας ζωής συνοψίζεται στην κυριαρχία του επικοινωνισμού και στην υποκατάσταση της πολιτικής από τεχνικές.
Οταν δεν έχεις κάτι σοβαρό να πεις, βρίσκεις κάτι να δείξεις. Οταν δεν υπάρχει πρόταση, περισσεύει το θέαμα, όταν λείπει η σκέψη, πληθαίνουν τα παιχνίδια στα ρηχά.
Οι καλλιτέχνες είναι πάντα περιζήτητοι από τα κόμματα όταν πλησιάζουν οι εκλογές. Γιατί η αναγνωρισιμότητα αποτελεί προϋπόθεση για την συγκέντρωση σταυρών, η τάση είναι προς την επιφάνεια, την απλοϊκότητα, την ευκολία, την κατανάλωση, το σουξέ, τον ανορθολογισμό, τη θυμική ανάγνωση της πραγματικότητας.
Σιγά μην άφηνε την ευκαιρία ο διεκδικητής της πρωθυπουργίας που επαγγέλλεται «συμφωνία αλήθειας» και «μεταρρυθμισμό». Ο Ρέμος είναι σταρ. Κάθε καλοκαιρινή του εμφάνιση στο πασίγνωστο μυκονιάτικο στέκι, στην Ψαρού της Μυκόνου, το επιβεβαιώνει, αφού πληρώνουν ακόμη και χίλια ευρώ το άτομο για ένα πρώτο τραπέζι πίστα. Συνεπαίρνει τους θαμώνες που τον αποθέωνουν και όταν έρθει η ώρα θα ψηφίσουν.
Δεν είναι βέβαιο ότι ο Σόιμπλε θα περπατούσε αν έβλεπε τις σαμπάνιες να ρέουν στο Nammos, όπως το φαντάστηκε ο Ρέμος, αλλά είναι πολύ πιθανό ότι θα υπολόγιζε πόσο πάει σε δραχμές.

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.