Ο Δημήτρης Κατρινάκης είναι φοιτητής της Ιατρικής. Ο Γιάννης Παχάκης είναι φοιτητής του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου. Μέλη της φοιτητικής παράταξης, Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (ΕΑΑΚ). Και οι δύο συνελήφθησαν επειδή συμμετείχαν στην κινητοποίηση των φοιτητικών συλλόγων ενάντια στο «λοκ άουτ» στην ΑΣΟΕΕ. Μάλιστα ο Γιάννης «απήχθη» βράδυ, έξω από το σπίτι του, από άνδρες της κρατικής ασφάλειας. Την Παρασκευή 22 Νοέμβρη στα δικαστήρια στην Ευελπίδων έχει προγραμματιστεί η δίκη τους. Σήμερα, μιλούν στο tvxs και καταθέτουν το λόγο τους. Αύριο ο λόγος περνά στη Δικαιοσύνη.

Δυστυχώς, θα πρέπει να περιγράψετε για άλλη μια φορά τις συνθήκες σύλληψής σας.

Γιάννης: Είναι 11 Νοεμβρίου και έχει γίνει κάλεσμα από τους φοιτητικούς συλλόγους, κυρίως από τους συμφοιτητές μας στην ΑΣΟΕΕ να πάμε στη σχολή με σκοπό να γίνει γενική συνέλευση λόγω του loc out, του κλεισίματος δηλαδή της σχολής. Είμαι με το αυτοκίνητό μου, φτάνω αργοπορημένος στην ΑΣΟΕΕ παρέα με μια φίλη συμφοιτήτρια και βλέπουμε μπροστά μας τα ΜΑΤ να κάνουν επίθεση στους φοιτητές. Κάνω ένα γύρο με το αμάξι, δεν βρίσκω να παρκάρω και τελικά παρκάρω απέναντι από την ΑΣΟΟΕ. Περνάω το διάζωμα, έχουν πέσει δακρυγόνα, έχουν χτυπηθεί τα παιδιά και βλέποντας αυτήν την κατάσταση αρχίζω να φωνάζω διαμαρτυρόμενος, μάλιστα ήταν και τηλεοπτικά συνεργεία εκεί. Έρχεται εκείνη τη στιγμή και δεύτερη διμοιρία των ΜΑΤ, χτυπώντας τις ασπίδες τους και έφαγα δυο τρεις μπουνιές. Οι αστυνομικοί μας απωθούν, μένουμε μέσα στο χάος πέντε έξι άτομα, ήμουν δίπλα στην κοπέλα που χτυπήσανε, όπως έχει φανεί και στο βίντεο, προσπαθούσα να τη βοηθήσω να μείνει όρθια, μας ρίχνουν και χημικά, με χτυπάνε εμένα στο κεφάλι και μας σπρώχνουν έτσι στη Δεριγνύ. Μένω εκεί, αργότερα ήρθε και κόσμος για συμπαράσταση, δεν είχα καμία άλλη επαφή με την αστυνομία και όταν πια τελειώσανε όλα αυτά τα σκηνικά αποχώρησα, όπως και οι φοιτητές που είχαν κλειστεί στην ΑΣΟΟΕ. Παίρνω λοιπόν το αυτοκίνητό μου, συνεχίζω τη μέρα μου και μετά από κάποιες ώρες πηγαίνω στο σπίτι μου.

Ήταν γύρω στις 9 το βράδυ, φτάνω και καθώς παρκάρω, μιλώντας ταυτόχρονα με την αδελφή μου στο τηλέφωνο, βλέπω ένα αυτοκίνητο να σταματάει δίπλα μου, να βγαίνει ένας άντρας ψηλός και να έρχεται προς εμένα. Με ρωτάει, είσαι ο Γιάννης Παχάκης, του απαντάω ναι και μου λέει, ασφάλεια. Μου κάνανε σωματικό έλεγχο, μου ψάξανε το αυτοκίνητο, φυσικά δεν βρήκαν τίποτα περίεργο, μου περνάνε χειροπέδες και με βάζουν στο αυτοκίνητο της ασφάλειας. Τους ρωτάω τι συμβαίνει και για ποιο λόγο όλα αυτά, δεν μου απάνταγε κανείς. Ήταν έξι άτομα. Τους άκουγα ενώ ήμουν μέσα στο αυτοκίνητο να συζητάνε μεταξύ τους για το αν θα με πάνε στη ΓΑΔΑ ή όχι. Από ό,τι κατάλαβα μετά από κάποιο τηλεφώνημα, μου είπαν ότι θα με πάνε στη ΓΑΔΑ. Μου δίνουν πίσω τα προσωπικά μου αντικείμενα και κρατάνε τα κλειδιά του σπιτιού μου και του αυτοκινήτου μου. Μου είπανε να κλείσω το κινητό μου και ξεκινήσαμε για τη ΓΑΔΑ. Στη διαδρομή τους ρώτησα πάλι για ποιο λόγο με πηγαίνουν στην Ασφάλεια. Πάλι δεν μου απάντησαν. Για την ακρίβεια, μου είπανε δεν ξέρουμε τι έχει γίνει σε θέλουν στην Ασφάλεια.

