Ολομέτωπη επίθεση στον ρόλο της Ντόρας Μπακογιάννη ως υπουργού Εξωτερικών, για τους χειρισμούς της στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, εξαπέλυσε ο γνωστός έγκριτος ομογενής δημοσιογράφος, Αποστόλης Ζουπανιώτης.
Ο Αποστόλης Ζουπανιώτης έγραψε στο Twitter: «Επειδή έχουμε κοντή μνήμη, ας δούμε τι συνέβη στις 13 Φεβρουαρίου 2008, κατά τη συνάντηση Ντόρας Μπακογιάννη – Κοντολίζα Ράις» και στη συνέχεια παρέθεσε σύνδεσμο σε ανάρτηση της ομογενειακής ιστοσελίδας Greek News, με ημερομηνία δημοσίευσης 18 Φεβρουαρίου 2008, δηλαδή πριν δέκα χρόνια.
Εκεί βρίσκεται ένα αποκαλυπτικό κείμενο -που αναδημοσιεύουμε αμέσως παρακάτω- το οποίο μας υπενθυμίζει ότι:
α) Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη όταν διαπραγματευόταν άλλα έλεγε στους Έλληνες και άλλα στους ξένους δημοσιογράφους.
β) Το περιβάλλον της κ. Μπακογιάννη διέρρεε ότι είχε αποδεχτεί διπλή ονομασία για χρήση στους διεθνείς οργανισμούς (ό,τι ισχύει και με την προσωρινή ονομασία «ΠΓΔΜ» δηλαδή) και χάριζε το σκέτο «Μακεδονία» στα Σκόπια για εσωτερική χρήση και επίσης επέτρεπε ελεύθερα σε όποια χώρα ήθελε να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Ό,τι και έγινε δηλαδή από τότε μέχρι και σήμερα, εξαιτίας της αδιαφορίας των κυβερνήσεων που μεσολάβησαν μεταξύ Ντόρας και Κοτζιά, ή μήπως δεν ήταν αδιαφορία αλλά σκόπιμο;
Δηλαδή, μήπως άφησαν το θέμα να σέρνεται, ώστε να αναγνωρίσουν οι πάντες τα Σκόπια ως «Μακεδονία» και η ντε γιούρε αυτή αναγνώριση να ανάγκαζε την Ελλάδα να την αποδεχτεί ως τετελεσμένο;
Σκεφθείτε: Ποιο επιχείρημα μας λένε σήμερα; Ότι τα Σκόπια είναι αναγνωρισμένα από τις περισσότερες χώρες του κόσμου ως «Μακεδονία». Αυτό δεν μας λένε; Ποιοι επέτρεψαν να συμβεί; Εκείνοι που δεν έκαναν τίποτα όλα αυτά τα χρόνια.
Και τι κάνει τώρα ο Νίκος Κοτζιάς; Μήπως προσπαθεί να ανατρέψει αυτό τον σχεδιασμό; Μήπως ο Νίκαρος -όπως τον φωνάζουν οι πατριώτες στην Κύπρο- βλέποντας ότι η «αδιαφορία» -εάν ήταν αδιαφορία- δούλευε προς όφελος του πολυεθνικού κρατιδίου, ώστε να το αναγνωρίσει όλη η οικουμένη ως «Μακεδονία» εκτός από εμάς και τώρα, βρίσκοντας την ευκαιρία, δίνει τον αγώνα για να σώσει την ελληνικότητα της Μακεδονίας;
Διότι σκεφθείτε μια στιγμή: Όταν ο Κοτζιάς ρητά θέτει ως όρο την παύση του αλυτρωτισμού και του σφετερισμού της ιστορίας μας, την ελληνικότητα της Μακεδονίας δεν υπερασπίζεται; Διότι το σημαντικό σήμερα -όπως τα χειρίστηκαν η Ντόρα Μπακογιάννη και οι επόμενοι- δεν είναι το όνομα αλλά η ελληνικότητα της Μακεδονίας. Δηλαδή να παραδεχτούν τα Σκόπια ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες, η ιστορία τους ελληνική, ο πολιτισμός τους ελληνικός. Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή του Κοτζιά: Η ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Σε ό,τι αφορά το διεθνές όνομα των Σκοπίων, δύο ονόματα έβρισκαν σύμφωνο το περιβάλλον της κ. Μπακογιάννη: «Νέα Μακεδονία» ή «Άνω Μακεδονία».
