Του Πέτρου Κασιμάτη
Η άγνωστη επίσκεψη στην κατεχόμενη Ίμβρο.
Είχε προηγηθεί η σύλληψη του Πάνου Καμμένου στην πράσινη γραμμή από τα κατοχικά στρατεύματα όταν είχε πρωτοεκλεγεί βουλευτής.
Πως η συμμορία Σημιτη πολέμησε και πολεμά τους πατριώτες των κομμάτων.
Τώρα που οι πολιτικοί αρχηγοί δίνουν σκληρές μάχες για τις Ευρωεκλογές η για όσους κατέρχονται με την κομματική τους ευλογία , τώρα που αποφασίζουν πολλές φορές οι ίδιοι για τα «χτυπήματα κάτω απ τη μέση» αξίζει να καταγράψουμε αποκλειστικά ντοκουμέντα για το πως αντιλαμβάνεται ο ενας την πατρίδα, ο αλλος το Εθνος, ο τρίτος τη γαλανόλευκη καθώς και τις αξίες του Ελληνισμού.
Ηταν χειμώνας του ’94 και ο Πανος Καμμένος Προεδρος σήμερα των Ανεξάρτήτων Ελλήνων μαζί με τα μέλη μιας πανίσχυρης διακομματικής Επιτροπής Βουλεςυτών (σ.σ τότε αυτή η σύνθετη διακομματική επιτροπή είχε πατριωτικό χαρακτήρα και ήταν ισχυρή) είχε επισκευθεί την Ιμβρο προκειμένου να τονωθεί το ηθικό των εναπομεινάντων Ελλήνων του νησιού και να καταγραφεί η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η κακοκαιρία, τα πολλά μποφώρ «εγκλώβισαν» τους Ελληνες βουλευτές-απ ολα τα κόμματα- αλλά τους δόθηκε μια μοναδική ευκαιρία. Να δούν τις εκκλήςσίες που οι Τούρκοι είχαν μετατρέψει σε σταύλους, να βιώσουν την τρομοκρατία της Αγκυρας σε βάρος των φιλήσυχων Ιμβριωτών, να καταγράψουν τα κατεστραμμένα μνημεία και τα συλλημένα Χριστιανικά νεκροταφεία, να εμψυχώσουν τους κατοίκους που γαντζωμένοι στα βράχια της Ιμβρου επέμεναν να ζούν στον τόπο των προγόνων τους.
Η ΜΙΤ παρακολουθούσε με αγρυπνο μάτι τις κινήσεις των Ελλήνων βουλευτών και δημοσιογράφων, τα μποφώρ -που ξεπερνούσαν τα 9- καθιστούσαν αδύνατη τη μετάβαση στο Τσανά-καλέ , την Καλλίπολη και μετά την οδική επιστροφή στην Ελλαδική γη.
Οι μέρες περνούσαν -Ελληνικό πολεμικό πλοίο δεν ηταν δυνατόν να παραλάβει βουλευτές και δημοσιογράφους γιατί δεν το επέτρεπαν οι Τουρκικές αρχές, ενω αρνήθηκαν ολοι να επιβιβαστούν σε στρατιωτικό ελικόπτερο της Τουρκικής Αεροπορίας για να μην γίνει αποδεκτή (για λόγους συμβολισμού) μια τέτοια ενέργεια σε εδαφος οπου γίνεται καταπάτηση των διεθνών συνθηκών.
Ο Πανος Καμμένος με αγέρωχο ύφος και χωρίς να λογαριάζει πολλά-πολλά , εφερνε σε δύσκολη θέση τους πράκτορες της ΜΙΤ , πραγματοποιούσε επαφές με Ελληνες του νησιού , ξέφευγε με εύέλικτο τρόπο απ τους επιδέξιους διώκτες του και μαζί με τον Κ.Μπαντουβά και τον Δημ.Βουνάτσο κατάφερνε να μην υποταγεί σε αυτό που ηθελαν οι Τουρκικές αρχές. Αυθαδιάζοντας πολλές φορές εδειχνε σε ολους τον χαρακτήρα που θα ξεδίπλωνε τα επόμενα χρόνια μέσα κι εξω απ τη Βουλή υπερασπιζόμενος «το τιμιώτερος και αγιότερον που είναι η πατρίδα…».
Σε ενα καφενείο στο χωριό Αγρίδια της Ιμβρου οι Ελληνες του νησιού με δακρυα στα μάτια μιλούσαν για τις χαμένες πατρίδες, τον μαρμαρωμένο Βασιλιά, τους πορφυρούς Παλαιολόγους και τους εφιππους Αλεξανδρους που βλέπουν στον υπνο και στον ξύπνιο τους. Ενας 80χρονος μπρόστα στα εκπληκτα μάτια ολων αρπάζει το βιολί του με θυμό για τους Τούρκους της ΜΙΤ που παρακολουθούσαν μές στη νύχτα απ τα παραθυρα του καφενείου, αλλά και με μια γλύκα για τις αναμνήσεις της ελευθερης ζωής χωρις διωγμούς και κατατρεγμούς….Ολοι περιμένουν να παίξει εναν σκοπό, ενα μουσικό θέμα, ναξεφύγουμε ολοι απ τη γκρίζα εικόνα ανθρώπων κατατρεγμένων απ το δυνάστη τους…Ολοι περιμένουν να ακούσουν κάποιο παλιό δημοτικό σκοπό -εστω με βιολί- μα ο 80 χρονος Ιμβριος μας ξαφνιάζει ολους γιατί το δοξάρι του παίζει τον Εθνικό Υμνο!!! Οι Τούρκοι εξαγριώνονται. Οι Ελληνες βουλευτές και δημοσιογράφοι ακίνητοι ψάλλουν τον Εθνικό Υμνο, ο Πάνος Καμμένος δεν μπορεί πλέον να συγκρατήσει τα δακρυά του, ολοι με μια φωνή στεντόρεια ψάλλουν «Σε γνωρίζω απο την κόψη του σπαθιού της τρομερή….».
Ο Πάνος Καμμένος δεν μίλησε ποτέ γι αυτό το περιστατικό. Μάλλον δεν ηθελε να δρέψει ευκολες πατριωτικές δάφνες. Ισως αυτό που κράτησε στην ψυχή του και τη μνήμη του να εχει περισςσότερη αξία….Στη ζωή , βλέπετε, δεν πωλούνται ολα, δεν τεμαχίζονται ολα και δεν «χρησιμοποιούνται » ολα .
Δωρεάν η όραση, δωρεάν η τυφλότητα….