Φτάνουμε στη ΓΑΔΑ και τους ζητάω να επικοινωνήσω με την οικογένειά μου και με δικηγόρο. Μου αρνούνται αυτό το δικαίωμα και ξεκινάει μια απίστευτη. διαδικασία 6,5 ωρών. Από τις 10 μέχρι τις 3,5 περίπου τη νύχτα, όπου μου ανακοινώνουν τη σύλληψη, καθόμουνα βλέποντας τον τοίχο, περνάγανε οι άνδρες των ΜΑΤ και με κοιτάγανε πολύ ώρα στο πρόσωπο πριν μπουν να καταθέσουν τη μαρτυρία τους. Ο ένας από αυτούς μάλιστα βγαίνοντας, μου μίλησε χυδαία. Γελοία χυδαία, αφού μου είπε ότι οι σεξουαλικές μου πράξεις έχουν κλουβιάνει ο μυαλό μου. Κάτι τέτοιο δηλαδή, αλλά το λέω ευγενικά.

Εσύ με αυτούς τους άνδρες των ΜΑΤ είχες έρθει σε επαφή στην ΑΣΟΕΕ;

Γιάννης: Όχι δεν είχα έρθει σε επαφή. Εξάλλου από αυτούς που μας επιτέθηκαν δεν μπορούσα να δω πρόσωπα. Η μόνη έτσι κι αλλιώς επαφή που είχα ήταν να τους φωνάζω “γιατί μας χτυπάτε δε έχουμε κάνει τίποτα”.

Πάμε πίσω στη ΓΑΔΑ…

Γιάννης: Ζητούσα συνεχώς να με αφήσουν να επικοινωνήσω με κάποιον δικό μου, έστω μόνο με την αδελφή μου, η οποία λογικά θα ήταν σε κατάσταση σοκ, όπως και είναι ακόμη. Όταν μου ανακοίνωσαν τη σύλληψη, ζήτησα ξανά να μιλήσω με δικηγόρο. Μου το αρνήθηκαν και πάλι, λέγοντας μου ότι δεν έχει τελειώσει ακόμη η προανάκριση. Εκείνη τη στιγμή και επειδή ήμουν πλέον σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση, αντέδρασα έντονα και τελικά με αφήσανε να πάρω τηλέφωνο στην αδελφή μου. Από κει και πέρα, μου παίρνουν αποτυπώματα και με πηγαίνουν στο κελί. Ξύπνησα μόλις ένιωσα το φως, ήταν πολύ δύσκολη στιγμή, και μετά από κάποια ώρα έρχεται ένας άνδρας της Ασφάλειας και μου ζητάει το τηλέφωνο της μητέρας μου. Τον ρωτάω για ποιο λόγο το θέλει και μου απαντά πως θέλουνε να μπούνε σπίτι μου και δεν την βρίσκουνε. Τους εξηγώ ότι η μάνα μου θα πάθει σοκ αν μπούνε στο σπίτι της και μάθει ότι ο γιος της είναι υπό σύλληψη, επίσης ότι μαζί μας μένει και η γιαγιά μου που είναι 85 χρονών και μπορεί να δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα από τον πανικό.  Τους ζήτησα λοιπόν, έστω να με πάρουν και μένα μαζί τους στο σπίτι, να κάνουν την έρευνα παρουσία μου, ώστε να δουν οι δικοί μου ότι είμαι τουλάχιστον καλά. Το αρνήθηκαν κι αυτό. Τους ρώτησα αν έχουν ένταλμα και μου απάντησαν “ποιο ένταλμα είσαι σε αυτόφωρο”. Κρίνω ότι μου φόρτωσαν οπλοκατοχή επίτηδες για να έχουνε την πρόφαση να μπούνε στο σπίτι μου. Μπήκανε λοιπόν σπίτι μου, ήταν μέσα μόνο η γιαγιά μου κι αφού μπήκανε πήρανε τηλέφωνο τη μητέρα μου. Πήγε η μητέρα μου άρον άρον και της ζήτησαν να υπογράψει ότι η έρευνα είχε γίνει παρουσία της.

Βρήκανε τίποτα ύποπτο στο σπίτι σου;

Γιάννης: Τίποτα απολύτως. Μετά και την έρευνα, με βγάλανε από το κελί και με αφήσανε να επικοινωνήσω. Με πήγανε στην Ευελπίδων κι εκεί αφού πλέον είχα επικοινωνήσει με τους δικούς μου είδα επιτέλους δικηγόρο. Μετά από 18 ώρες. Αυτή είναι η ιστορία της σύλληψης.