Παρατηρήσατε κάτι; Συγκεκριμένοι κύκλοι έχουν αρχίσει από το καλοκαίρι και διαδίδουν -δέκα χρόνια μετά- ότι τα ίδια ονόματα σκέφτεται και ο Νίκος Κοτζιάς.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών διαψεύδει κάθε φορά αυτές τις ονομασίες, αλλά οι ίδιοι κύκλοι συνεχίζουν απτόητοι. Τυχαίο; Ποιοι είναι αυτοί που επαναφέρουν τα ίδια ονόματα που έβρισκαν σύμφωνη την κ. Μπακογιάννη;
Άκρως σημαντικό: Ο Νίκος Κοτζιάς απαιτεί η ονομασία που θα συμφωνηθεί με τα Σκόπια να είναι erga omnes, δηλαδή για όλες τις χρήσεις.
Θα είναι δηλαδή η νέα συνταγματική ονομασία της ΠΓΔΜ.
Δεν θα είναι μια ονομασία μόνο για τους διεθνείς οργανισμούς, με τα Σκόπια ανενόχλητα να συνεχίσουν να παριστάνουν τη «Μακεδονία». Θα είναι και το όνομα των κατοίκων των Σκοπίων. Θα είναι ένα όνομα για όλες τις χρήσεις.
Αντιθέτως, η Ντόρα Μπακογιάννη πριν δέκα χρόνια τους άφηνε να παριστάνουν τους «Μακεδόνες», να ονομάζονται «Μακεδονία» και… φυσικά, ούτε λόγος για τον αλυτρωτισμό και τον σφετερισμό της ελληνικής ιστορίας.
γ) Η Ντόρα Μπακογιάννη, ως υπουργός Εξωτερικών, όσο διαπραγματευόταν για το όνομα των Σκοπίων περιφρόνησε εντελώς την ελληνική ομογένεια στις ΗΠΑ και αρνήθηκε κάθε συνάντηση μαζί της.
Αντιθέτως, ο Νίκος Κοτζιάς όχι μόνο συναντήθηκε με την Παμμακεδονική ΗΠΑ σε αμερικάνικο έδαφος δύο φορές, αλλά την τελευταία φορά, στην Ουάσιγκτον, αφιέρωσε δυόμιση ώρες στη συζήτηση μαζί τους.
Η Ντόρα Μπακογιάννη περιφρόνησε την Ομογένεια και της συμπεριφέρθηκε ως ανύπαρκτη. Ο Νίκος Κοτζιάς δίνει στην ομογένεια μεγάλη σημασία και λαμβάνει υπόψη τις απόψεις της.
Και για να μην ξεχνιόμαστε:
{dailymotion}x6cfrry|600|400|{/dailymotion}
Διαβάστε τώρα τι έγραφε ο Αποστόλης Ζουπανιώτης πριν δέκα χρόνια και τα συμπεράσματα ολόδικά σας:
Αλλοπρόσαλλη προσέγγιση
Μπορεί η υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας να υπερηφανεύεται όταν μιλά στους δημοσιογράφους πως «τώρα πιά έχει μάθει καλά τα θέματα» που χειρίζεται, η εικόνα ωστόσο που δείχνει η διπλωματία μας στο θέμα των Σκοπίων, τις τελευταίες ημέρες, μάλλον το αντίθετο δείχνει.
Ένα αλαλούμ στην κυριολεξία, με άλλα να λέγει η υπουργός, άλλα ο συνομιλητής.
Άλλα να δηλώνονται στους ξένους δημοσιογράφους κι άλλα στους Έλληνες.
Και βέβαια με όλα αυτά, κανείς θα αναρωτιέται για τις πιθανότητες να καταλήξουμε σε ένα αποδεκτό συμβιβασμό με τα Σκόπια.
Και να εξηγηθούμε … Μία μερίδα διπλωματών με στενότερους δεσμούς με το Μαξίμου, δηλώνει πως δεν πρόκειται η Ελλάδα να δεχθεί διπλή ονομασία. Μία και μοναδική για πάσα χρήση. Τελική θέση υποχώρησης, λένε, διπλή ονομασία αν συνοδεύεται με συνταγματική τροποποίηση στα Σκόπια.
Τι λέει το περιβάλλον της υπουργού Εξωτερικών; Δεχόμαστε διπλή ονομασία, δεν θα ασχοληθούμε με την εσωτερική χρήση του συνταγματικού ονόματος των Σκοπίων, το διεθνές όνομα θα χρησιμοποιείται σε διεθνείς οργανισμούς και δεν θα κυνηγάμε τις χώρες που θα αποφασίσουν να αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Όσο για το διεθνές όνομα των Σκοπίων, με ένα πρόθεμα «Νέα», ή «Άνω» μπροστά από το «Μακεδονία», καθαρίσαμε.
Θα μου πείτε, είναι κακή αυτή η πρόταση; Ίσως είναι και η καλύτερη στο τέλος του διαπραγματευτικού δρόμου. Όμως, η πολυφωνία μάλλον έλλειψη σοβαρότητας δείχνει.
Κρατάτε και πέφτουμε
Επίσης ειλικρινά δυσκολεύομαι να αντιληφθώ την επιχειρηματολογία της υπουργού Εξωτερικών.
