Αντώνης Αντωνάκος Εκπαιδευτικός, E.E. Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Αντιπρόεδρος
Ζούμε στη χώρα της ουτοπίας και του πουθενά. Με αυτές τις ιδεοληψίες και τα στρεβλά στερεότυπα έχουμε καταστρέψει πολλές γενεές νέων καθηλωμένοι στην φαντασίωση της «δωρεάν» τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ως πυλώνα της ποιότητας και «φύλακα» της ισότητας των ευκαιριών. Όμως είναι εμφανές εδώ και δεκαετίες –για όποιον δεν είναι τυφλωμένος από τις παρωπίδες της δήθεν προοδευτικής στην πραγματικότητα ακραία οπισθοδρομικής και αδιέξοδης προσέγγισης- ότι ούτε καμία ποιότητα παρέχεται στα Ελληνικά Α.Ε.Ι. ούτε και η ισότητα ευκαιριών διασφαλίζεται. Στην πραγματικότητα αμφιλεγόμενη κατάρτιση παρέχεται και βέβαια κατά κανόνα ακριβοπληρωμένη.
Η απαίτηση για την απελευθέρωση της Τριτοβάθμιας δεν έχει ιδεολογικό πρόσημο. Δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται νεοφιλελεύθερη ή συντηρητική όπως και η αποκλειστικότητα των Δημοσίων Α.Ε.Ι. δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται ως κοινωνική (σοσιαλιστική). Όχι γιατί την έχουν κατοχυρώσει σε επίπεδο συντάγματος φιλελεύθερα, κεντρώα και κεντροδεξιά κόμματα, αλλά γιατί στην πράξη όχι μόνο δεν εξασφαλίζει την ισότητα στην αφετηρία αλλά στην ουσία διευρύνει τις ανισότητες. Δεν απαιτείται ιδιαίτερη προσπάθεια για να τεκμηριωθεί αυτή η αλήθεια γιατί είναι εμπρός στα μάτια μας και βοά. Αρκεί να δούμε τα βιογραφικά πολλών επιφανών –επιπλεόντων θα ήταν η πιο ακριβής διατύπωση για τους περισσότερους- για να κατανοήσουμε πως αναπαράγεται η ηγετική elite. Όχι πάντως στα εγχώρια Α.Ε.Ι..
Είναι θλιβερό να πανηγυρίζουμε, αν ένα ή το πολύ δύο πανεπιστήμια της χώρας καταφέρνουν να καταταγούν στα πρώτα 500 παγκοσμίως και βέβαια καμία συζήτηση για την πρώτη εκατοντάδα. Είναι θλιβερό εδώ και εξήντα χρόνια δεκάδες χιλιάδες νέοι μας να τριγυρνάνε σε διάφορες χώρες του κόσμου αναζητώντας ένα πτυχίο αρκετές φορές αμφίβολης αξίας αλλά παρ’ όλα αυτά ακριβοπληρωμένο.
Είναι θλιβερό, ενώ είναι κοινό μυστικό, ότι η αντιγραφή είναι θεσμός, ότι το «πολιτικό» 5 είναι «κατάκτηση» των παρατάξεων, ότι ο «τσαμπουκάς» των ακραία ολοκληρωτικών παρατάξεων οι οποίες βαυκαλίζονται να θεωρούν τον εαυτό τους «επαναστατική εμπροσθοφυλακή» καθορίζει τους κανόνες, να εξακολουθούν ορισμένοι να μιλάνε για ποιότητα την οποία δήθεν δεν θα διασφαλίζουν τα Ιδιωτικά Α.Ε.Ι..
Είναι θλιβερό ότι, ενώ εδώ και δεκαετίες οι απόφοιτοι ορισμένων κολεγίων έχουν καλύτερη αποδοχή στην αγορά εργασίας από τους πτυχιούχους, αρνούμαστε την λειτουργία ιδιωτικών Α.Ε.Ι. με το επιχείρημα ότι πολλά θα είναι επιπέδου κολεγίου. Την ίδια στιγμή αρνούμαστε να παραδεχθούμε ότι πολλά Δημόσια είναι επιπέδου υπαίθριου καφενείου.
Το 2008 η ευκαιρία χάθηκε λόγω της ολιγοψυχίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Παπανδρέου. Τώρα η ευκαιρία χάνεται λόγω των ιδεοληψιών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και των στελεχών του. Το 2015 πληρώσαμε ακριβά στην οικονομία την «πολιτική εφηβεία» της κυβέρνησης. Σήμερα την πληρώνουμε στην εκπαίδευση με θύματα τους νέους. Κρίμα, άλλη μια χαμένη ευκαιρία.