Μητροπολίτης Δράμας Παύλος: Το ελληνικό κράτος δεν επιθυμεί τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας

Ούτε η Εκκλησία κάνει κάτι, ενώ με θλίβει η έλλειψη ενότητας στον οργανωμένο ποντιακό χώρο

Με το πρώτο, αχνό φως της ημέρας, στο τέλος του Αυγούστου του 1972, κόσμος αρχίζει να συγκεντρώνεται  έξω από τα εργοστάσια του Λαναρά, στο Συνοικισμό, στη Νάουσα. Με τις ψυχές τους γεμάτες ενθουσιασμό και ευσέβεια, Πόντιοι της πόλης περιμένουν τα λεωφορεία που έχει νοικιάσει η Εύξεινος Λέσχη Ποντίων Νάουσας, προκειμένου να ανεβούν στα υψώματα της Καστανιάς και να τιμήσουν τα Εννιάμερα από την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, στην Παναγία Σουμελά.

Ανάμεσά τους βρίσκεται κι ένα παιδί, ο Αλέξανδρος Αποστολίδης που, πριν κλείσει τα εννιά του χρόνια, θα κάνει το παρθενικό του ταξίδι προς το εν Ελλάδι ιερότερο μέρος του ποντιακού ελληνισμού.

Ο μικρός «ρουφάει» όλες τις πρωτόγνωρες γι’ αυτόν εικόνες, τόσο κατά τη διαδρομή όσο και κατά την παραμονή του στο χώρο της Παναγίας Σουμελά. Ζωσμένος με ένα σπαθί, φωτογραφίζεται γεμάτος περηφάνια κάτω από το καμπαναριό στην προτομή του Φίλωνα Κτενίδη.

Εκείνη τη στιγμή κανένας δε θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο μικρός, σε δύο δεκαετίες από τότε, θα γινόταν ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο.

Στον ιερό αυτόν τόπο όπου, με τη βοήθεια του Θεού, για 13 χρόνια θα προσφέρει όλη του την ψυχή για να τον ενισχύσει, να τον αναδείξει περαιτέρω, αλλά και να διακονήσει όσους πιστούς αναζήτησαν στήριξη και παρηγοριά.

 

Στιγμιότυπο από την ενθρόνιση του μητροπολίτη Δράμας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου, το 2005, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστόδουλου, του εκπρόσωπου του Οικουμενικού Πατριάρχη, σύσσωμων των τοπικών Αρχών της ανατολικής Μακεδονίας, αλλά και πολλών ποντιακών συλλόγων και οργανώσεων της Μακεδονίας (φωτ.: ΑΠΕ/ Παύλος Σιδηρόπουλος)

 

Με την ίδια θέρμη, τον ίδιο ζήλο, αλλά και την ίδια αφοσίωση υπηρετεί από το 2005 το ποίμνιό του ως μητροπολίτης Δράμας. Πάντοτε έτοιμος να κοινωνήσει λόγια αγάπης, αλλά και να επιτελέσει το ποιμαντορικό του έργο, χωρίς να αφήσει να «γλιστρήσει» ούτε στάλα από το σεβασμό που «φωλιάζει» στην ψυχή του για την ιστορία και την παράδοση του τόπου που γεννήθηκαν οι πρόγονοί του. Τον Πόντο.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.