του Άγγελου Σκορδά
«Οι λαϊκές γειτονιές ήταν παραδοσιακά – και παραμένουν – απέναντι στον φασισμό…». Αυτή είναι η απάντηση του δημάρχου του διευρυμένου Δήμου Παύλου Μελά, Δημήτρη Δεμουρτζίδη, στο ερώτημα γιατί η επανεμφάνιση οργανωμένων ακροδεξιών συμμοριών έγινε σε μια προσφυγούπολη της δυτικής Θεσσαλονίκης και δη σε ένα από τα μεγαλύτερα σχολικά συγκροτήματα της πόλης.
«Από το αυγό του φιδιού δεν ξεμπερδεύεις ποτέ. Προσαρμόζεται, αλλάζει όνομα και επανασυστήνεται. Πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή και εγρήγορση για να προστατεύσουμε τη Δημοκρατία», συνεχίζει.
Ενώ συζητούμε, τα μεσημβρινά δελτία μεταδίδουν εικόνες από τον γειτονικό Εύοσμο. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται: Μαυροντυμένοι νεαροί με κουκούλες full face πετούν πέτρες κατά αστυνομικών, στήνουν οδοφράγματα, βάζουν φωτιές σε κάδους απορριμμάτων, κάνουν προκλητικές χειρονομίες στους άναυδους περίοικους.
Εντέλει, στρέφονται και κατά των δημοσιογράφων που καταγράφουν τα γεγονότα. Η πρακτική γνωστή και -δυστυχώς – δοκιμασμένη στα κεφάλια εκπροσώπων ελληνικών και διεθνών ΜΜΕ. Οπως φαίνεται, την έχουν ξεσηκώσει από τους ιδεολογικούς μέντορές τους.
Το μπόι των περισσοτέρων, άλλωστε, προδίδει ότι το 2012, όταν η Χρυσή Αυγή μπήκε για πρώτη φορά στο Κοινοβούλιο με τις πλάτες του 7% των Ελλήνων, δεν ήταν πάνω από οκτώ-εννέα ετών.
«Η Χρυσή Αυγή έπαιρνε στην περιοχή ποσοστά ανάλογα με τα πανελλαδικά της (σ.σ. το 2012 8,78%, το 2015 8,74% και το 2019 5,32%). Σιγά σιγά αφανίστηκε από τις γειτονιές μας.
Ωστόσο, η ιδεολογία της έμεινε στα μυαλά ορισμένων που φρόντισαν να τη «μεταλαμπαδεύσουν» και σε νεότερους στους οποίους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ασκούν επιρροή.
Αυτό αποδεικνύουν και τα γεγονότα των τελευταίων ημερών», εξηγεί ο Δημήτρης Δεμουρτζίδης και σπεύδει να ξεκαθαρίσει: «Προσοχή, δεν μιλάμε για το σύνολο των μαθητών του 1ου και 2ου ΕΠΑΛ Σταυρούπολης. Αντιθέτως, όπως συμβαίνει συνήθως σε αντίστοιχες περιπτώσεις, μια θλιβερή μειοψηφία δημιουργεί τα προβλήματα. Οταν, μάλιστα, σε αυτή παρεισφρέουν και εξωσχολικά παραβατικά στοιχεία το μείγμα γίνεται επικίνδυνο».
Ακραία στοιχεία
Πράγματι, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου της ΕΛ.ΑΣ., ανάμεσα στους έξι συλληφθέντες της Τετάρτης ήταν και ένας 20χρονος.
«Πρόκειται για ένα συγκρότημα που συστεγάζονται ΕΠΑΛ, νυχτερινά λύκεια, εργαστήρια δεξιοτήτων και άλλες εκπαιδευτικές δομές. Συνολικά, φοιτούν σε αυτό περισσότεροι από 1.500 μαθητές. Είναι εύκολο, ανάμεσά τους, να τρυπώσουν ακραία στοιχεία που δεν έχουν σχέση με την εκπαιδευτική κοινότητα και να χρησιμοποιήσουν το τεράστιο συγκρότημα ως «φυτώριο» για τις φασιστικές, ρατσιστικές, μισαλλόδοξες απόψεις τους», εξηγεί ο δήμαρχος της πόλης, προσθέτοντας, εντούτοις, ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν ήδη ταυτοποιήσει μαθητές με παραβατική συμπεριφορά και εκπεφρασμένες ακραίες θέσεις.
Κάποιοι, μάλιστα, είναι μαθητές-«νομάδες» που έχουν κατ’ επανάληψη αλλάξει σχολικό περιβάλλον λόγω αντίστοιχων επεισοδίων, μικρότερης, βέβαια, κλίμακας.
«Καθήκον των εκπαιδευτικών είναι να τους συνετίσουν και να επιβάλουν την τάξη βάσει του σχολικού κώδικα. Οταν, όμως, μιλάμε για ποινικά αδικήματα, πια η αντιμετώπισή τους εκφεύγει των αρμοδιοτήτων των εκπαιδευτικών και τον λόγο έχουν οι Αρχές. Σε κάθε περίπτωση, εξωσχολικοί και μαθητές που αποδεδειγμένα προκαλούν έκτροπα και μάλιστα με ακραίο ιδεολογικό πρόσημο πρέπει να τιμωρούνται, ώστε τα σχολεία να συνεχίσουν απρόσκοπτα τη λειτουργία τους».
Πώς ξεκίνησαν όλα;
Την περασμένη εβδομάδα, με αφορμή την όγδοη επέτειο από την εν μέση οδό δολοφονία του Παύλου Φύσσα, νεολαίοι πολιτικών σχηματισμών διένειμαν ενημερωτικά έντυπα στην είσοδο των σχολείων.
Τα αντανακλαστικά των ιδεολογικών απογόνων του Κασιδιάρη, του Λαγού, του Παππά και των υπόλοιπων καταδικασμένων μελών της εγκληματικής οργάνωσης ήταν άμεσα. Τους επιτέθηκαν και προσπάθησαν να τους απωθήσουν.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Το σχολείο μετατράπηκε για δύο ημέρες σε πεδίο μάχης, με τις εικόνες ντροπής να μπαίνουν στα ελληνικά σπίτια σε ζωντανή μετάδοση.
Η σημειολογία του κουκουλοφόρου που -προστατευμένος από τα κάγκελα του σχολείου – χαιρετάει ναζιστικά μπροστά στις κάμερες είναι η γροθιά στο στομάχι, όμως επιβεβαιώνει αυτό που έμεινε ως κατακλείδα από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, ακριβώς έναν χρόνο πριν: Η Ακροδεξιά στην Ελλάδα δεν τελείωσε με τη διάλυσή της και την καταδίκη των μελών της. Ανασυντάσσεται σε γκρουπούσκουλα και όταν βρίσκει γόνιμο έδαφος αντεπιτίθεται.
«Το γιατί μια μικρή μερίδα της νεολαίας μας δεν μπορεί να δεχτεί ένα φυλλάδιο το οποίο εκφράζει θέσεις που δεν της είναι αρεστές και επιστρατεύει με χαρακτηριστική άνεση τη βία πρέπει να μας προβληματίσει», καταλήγει με νόημα ο Δημήτρης Δεμουρτζίδης.