Με δύο όπλα κατεβαίνουν στη μάχη της 1ης Φεβρουαρίου οι δημόσιοι υπάλληλοι, διεκδικώντας τα κομμένα δώρα τους, δηλ. τον 13ο και 14ο μισθό, οι οποίοι καταργήθηκαν πλήρως με το δεύτερο μνημόνιο.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣΤ’ Τμήματος, οι περικοπές που έγιναν με τον νόμο 4093/2012, οδηγώντας στην πλήρη κατάργηση όλων των επιδομάτων, αντίκεινται στα άρθρα 25 και 4 του Συντάγματος και τις απορρέουσες από αυτά αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας. Οι ανώτατοι δικαστές καταλήγουν μεταξύ άλλων στο ότι “ο νομοθέτης δεν δικαιολογείται πλέον να προχωρήσει στην υιοθέτηση του επίμαχου καταργητικού μέτρου, χωρίς προηγουμένως να έχει εκτιμήσει την προσφορότητά του ενόψει και της διαπίστωσης ότι τα αντίστοιχα μέτρα που είχε λάβε έως τότε δεν είχαν αποδώσει τα αναμενόμενα”.
Το δεύτερο όπλο στη φαρέτρα των νομικών επιχειρημάτων των προσφευγόντων δεν είναι άλλο από την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ του 2015, με την οποία κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι περικοπές των δώρων των συνταξιούχων, για τις οποίες ωστόσο το ζήτημα παραμένει εκκρεμές στο ίδιο δικαστήριο. Και παραμένει άλυτο αφού σύμφωνα με τη διοίκηση οι όποιες αντισυνταγματικότητες καλύφθηκαν από τον νόμο Κατρούγκαλου, οι διατάξεις του οποίου όμως, έχουν μπει στο στόχαστρο δεκάδων προσφυγών και αναμένεται η δικαστική κρίση. Νομικοί αναφέρουν στο “Έθνος” ότι η Ολομέλεια του 2015 έχει ήδη βάλει τις “κόκκινες γραμμές”- αναλογιζόμενη το δημοσιονομικό κόστος- κρίνοντας ότι μπορούν να διεκδικήσουν αναδρομικά εκείνοι οι συνταξιούχοι που κατέθεσαν αγωγές πριν από την έκδοση της απόφασης, ενώ για τους υπόλοιπους ο χρόνος διεκδίκησης αρχίζει αμέσως μετά τη δημοσίευσή της.
Η κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο τηρούν στάση αναμονής, περιμένοντας ταυτόχρονα και την κρίση του ΣτΕ για τις διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου, η οποία και θα καθορίσει και το εύρος της αναδρομικότητας των συνταξιούχων.
Πηγή πληροφοριών: Έθνος