Ανάλωσε το μεγαλύτερο μέρος της κατʼ ιδίαν συνομιλίας της με την Κοντολίζα Ράις στο να δηλώνει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ έχει εύθραυστη πλειοψηφία, πως η κυβέρνηση του πατέρα της έπεσε το 1993, αλλά κι ότι η ίδια είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί αυτό που τότε απέρριψε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, το όνομα «Νέα Μακεδονία».
Δε λέω, αφού τα Σκόπια παίζουν το παιγνίδι της αστάθειας, καλό είναι κι εμείς να υπενθυμίζουμε και τις εθνικές μας ευαισθησίες και τις κόκκινες γραμμές μας.
Όμως, η υπερβολή προκαλεί ερωτηματικά για την ίδια την κυβερνητική σταθερότητα, με ότι επιπτώσεις αυτό έχει σε επί μέρους θέματα, όπως το διεθνές της κύρος, η οικονομία της, η ίδια η ασφάλειά της.
Αφού είπε στην κ. Ράις και την παρέα της, πως είναι τόσο σημαντικό το θέμα, που κι αν ακόμη η κυβέρνηση συμφωνήσει να επιτρέψει στα Σκόπια να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, με κακή λύση η Βουλή δεν θα το επικυρώσει.
Τι χρειαζόταν τα υπόλοιπα;
Δηλαδή αν η ΝΔ αντί 151 βουλευτές είχε 180, θα ήταν λιγότερο πατριωτική η κυβέρνηση; Θα έκανε υποχωρήσεις και στο Αιγαίο, και στην Κύπρο και στα Βαλκάνια και παντού;
Κι επειδή αναφερθήκαμε στο Μητσοτάκη, να υπενθυμίσουμε ότι η διγλωσσία είναι ο χειρότερος σύμβουλος.
Ο κ. Μητσοτάκης ενώ δήλωνε πως δεν αποδεχόμαστε τον όρο Μακεδονία ή παράγωγό του, κι ολόκληρος ο Ελληνισμός, στη γενέτειρα και τη διασπορά, κατέβαινε στους δρόμους με σημαίες για συμπαράσταση, την ίδια στιγμή συζητούσε σύνθετα ονόματα με τον όρο Μακεδονία.
Ούτε στον υπουργό Εξωτερικών του – τον Αντώνη Σαμαρά – δεν έλεγε την αλήθεια.
Δε λέω, σήμερα τα όσα λέγει ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να ακούγονται σοφά κι ωραία, τότε όμως που κυβερνούσε δεν επέδειξε την ίδια σοφία.
Η Ομογένεια
Πάντως, η Ομογένεια έχει κινητοποιηθεί για τα καλά κι αυτό είναι θετικό.
Ανεξαρτήτως διαφορών απόψεων (η Παμμακεδονική είναι κάθετα αντίθετη με τη χρήση του όρου Μακεδονία ή παραγώγου στο όνομα των Σκοπίων), όλοι κάθισαν στο ίδιο τραπέζι και στην παρουσία του Έλληνα πρέσβη Αλέξανδρου Μαλλιά (ο ρόλος του καταλυτικός στην ενότητα) και αποφάσισαν ενιαία δράση, με αιχμή το Κογκρέσο.
Να περάσουν δηλαδή τα δύο σχέδια ψηφίσματος που έχουν κατατεθεί στη Βουλή και στη Γερουσία.
Κι επειδή στο παρελθόν επικρίναμε για κάποιες ενέργειες την Παμμακεδονική, τώρα πρέπει να επιδοκιμάσουμε τις προσπάθειές της στην κρίσιμη αυτή ώρα.
Όμως, αναρωτιέμαι, δεν θα έπρεπε και η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, που ήταν στην Ουάσιγκτον, να δεχθεί να συναντηθεί με εκπροσώπους των μεγάλων οργανισμών της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας και να τους ενημερώσει για τις εξελίξεις;
Άκουσα πως το αίτημα που έγινε από τους ομογενείς για συνάντηση με την υπουργό, έπεσε στο κενό.
Κι αν οι φωνές που ακούγονται ιδιωτικά δεν δημοσιοποιούνται λόγω «κομματικής συγγένειας», ταπεινή μου άποψη είναι πως δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα.
Κι ένα τελευταίο που άκουσα. Στη συνάντηση που είχε στην Ουάσιγκτον η κ. Μπακογιάννη με τον πρόεδρο της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας Τζο Μπάιντεν και το μέλος της επιτροπής Μπομπ Μενέντεζ, δεν είπε κουβέντα για την άσκηση βέτο από μέρους της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, αν τα Σκόπια δεν συμφωνήσουν με τη γενέτειρα. Μιά περίεργη παράλειψη, αν η πληροφορία αληθεύει.