Εσύ Δημήτρη; Πως και γιατί σε συλλάβανε;

Δημήτρης: Εγώ ήμουνα με το πλήθος των φοιτητών που πηγαίναμε προς την ΑΣΟΕΕ. Και γω με σκοπό να στηρίξω ως μέλος του φοιτητικού συλλόγου την απόφαση των συμφοιτητών μου να ανοίξει η σχολή. Να πούμε εδώ ότι η απόφαση της Συγκλήτου να κλείσει τη σχολή ήταν κατά πάσα πιθανότητα καταχρηστική γιατί ήταν και ανυπόγραφη. Προφανώς για κάποιους αυτό είναι λεπτομέρεια. Με πρόφαση βέβαια τα ευρήματα στο λεγόμενο υπόγειο, που τελικά από ό,τι κατάλαβα δεν βρήκαν τίποτα παράνομο, ούτε έχουν απαγγελθεί κατηγορίες σε κανέναν για αυτά τα τρομερά ευρήματα, περισσότερο ήταν ένα επικοινωνιακό σόου. Τέλος πάντων, ο δικός μας στόχος ήταν να ανοίξει η σχολή γιατί πιστεύουμε ότι δεν είναι δικαίωμα καμιάς ασφάλειας, καμιάς αστυνομίας και καμιάς κυβέρνησης να αποφασίζει να κλείνει η σχολή και τι θα κάνουν οι φοιτητές στη σχολή τους. Φτάνοντας λοιπόν στην ΑΣΟΕΕ, κάποιοι φοιτητές μπήκανε στη σχολή και κάποιοι μείναμε απέξω γιατί η επίθεση των ΜΑΤ ήταν τόσο σφοδρή που προκάλεσε χάος. Με βάση αυτά που είδα πιστεύω ότι ήρθανε με σκοπό να βαρέσουνε. Δεν εξηγείται αλλιώς. Δεν είχαν σκοπό απλώς να διαλύσουν τον κόσμο, γι αυτό και δεν ρίξανε στην αρχή χημικά, αλλά κατευθείαν χτυπούσανε όποιον βλέπανε μπροστά τους και ρίχνανε χειροβομβίδες κρότου λάμψης. Υπήρχανε σπασμένα γκλόμπ μετά στο προαύλιο της σχολής. Ένα παιδί που ήτανε στην πόρτα και την κρατούσε για να μην μπούνε μέσα τα ΜΑΤ, είναι τώρα με βίδες στο χέρι και συντριπτικό κάταγμα.

Ήρθανε λες δηλαδή τα ΜΑΤ εξαρχής επιθετικά;

Δημήτρης: Ναι, δεν έχω ξαναδεί τέτοιο ξύλο, απρόκλητα. Γι αυτό και μας αιφνιδιάσανε. Δεν ξέραμε πως να αντιδράσουμε. Επικράτησε χάος, πανικός. Εξάλλου ο δικός μας σκοπός, των φοιτητών, δεν περιλάμβανε σύγκρουση και ένταση, δεν είχαμε υπολογίσει κάτι τέτοιο.  Εμείς θέλαμε απλώς να μπούμε στη σχολή και να πραγματοποιήσουμε συνέλευση. Εγώ λοιπόν μαζί με κάποιους άλλους φοιτητές ήμασταν επάνω στο διάζωμα της Πατησίων και προχωρούσαμε για να αποχωρήσουμε από τον χώρο. Εκείνη τη στιγμή, όπως φαίνεται και σε βίντεο, με στοχοποίησαν, δεν ξέρω το λόγο, ίσως γιατί φορούσα μια έντονη κόκκινη μπλούζα κι ακούγεται ένας άντρας της ΟΠΚΕ να δίνει την εντολή “αυτόν με την κόκκινη γ@@@στε τον”. Και μου επιτεθήκανε. Ήρθανε τρεις αστυνομικοί στην αρχή, ενώ ένας άλλος άνδρας της ΟΠΚΕ είχε βγάλει ένα σιδερένιο πτυσσόμενο γκλόμπ, το οποίο είναι παράνομο και με βάρεσε στην πλάτη με πολύ δύναμη. Μου βάλανε χειροπέδες, χωρίς να προβάλω καμία αντίσταση, με βρίζανε ακατάπαυστα χυδαία, σεξιστικά, προσβλητικά. Όταν άρχισε να μαζεύεται κόσμος ηρεμήσανε κάπως, ήρθε ένα περιπολικό, με βάλανε μέσα και με μεταφέρανε στη ΓΑΔΑ. Εκεί μου είπανε στην αρχή ότι είναι προσαγωγή. Μετά από ώρα ήρθε ο αστυνομικός της ΟΠΚΕ κατέθεσε εναντίον μου και η προσαγωγή μετατράπηκε σε σύλληψη. Το βράδυ το πέρασα μέσα στο κρατητήριο και το επόμενο πρωί με πήγανε στην Ευελπίδων.

Την Παρασκευή είναι η δίκη σας. Ποιο είναι το κατηγορητήριο;