«Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο, δυνατό» φώναζαν στην έναρξη του συνεδρίου τους αμετανόητοι πασόκοι, με τον νεόκοπο αρχηγό τους να τους χαιρετά εκστασιασμένος ως άλλος Αντρέας.
Και τι δεν ακούσαμε κατόπιν της θερμής υποδοχής.
Λίγο έλειψε ο Ανδρουλάκης, να μας πει κιόλας ότι το ΠΑΣΟΚ θα βγει πρώτο και θα πάρει εκδίκηση.
Μάζι του από κάτω, χειροκροτούσαν κι όλοι οι… ογκόλιθοι που οδήγησαν στο βάραθρο τον μάταιο τούτο τόπο.
Μάλλον βλέπουν στο πρόσωπο του Ανδρουλάκη την επιστροφή τους στα πράγματα, κι ετοιμάζονται για νέο γιουρούσι.
Μα είναι δυνατόν δίχως αιδώ, να διατείνεται ο Ανδρουλάκης ότι με τα ρετάλια που έχει καταδικάσει ο λαός, θα υπερασπιστεί τα συμφέροντά του;
Έλεος!
Κατά τα λοιπά, ο… σύντροφος Νίκος δε μας έκανε σοφότερους, ούτε τώρα, ως προς την πολιτική που πρόκειται να ακολουθήσει αν τελικά πάρει διψήφιο ποσοστό και καταστεί… ρυθμιστής.
Πέρα από τα γνώριμα κενά τσιτάτα, τον στρογγυλεμένο λόγο και το πάτημα σε δυο βάρκες, έτερον ουδέν.
Ας κοιτάξει λοιπόν, την επόμενη φορά, να μας πει κάτι πιο συγκεκριμένο, διότι ως γνωστόν όποιος πατάει σε δυο βάρκες στο τέλος πέφτει στη θάλασσα.
Νισάφι πια με τους δήθεν νέους και άφθαρτους σωτήρες, τους οποίους κουρδίζει το σύστημα προς… αέναη κατοχύρωση των συμφερόντων τους.